Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫу кунӗсем ҫитсен хӑвӑл ӑшӗнче тӑмана чӗпписем тухсан королёксем те хӑйсем валли йӑва ҫавӑрма пуҫларӗҫ.В начале лета, когда в дупле вылупились совята, корольки тоже устроили себе гнездо.
Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.
Ҫуркунне пуҫлансанах тӑмана ами хӑвӑл ӑшӗнче тӑватӑ ҫаврашка шурӑ ҫӑмарта туса хучӗ.Ранней весной неясыть-самка снесла прямо на трухлявое дно дупла четыре круглых белых яйца.
Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.
Унта шурӑ хир чӑххисем юр ӑшӗнче ҫӗр каҫнӑ.Куропатки это белые; целая стая спала тут, в снег зарывшись.
Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.
Сысой Сысоич татах шухӑша кайрӗ те хӑйӗн ӑшӗнче каланӑ пек ҫапла каласа хучӗ:
Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.
Курӑк ӑшӗнче шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ.
Хӳри курӑнмасть, ҫӑмӗ палӑрмасть // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.
Хӑй те вӑл пӗр шапана варенье банки ӑшӗнче усратчӗ.Он даже держал одну зелёную дома, в большой банке из-под варенья.
Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.
Упа тирӗ ӑшӗнче ӑшӑ, ҫапла вӑл ҫывӑрса кайрӗ.
Икӗ сунарҫӑ ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 28–31 с.
Василиса Прокофьевна тата темиҫе минут канса тӑчӗ те, хӑй ӑшӗнче: «Акӑ сана, турра мухтав» — тесе ял еннелле васкаса ута пуҫларӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Вӑл ҫак туйӑма хӑйӗн ӑшӗнче ытларах тытса тӑрасшӑн пулчӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Ҫавӑнтан вара унӑн ӑшӗнче темле чир пуҫланнӑ пекех пулнӑччӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Вӑл Катя сӑмахӗсене калать, — ӑнлантарчӗ Василиса Прокофьевна, унтан хӑй ӑшӗнче: «ахаль ҫын пек тыткалать хӑйне, секретарь пек те мар», — тесе шухӑшларӗ вӑл.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Толик те куҫне мӑч-мӑч тутарса ӑшӗнче шухӑшӗсене пуҫтарать, Сашук та сӑмахӗсене хатӗрлесе хучӗ пулас.Толик хлопает глазами — видать, собирается с мыслями, может, Сашка тоже нашёл нужные слова.
Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.
Эпӗ тӑрӑшсах пуҫри шухӑшсем ӑшӗнче тӑрмашатӑп — унӑн урӑх инкек.Я говорю о самом сокровенном, а у него на уме совсем другое.
Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.
Ҫеҫенхирте пур ҫӗрте те тӑри юрри шӑранать, тырӑ хушшинче, ырӑ шӑршӑ саракан тӗрлӗ курӑк ӑшӗнче, путенесем каҫса кайсах: «Паппа ту! Паппа ту!» — тесе авӑтни илтӗнет.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑт маттур хӗрарӑм, нимӗн те хӑратмасть ӑна!» — евӗккӗн кулса илчӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.Ничто ее не страшит, вот молодец баба!» — ласково усмехаясь, подумал он.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
«Паян пӗлӗтре вӗҫетӗн, ыран пӑх ӑшӗнче ишетӗн!» — акӑ мӗнлескер эсӗ, влаҫу та сан ҫавах!«Нынче на коне верхом, а завтра в грязи пахом» — вот кто ты такой, и власть твоя такая же!
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кун ҫинчен ӑна кайнӑ кунхине ҫеҫ каламалла, ҫапла шутласа хучӗ вӑл хайӗн ӑшӗнче.
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл кӗҫӗр те мӑкӑрлантарма тапратасран, пӗлместӗп-ха, те сырӑш ӑшӗнче ҫӗр каҫмалла ман?
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тӗтӗм шӑрши Григорий ӑшӗнче кичем асаилӳсем вӑратрӗ: тахҫан ҫапла вӑл та, Григорий, кӗркуннехи тӑлӑх ҫеҫенхирте ҫӗртме сухи тӑватчӗ, ҫӗрлесенче ҫӑлтӑрсем мӑчӑлтатакан хура тӳпенелле сӑнаса пӑхатчӗ, таҫта ҫӳлте-ҫӳлте вӗҫекен хуркайӑк картисем пӗр-пӗрне кикак-кикак! кӑшкӑрса сасӑ панисене итлетчӗ…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫак влаҫа хӳтӗлес тесе, вӑл стариксене ҫилленмелле мар суйрӗ, сӑмаха чеен вылятса калаҫрӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй ӑшӗнче ҫапла шухӑшларӗ:Чтобы оградить эту власть от упреков, он безобидно врал, ловчился, а про себя думал:
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.