Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗ (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
— Мортиркӑпа вӗсене, — канаш пачӗ Григорий цейсовски бинокле куҫӗ ҫумӗнчен илмесӗр.

— Полохните по ним из мортирки, — посоветовал Григорий не отнимая от глаз цейссовского бинокля.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫӗ ҫывӑхӗнчерех сарӑ мамӑк пӗрчисем пайӑркаланаҫҫӗ.

Возле глаз золотился пушок.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казакӗ, тӗреклӗскер хӑй, куҫӗ чӑл-чӑл ҫунать.

Посмотрел он на меня, бравый такой казачок, и глаза светлые-светлые.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казакӑн хӗвел ҫутинче ылтӑн шевлеллӗн хӗмленсе йӑлтӑртатакан куҫӗ чеен хӗсӗнчӗ; ӑна вӑл Григорирен аяккалла тартрӗ, ҫав самантра шухӑша кайнипе пӗркеленсе йывӑрланнӑ ҫамки ҫинелле ҫӗлӗкӗ шуса анчӗ.

Мелкие, позлащенные солнцем глаза казака хитро прижмурились, вильнули от глаз Григория, малахай пополз на отягченный в этот миг складками и буграми раздумья лоб.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Влаҫа юратнин ӳсӗртсе яракан вӑйӗ куҫӗ умӗнчех кивелсе тӗксӗмленчӗ.

Опьяняющая сила власти состарилась и поблекла в его глазах.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ҫакӑнта, анне куҫӗ умӗнче выртиччен, вилмеллеччӗ сан ӑҫта та пулин Прусси ҫӗрӗнче!» — хӑй ӑшӗнче пиччӗшне ӳпкелесе каларӗ те Григорий, виле ҫине пӑхса илсе, сасартӑк кӑвакарса кайрӗ.

«Лучше б погиб ты где-нибудь в Пруссии, чем тут, на материных глазах!» — мысленно с укором говорил брату Григорий и, взглянув на труп, вдруг побелел.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫӗ тарпа хупланчӗ, аллисем ҫыран айккинчи сивӗ сакӑлтасем ҫинче шӑва-шӑва кайрӗҫ.

Глаза его застилал пот, руки скользили по холодным уступам яра.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн куҫӗ салхуланчӗ.

Мишка затосковал глазами.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӑйне хӑй пурнӑҫӑн алӑк урати урлӑ тин кӑна ярса пуснӑ пек туйса утрӗ, унччен ӑна ытла та тӗтреллӗн курӑнни сасартӑк куҫӗ умне яр-уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Григорий шел, испытывая такое чувство, будто перешагнул порог, и то, что казалось неясным, неожиданно встало с предельной яркостью.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлтӗр Луганскра — хӑй унтан вӑл — офицерсем ун куҫӗ умӗнче амӑшӗпе йӑмӑкне персе вӗлернӗ.

У него в прошлом году на глазах офицеры в Луганске — он из оттуда родом — расстреляли мать и сестру.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий карнӑ ҫӑварӗпе антӑхса кайсах сывлӑш ҫӑтрӗ, кӗре питҫӑмартийӗсенчи хура хӗрлӗ тӗс сирӗлсе пычӗ, тӗксӗмленнӗ куҫӗ сӳрӗккӗн йӑлтӑртатса ҫунчӗ.

Григорий раскрытым ртом жадно хлебал воздух, от смуглых щек его отходил черный румянец, и потускневшие глаза обретали слабый блеск.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан самантлӑха куҫӗ умне хӗрлӗармеец персе вӗлернӗ шурӑ ӑмӑрлӑ йытӑ аҫи тухса тӑчӗ.

И на миг выросло перед глазами: убитый красноармейцем белогрудый кобель.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка куҫӗ, куҫҫуль капланса килнипе, сывлӑм сыпнӑ курак ҫырли евӗр йӑлтӑртатать; хӑй вӑл, вӑтанма кирлине тавҫӑрмасӑр, чӗр хулӑ пек пиҫӗ кӗлеткипе намӑссӑрла хуҫкаланса, Дарйӑна хӗрлӗармеецсем йӗнер ҫинче мӗнле силленсе пынине кӑтартать.

Пунцовая Дуняшка с мокрыми от слез глазами, блестевшими, как зерна обрызганного росой паслена, показывала Дарье посадку в седлах красноармейцев и в размеренные движения с бессознательным цинизмом вкладывала непристойный намек.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсем йӗнерсем ҫинче мӗнле сӗркеленсе пыни Дуняшка ытла та камитле туса кӑтартнине курса, Наталья кулӑпа чыхӑнса кайрӗ, кравать патне чупса ҫитрӗ те хуняшшӗн хаяр куҫӗ асӑрхасран пичӗпе минтер ҫине тӗршӗнчӗ.

Она так мастерски воспроизвела, как ерзали в седлах красноармейцы, что Наталья добежала, давясь смехом, до кровати, упала в подушки, чтоб не привлечь гневного внимания свекра.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗлереҫҫӗ-тӗк — вӗсен куҫӗ умӗнче вилетпӗр!

А убивать будут — на ихних глазах помрем!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗ умӗнче шинелӗ ҫине «52» номерлӗ кивӗ урядник пакунӗ ҫӗленӗ, чарса пӑрахнӑ ҫиллес куҫӗсене нӳррӗн мӑчлаттарса хупакан дезертир-атаманецпа унӑн упанни пек лӳппер утти ӗмӗлтетсе тӑчӗ.

Перед глазами его стоял строгий, влажно мерцающий взгляд широко посаженных глаз дезертира-атаманца, одетого в шинель с истертым номером «52» на урядницких погонах, медвежковатая его поступь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлчӗ Петро казаксен пуҫӗсене ҫавӑрма, хӑйӗн чӑн-чӑн сӑн-сӑпатне вӗсен куҫӗ умӗнчех улӑштарма пултарчӗ.

И ведь втерся Петро в доверие к казакам, сумел на их глазах переменить личину.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан шлепкине йывӑррӑн пӗшкӗнсе илчӗ; пуҫне юн капланса тулчӗ, куҫӗ хуралса килчӗ.

Шляпу Степан поднимал, как тяжесть; кровь била ему в голову, заволакивало глаза.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗсресем ун куҫӗ умӗнчех чупрӗҫ; ҫак мӗн ӗмӗртен килекен пӗтӗленӳ ӗҫӗсем авалхи условисенче, нимӗн хӑраса-вӑтанса тӑмасӑр, питӗ тивлетлӗ те ансат пулса иртрӗҫ те, Кошевой ӑсӗнче вара ирӗксӗрех этемсен пурнӑҫӗнчи арлӑх йӗркисене сивлеккӗн хирӗҫле танлаштару ҫуралчӗ.

На его глазах покрывались матки; и этот извечный акт, совершаемый в первобытных условиях, был так естественно-целомудрен и прост, что невольно рождал в уме Кошевого противопоставления не в пользу людей.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ну, старик мӗнле?» — куҫӗпе ыйтрӗ вӑл Ольгӑран, унтан арӑмӗн хаваслӑ куллинчен, куҫӗ ӑшшӑн пӑхнинчен вӑл ӑна килӗшнине ӑнланчӗ.

«Ну как старик?» — и по оживленной улыбке, по теплу, согревшему ее глаза, без слов понял, что отец ей понравился.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed