Corpus of the Chuvash language

Вӑл ӳкнӗ вырӑнта пӗлтӗр каснӑ ҫӑка тункати пулнӑ.

Help to translate

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мард темиҫӗшне касрӗ те турачӗсене иртрӗ, вӗсене шывалла рычакпа кустарса антарчӗ, унта вулӑсене ҫӑка пушӑчӗпе ҫавӑрса, тӗплӗн хытарса ҫыхрӗ.

Мард срубил несколько штук, очистил их от ветвей и скатил рычагами на воду, где увязал стволы вместе отмоченной корой кустарника.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Вара Калюков каялла, вӑрман хӗррине тухрӗ, ҫил вӗрнӗ май чалӑша-чалӑша чӗриклетекен хӑвӑл ҫӑка ҫумне таянса, чылайччен тӑван ял ҫине пӑхса тӑчӗ.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӳлӗмри юман юпана илме мар, картишне кӗнӗ ҫӑка вӗрлӗке упраса хӑвараймӑп капла…»

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав вырӑнта, эпӗ астӑвасса, 5–6 улӑп ҫӑка ӳсетчӗ.

В этом месте, как я помню, росло 5–6 гигантских лип.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Ӑна хӑналакан хӗрсенчен пӗри — сӗтел патӗнче, тепри — ҫӑка ҫумне тайӑнса тӑнӑ, вӑл аллисене кӑкри ҫине хӗреслесе тытса, тем ҫинчен ӗмӗтленсе тусанлӑ, вӗри пӗлӗтелле пӑхса тӑратчӗ.

Прислуживая ему, одна девушка стояла у стола, другая — прислонилась к стволу липы, сложив руки на груди, мечтательно глядя в пыльное, жаркое небо.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл икӗ хӗр-помещикӗн ҫуртӗнче пурӑнать; эпӗ пынӑ чух вӑл вӗсемпе пӗрле садра, темӗн пысӑкӑш ватӑ ҫӑка сулхӑнӗнче, сӗтел хушшинче ларатчӗ.

Жил он в доме двух девушек-помещиц, с ними он и сидел в саду за столом, в тени огромной старой липы.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Юман е ҫӑка йывӑҫӗнчен ӑсталанӑ пӑкӑллӑ пичке кирлӗ пулӗ.

Help to translate

Наци продукчӗ туристсен кӑмӑлне кайма тивӗҫ // Канаш Ен. http://kanashen.ru/2021/10/18/%d0%bd%d0% ... %82%d0%b8/

Пӗрене стенасем ҫинче Суздаль таврашӗнче тунӑ пӗр ӳкерчӗк те курӑнмасть; кӗтесре, кӗмӗлпе илемлетнӗ йывӑр турӑш умӗнче, лампадка ҫунса тӑрать; ҫӑка сӗтеле нумаях та пулмасть хырсах ҫуса тасатнӑ; пӗренесем хушшинче, чӳрече янаххисем тӑрринче чупкӑн хӑнкӑласем те, шухӑшлӑ таракансем те пытанса лармаҫҫӗ.

Ни одна суздальская картина не залепляла чистых бревенчатых стен; в углу, перед тяжелым образом в серебряном окладе, теплилась лампадка; липовый стол недавно был выскоблен и вымыт; между бревнами и по косякам окон не скиталось резвых прусаков, не скрывалось задумчивых тараканов.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Ҫӑка йывӑҫҫисем ҫилпеле силленнӗ, турачӗсем пӳрт стенисене чӑрмаланӑ, калӑн — вӗсем сивӗре шӑннӑ та часрах пӳлӗме кӗресшӗн пулнӑ, тейӗн…

Ветер качал липы, сучья их царапались о стены дома, точно холодно им было и они просились в комнаты…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Урамра ҫаплах та ҫутӑ пулнӑ-ха, чӳречесем умӗнче ҫӑка турачӗсем ҫинче хӗвеланӑҫӗн ҫути ялкӑшнӑ, анчах та пӳлӗм каҫхи ӗнтрӗкпе тулсах пынӑ.

На улице еще было светло, и на ветвях лип пред окнами лежал отблеск заката, но комната уже наполнилась сумраком.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫавӑнтах пӗр лапсӑркка кӑна туратлӑ кутамас ҫӑка айне пӗчӗкҫӗ сӗтел вырӑнаҫтарса лартнӑ, уяр ҫанталӑксенче Базима юлташ яланах ҫак сӗтел хушшинче ӗҫлеме юратать.

Крошечный столик, за которым в ясные дни Базима работал на лужайке под ветвистым деревом.

Клевень шывӗ хӗрринчи лагерь // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Тӗрлӗ хаклӑ япаласене Кныш хӑйне валли мӗн чухлӗ пытарса хӑварни паллӑ, пулман, анчах Селезнев кӑтартса панӑ вӑхӑт тӗлне вӑл пароход валли кирлӗ хатӗрсене ҫеҫ мар, тата ҫӑнӑх, ҫу, пӗҫернӗ ҫӑкӑр, тӑварланӑ какай, ҫӗрнӗ копчонӑй пулӑ, ҫӑка пылӗ те ытлашшипех тупса хатӗрлесе тултарнӑ.

Неизвестно, какое количество различных ценностей Кныш употребил в свою пользу, но к указанному Селезневым сроку он не только достал все, что требовалось для парохода, но и нагрузил его более чем достаточным количеством муки, сала, печеного хлеба, солонины, гнилой копченой рыбы и даже липового меда.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хӑраса ӳкнӗ хула пуҫлӑхӗ ҫӑка айӗнче тӑракан тӑватӑ полицейскине ҫапла хушрӗ:

Испуганный начальник города приказал четырём полицейским под липой:

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫурӑмӗ хыҫӗнче тӑватӑ салхуллӑ полицейскисем ҫӑка айӗнче вӗҫӗ-хӗррисӗр лимонад бутылкисем уҫса тӑраҫҫӗ.

За спиной его, под липой, четверо мрачных полицейских то и дело откупоривали бутылки с лимонадом.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Урам варринче ҫӑка шӑтса ӳсейрес ҫук, Анне мана сар хӗр илсе парайрас ҫук.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анне мана сар хӗр илсе парас, тетчӗ, Урам варринче ҫӑка шӑтса ӳссессӗн.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чалӑш куҫлӑ столяр Панфил, кутӑн та усал ҫын, хӑй саваласа ҫыпӑҫтарса хунӑ тӗрлӗ пысӑккӗшлӗ кипарис хӑмисемпе ҫӑка хӑмисем илсе пырса парать; чахоткӑллӑ каччӑ Давидов вӗсене суртласа хурать; ун юлташӗ Сорокин «левкас» хурать; Миляшин подлинникран пӑхса ӳкерчӗкне карандашпа ӳкерет, старик Гоголев ылттӑнлать тата ылттӑн ҫийӗнчех тӗррине туса пырать, даличниксем пейзажне тата иконӑн тумтирне ҫыраҫҫӗ, унтан иконӗ, сӑн-питсӗр те алӑсӑрскер, личниксем ӗҫлессине кӗтсе стена ҫумӗнче тӑрать.

Косоглазый столяр Панфил, злой и ехидный, приносит выстроганные им и склеенные кипарисовые и липовые доски разных размеров; чахоточный парень Давидов грунтует их; его товарищ Сорокин кладет «левкас»; Миляшин сводит карандашом рисунок с подлинника; старик Гоголев золотит и чеканит по золоту узор; доличники пишут пейзаж и одеяние иконы, затем она, без лица и ручек, стоит у стены, ожидая работы личников.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Саша кӗтесрен ҫавӑрӑнса кайса, урам енчи хӳме патне пырса, пӗр ҫӑка айӗнче чарӑнса тӑчӗ те, куҫӗсене чарса юнашар ҫуртӑн тӗксӗм чӳречисем ҫине пӑхса илчӗ.

Саша прошёл за угол, к забору с улицы, остановился под липой и, выкатив глаза, поглядел в мутные окна соседнего дома.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Икӗ ҫурт хушшинчи ансӑр ҫӗр лаптӑкӗнче пӗр вунпилӗк ватӑ ҫӑка ларать, вӗсен пысӑк вуллисем ҫине симӗс мӑк тапса тухнӑ, хура, ҫара турачӗсем вилӗ пек кӑнтарӑнса тӑраҫҫӗ.

На узкой полосе земли, между двух домов, стояло десятка полтора старых лип, могучие стволы были покрыты зелёной ватой лишаёв, чёрные голые сучья торчали мёртво.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.