Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланмарӗ (тĕпĕ: ӑнлан) more information about the word form can be found here.
Хӑй мӗншӗн ҫапла чееленсе, ашшӗ кам ҫинчен каланине пӗлмӗш пулнине Ксени хӑй те ӑнланмарӗ, ашшӗ уншӑн тахҫанах манӑҫа тухнӑн туйӑнакан ята каланӑ-каламанах, Ксени ӑна аллинчен ярса тытрӗ.

Она сама не знала, зачем хитрила и делала вид, что не понимает, о каком человеке говорит отец, и не успел он назвать это, казалось, давно похороненное для нее имя, как она схватила отца за руку.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑнланмарӗ фельдмаршал хӑйне ырӑ тунине.

Не понял добра фельдмаршал.

Сӑмах ҫапма юратакан // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Бунчук, Абрамсонӑн вӗри аллине чӑмӑртаса, унпа темиҫе сӑмах перкелешсе илчӗ те, хӑйӗн пичӗ айванла та чикӗсӗр телейлӗ кулӑпа ҫиҫнине туйса, Абрамсонӑн темле ыйтӑвне хирӗҫ хуравламасӑрах (ыйтӑва ӑнланмарӗ те вӑл), Анна патне утса кайрӗ.

Бунчук пожал горячую руку Абрамсона, перекинулся с ним несколькими фразами и, чувствуя на лице своем глупую, беспредельно счастливую улыбку, не отвечая на какой-то вопрос Абрамсона (он даже не понял смысла вопроса), пошел к Анне.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах Бунчук ун сӑмахӗсене ӑнланмарӗ; хӑйне тиф халтан ярса авкалантарнине те, халӗ чир пусса ҫитерсе, ҫӗнсе илме ӗлкӗрнине те чухлаймарӗ вӑл.

Но Бунчук не понимал ее слов, не понимал и того, что, надломив, борет и уже одолел его тиф.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах Пугачев Гришатка кӑшкӑрнине те илтмерӗ, те ӑнланмарӗ.

Однако Пугачев то ли не услышал Гришаткиного крика, то ли не понял, в чем дело.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Кунсӑр пуҫне тата Андрей ҫакна туйса илчӗ; халь ҫапӑҫура пулни темшӗн уйрӑмах ҫӑмӑл ӑна, вӑл, хӑй вилес ҫуккине тӗрӗссипе пӗлсе тӑрса, ним шухӑшламасӑрах кирек мӗнле вутта та кӗме пултарать, — вӑл ҫакӑ мӗн иккенне ӑнланмарӗ, анчах ку, паллах, хӑй пурнӑҫӗнче халиччен палӑрман хавасӗпе хӑраманлӑхӗ пулнӑ.

К тому же Андрей чувствовал: теперь ему почему-то особенно легко быть в бою, он может, не задумываясь, броситься в любой огонь, наверное зная, что не погибнет…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗнле ӗҫ? — ӑнланмарӗ Сысоев.

— Какая работа? — не понял Сысоев.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей Лопуховӑн килӗ ӑҫтине вӑл ӑнланмарӗ, анчах ӑнланнӑ пек пулчӗ те шӳтлерӗ пекле ыйтрӗ:

Он не понял, где дом Андрея Лопухова, но, криво усмехаясь, спросил:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫ, паллах, нимӗн те ӑнланмарӗ.

Солдат, конечно, ничего не понял.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Малтан никам та ӑнланмарӗ.

Сперва никто не понял.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя кашни кун темӗн чухлӗ интереслӗ ӗҫ, кӗнекесем, ҫӗнӗ хыпарсем илсе таврӑннӑ; ҫав тери аван пурӑннӑ, ҫавӑнпа та вӑл халь амӑшӗ мӗншӗн ун ҫине сасартӑк пӑшӑрханса пӗр самант пӑхнине, каллех кӗнеке ҫине пуҫне усса, ывӑлне палӑртмалла мар страница ҫине тумланӑ куҫҫульне шӑлса илнине ӑнланмарӗ.

И столько интересных дел, книг, новостей приносил Володе каждый день, так славно жилось ему, что не понял он в тот час, почему на какой-то миг с внезапной тревогой глянула на него мать, вскинув глаза и тотчас же снова склонившись над страницей, с которой она незаметно для сына стерла оброненную слезу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӗр пӳртре чухне Оленин ӑна куҫӗпе асӑрхасах ларатчӗ, халь ӗнтӗ алӑк ҫине пӑхрӗ, кӗтрӗ, хӑйне Улита кинеми мӗн каланине нимӗн те ӑнланмарӗ.

Оленин следил за ней глазами, покуда она была в хате, потом смотрел на дверь, ждал и не понимал ничего, что ему говорила бабука Улита.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин хӑй умне уҫса хунӑ кӗнекине вуларӗ, анчах унта мӗн ҫырнине нимӗн те ӑнланмарӗ.

Оленин читал, но ничего не понимал из того, что было написано в раскрытой перед ним книге.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Раиса калаҫнине вӑл татӑкӑн-кӗсӗкӗн ҫех илткелерӗ, сӑмахӗсене пач ӑнланмарӗ.

Он слышал слова Раисы только урывками и не понимал их.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Беспортев мӗн каланине тӗрӗк ӑнланмарӗ, хӑй патне пынӑ ҫын ытла ӳсӗр иккенне кӑна асӑрхарӗ.

Турок не понял слов Беспортева, но увидел, что тот мертвецки пьян.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир кунта шӑхӑрнине те алӑ ҫупнине итлеме килмен! — тесе кӑшкӑрчӗ Селямсӑз, вӑл Каблешков мӗншӗн алӑ ҫупнине ӑнланмарӗ.

— Мы сюда пришли не затем, чтобы слушать свист и хлопки! — кричал Селямсыз, превратно поняв рукоплескания Каблешкова.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Онбаши кӑштах пӑлхарла пӗлетчӗ, анчах Мунчо тытӑнчӑклӑн калаҫнипе нимӗн те ӑнланмарӗ.

Онбаши немного знал по-болгарски, по невнятных слов Мунчо не разобрал.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Е вӑл малтанхи минутра Кирсанов сӑмахӗсем мӗне пӗлтернине ӑнланмарӗ е, ӑнланчӗ пулсан, ҫак сӑмахсем ҫинчен шухӑшласа пӑхма унӑн вӑхӑт пулмарӗ, вӑл, юрату ҫӗнӗрен пуҫланнипе хавасланса, вилӗмӗ ҫывхарса ҫитни ҫинчен пачах манчӗ, — хуть те мӗнле пулсан та, вӑл хавасланчӗ кӑна: — Епле ырӑ кӑмӑллӑ эсӗ, эсӗ мана ӗлӗкхи пекех юрататӑн, — терӗ.

Но она или не поняла в первую минуту того смысла, который выходил из его слов, или поняла, но не до того ей было, чтобы обращать внимание на этот смысл, и радость о возобновлении любви заглушила в ней скорбь о близком конце, — как бы то ни было, но она только радовалась и говорила: — Какой ты добрый, ты все по-прежнему любишь меня.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лешӗ сулӑнса кайрӗ, малтан вӑл хӑйпе кӗрешме чӗннине ӑнланмарӗ те.

Тот качнулся и сначала не понял, что его зовут на борьбу.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тем амакӗ ӗнтӗ ку!» — ӑнланмарӗ Давыдов, унтан, ку тӗлӗк маррине ӗненес тесе, аллипе сулхӑн катанпире тӗкӗнсе пӑхрӗ.

Чертовщина какая-то!» — недоумевал Давыдов и, чтобы окончательно убедиться в том, что это не сон, даже потрогал рукою прохладную парусину.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed