Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утне (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Утне ҫитмен туртине тенӗ пек, пурӑнкалӑпӑр-и хамӑр тӗллӗн…

Вроде лошади не под силу воз-то, а тянем каждый сам по себе…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑмарта пек мӑнтӑр утне Нямаҫ хӑй ҫавӑтнӑччӗ.

На поводу Нямась вел сытого и гладкого, как яйцо, красивого коня.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗлӗк хӑйӗн утне, вӑрӑм чӑпӑрккапа чашлаттарнӑ пекех, халӗ те вӑл, вӑхӑтран вӑхӑта хӑйӗн анлӑ та кӑпӑшка аллисене ҫупса, чунсӑр, хытӑ сассипе кӑшкӑрать:

Как прежде, бывало, он по временам стегал свою клячу длинным бичом, так и теперь, от времени до времени, он хлопал своей широкой, пухлой ладонью и кричал громким равнодушным голосом:

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма пӑшӑрханать, Еремее пулӑшма хӑтланать; хӑмӑтне йӑтса пырса парать, лашине хӑвӑртрах ҫавӑтса тухма хистет, Еремей вара, Тёма ҫаплах пикеннине пула, тинех утне кӳлме пуҫлать.

Тёма волнуется, хлопочет, тащит хомут, понуждает Еремея выводить лошадь, и Еремей под таким энергичным давлением начинает наконец запрягать.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Колодня патнелле, Остап левади патнелле тыт; хӳме патӗнче тӑрат! — кӑшкӑрчӗ вӑл кучера, вара, утне пӑрса, хыҫа юлнӑ юлташӗсем патнелле васкарӗ.

Сворачивай к Колодне, к леваде Остапа; тут у перелаза остановишься! — крикнул он кучеру и, повернув лошадь, поскакал к своим отставшим товарищам.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Унтан утне шпорӑласа, малалла, полк умне, ялавсем йӑтса пыраканнисем патнелле вӗҫтерсе кайрӗ.

И, дав лошади шенкеля, помчался к голове полка, к знаменосцам.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ӑмӑрткайӑксем, ман хыҫҫӑн! — команда пачӗ Мурат юланутҫӑсене, хӗҫне туртса кӑларса тата утне нимӗн хӑрамасӑрах тӑшман пулемёчӗсем ҫине тытса.

— Орлята, за мной! — скомандовал Мурат всадникам, обнажая шашку, и бесстрашно направил своего коня прямо на пулеметы врага.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унтах ҫӳрен утне ташлаттарса, картузӗн лакпа ҫутатнӑ чӗнне янахӗ айӗнчен ҫавӑрса илнӗ Англи офицерӗ ҫӗнӗрен килнӗ заключённӑйсене пурне те пӑха-пӑха ирттерсе ярать…

Тут же, осматривая всех вновь прибывших, гарцевал на рыжем гунтере английский офицер с опущенным под подбородок лакированным ремешком фуражки…

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл хӑйӗн утне окопсем еннелле тытрӗ те, сасартӑк вӑрмантан тӑшман салтакӗсем тухнине курах кайрӗ.

Он направил свою лошадь к окопам и вдруг увидел, как из лесу показались солдаты противника.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Чамовская ялӗнче юлакан боецсемпе сывпуллашнӑ хыҫҫӑн Павлин хӑйӗн йӑлтӑртатакан пуличченех тасатнӑ ҫинҫе ураллӑ утне юртӑпа тапратса ячӗ.

Попрощавшись с бойцами, остававшимися в Чамовской, Павлин пустил рысью своего вычищенного до блеска тонконогого мерина.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Патагонец хӑйӗн утне тав тӑвас енпе Робертран ҫак сӑмахсене те кӗтсе тӑман.

Патагонец не ожидал этих слов Роберта, чтобы поблагодарить своего коня.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах та ҫав кунхине, унӑн юлташӗсем аслӑ ҫулран та ҫавӑн пекех каҫса кайма тӑнине курсан, вӑл хӑйӗн утне чарчӗ те, Паганель ҫине пӑхса: — Кармена каякан ҫул, — терӗ.

Но в этот день, видя, что его спутники собираются пересечь также и большую дорогу, он остановил своего коня и повернулся к Паганелю: — Дорога к Кармен, — сказал он.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сасартӑк темскер кӗрӗслетрӗ, лаша пуҫӗ урлӑ кӑшт ҫеҫ ыткӑнса каяйманскер, Ефимка утне тӑпах чарчӗ.

Вдруг что-то грохнуло, и, едва не перелетев через голову коня, Ефимка остановился.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Эпӗ сире шеллеместӗп-им, ара! — чӗтренсе тухакан сассипе ҫиллессӗн кӑшкӑрса ячӗ те Ефимка, утне атӑ кӗлипе тӗкрӗ.

А мне вас, разве не жалко! — сердитым и дрогнувшим голосом выкрикнул Ефимка и ударил по коню каблуками.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ҫавӑнтах Ефимка хӑйсен ушкӑнӗ чарӑннӑ вырӑна таврӑнчӗ, сарӑ тура утне шӑварчӗ, минтере вӗренпе ҫыхкаласа, йӗнер пекки майлаштарса турӗ, хулпуҫҫинчен винтовка ҫакса ячӗ, кӗсйине ҫӑкӑр татки чикрӗ.

Вернулся тогда Ефимка в табор, напоил каурого коня, из подушки и веревок смастерил плохонькое седлышко, приладил за плечи винтовку и сунул в карман кусок хлеба.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Вӑл утне тытса чарчӗ те шухӑша пӳтрӗ.

Он попридержал коня и задумался.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ефим утне тивертсе илчӗ те, лавсем ҫутӑ сӑн ҫапнӑ ирӗк вырӑна, вӑрман хӗррине, тухса та тӑчӗҫ.

Ефим подстегнул коня, и телеги выкатили на просторную светлеющую опушку.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Утне кура турти.

Назвался, стало быть, груздем — полезай в кузов.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Григорий Аксинья утне вӑй ҫитнӗ таран чӑпӑрккапа туртса ҫапрӗ те, лаши вырӑнтанах сиккипе ӗрӗхтерсе кайрӗ.

Григорий с силой вытянул плетью коня Аксиньи, тот рванулся и с места взял в карьер.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан утне вӑрт ҫеҫ каялла ҫавӑрса, Аксиньйӑпа пӑшӑлтатма ӗлкӗрчӗ: «Каялла! Ман хыҫҫӑн!»

И круто поворачивая коня, успел шепнуть Аксинье: — Назад! За мной!»

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed