Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрринче (тĕпĕ: хӗрӗ) more information about the word form can be found here.

Вӑл юмаха каласа пӗтерме те ӗлкӗреймерӗ, ачасем тикӗссӗн те лӑпкӑн сывласа выртни хӑлхине килсе кӗчӗ, Мишка, пичӗпе ун хулпуҫҫийӗ ҫумне ҫӑтах тӗршӗнсе, кравать хӗрринче ҫывӑрать.
И не успела закончить сказку, как услышала ровное мерное дыхание детишек, Мишатка лежал с краю, плотно прижавшись лицом к ее плечу.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫ пулас умӗн Дуняшкӑпа амӑшӗ — пӗр-пӗринпе ҫураҫайман тата ҫӑвар уҫса сӑмах та хушманскерсем — Дон хӗрринче тӳнсе кайнӑ пахча ҫатанне тӑратса лартса ӑшталанчӗҫ.
Перед вечером Дуняшка с матерью — не примирившиеся и молчаливые ставили на огороде у Дона упавший плетень.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дон хӗрринче тул ҫутӑлас умӗн тин тавралӑх шӑпланса ҫитрӗ.
Только перед рассветом устанавливалась над Обдоньем тишина.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыв хӗрринче Анна Федоровна тӑрать, манӑн анне, Андрей аппӑшӗ Вера, вӑрӑм толстовка та хура шӑлавар тӑхӑннӑ Платон Иванович тӑрать.
На берегу стояли Анна Федоровна, моя мама, Андрюшкина старшая сестра Вера и Платон Иванович, одетый в длинную толстовку из сурового холста и черные брюки.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫын ҫӳллӗш тӑмлӑ ҫыран хӗрринче овчарка майлӑ пӗчӗк йытӑ тӑра парать.
Над глинистым обрывом вышиной с человеческий рост стоял небольшой, похожий на овчарку пес.

Ҫыранӑн пӗр хӗрринче, сар чечексем пуснӑ ҫӗрте фашистсен кӗрсе ӳкнӗ танкӗ хӑяккӑн выртать, ӗнтӗ ҫавӑн тӑрӑх та хамӑр палланӑ вырӑнсене уйӑрса илтӗмӗр эпир.
В одном месте у берега, среди желтых цветов одуванчика, лежал на боку фашистский танк, и по нему мы узнали знакомые места.

Шыв хӗрринче, лапсӑркка йывӑҫ айӗнче вут хумалли типӗ вырӑн та пур.
На берегу, под густыми деревьями, нашлось сухое место для костра.

Ҫырма хӗрринче фашистсем ҫунтарса янӑ пӗр яла куратӑп.
Вяжу на берегу деревню, сожженную фашистами.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпир ҫырма хӗрринчи шкул патнелле утрӑмӑр, шкул хула хӗрринче.
Мы отправились к школе, стоявшей у реки, на самом краю городка.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫырма хӗрринче ӳсекен йӑмрасемпе пӗр-икӗ тӗп улма йывӑҫҫинчен урӑх, ҫӗршер метра ҫити пӗр йывӑҫ тӗми те курӑнман.
Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ачасем шыв хӗрринче кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.
Ребята столпились у берега.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Киммине пӗтӗмпех симӗспе сӑрланӑ, пӗр хӗрринче вара хӗрлӗ сӑрӑпа «Архимед» тесе ҫырса хунӑ.
Вся лодка была выкрашена в зеленый цвет, а на борту красными буквами было написано: «Архимед».

Ҫыран хӗрринчи ҫулҫӑсем пирӗн кимӗ хӗрринче чӑштӑртата пуҫларӗҫ.
О борта лодок зашуршали листья кувшинок.

Ҫыран хӗрринче йӑмрасем усӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен тӑрринче пирӗн хыҫҫӑнах васкамасӑр уйӑх хӑпарать.
Над берегами нависли ивы, и по их верхушкам осторожно ползла следом за нами луна.

Ҫав вӑхӑтра кимӗ хӗрринче такам ишсе пынине асӑрхарӑмӑр.
Но тут мы услышали, что кто-то продолжает плескаться у борта.

Кимӗ ҫине самантсерен вуншар курка шыв тӑкӑнатчӗ: шыв хӗрринче икӗ енчен те ачасем савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрашатчӗҫ, вӗсем «хӗрлисемпе» «кӑваккисемччӗ» ӗнтӗ.
Каждую секунду восемнадцать кружек воды выплескивалось в лодки; на обоих берегах орали ребята, разделившиеся на «красных» и «синих».

Ҫаран хӗрринче ял мунчисем курӑнчӗҫ, вара йӑран-йӑран лартса тухнӑ ҫӗрулми пахчисем пуҫланчӗҫ, пахча умӗсенче йӑмра айне пытаннӑ ҫуртсем пур.
В конце луга виднелись деревенские бани, выстроенные в длинные ряды картофельные огороды, а перед огородами стояли скрытые под ветлами дома.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Леш енчи ҫыран хӗрринче курӑк ҫинче сӑрӑ хӗрлӗ тӗплӗ кимӗ выртать.
На том берегу на траве лежала большая лодка, обратив к небу красно-серое днище.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Пирӗн лагерь шӑпах ҫырма хӗрринче вырнаҫнӑ, анчах ҫырма ку енче, пур тӗлте те йӑмрасем ӳссе ларнӑ ҫӗрте хӑйӑр ҫук.
Лагерь наш стоял у самой реки, но на этом берегу, низком, поросшем ивами, песка не было.

Уҫланкӑн пӗр хӗрринче чӑнкӑ ҫивиттиллӗ шурӑ ҫурт курӑнса кайрӗ.
В конце ее стоял белый дом с башенками и остроконечной крышей.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics