Corpus of the Chuvash language

Тилӗ темиҫе хутчен укҫасене шутласа пӑхрӗ те, вӑрӑммӑн сывласа илсе, ҫуррине кушак аҫине пачӗ, унтан урине тӑсса кӑтартса: — Вӑл, синьор, сирӗн сӑмса айӗнчех, авӑ ҫав кӑкшӑмра… — терӗ.

Лиса несколько раз пересчитала монеты, вздохнула, отдавая половину коту, и указала лапой: — Он в этом кувшине, синьор, у вас под носом…

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мулкач вӑрӑммӑн сывласа илет те, эпир каллех малалла пӗрре сылтӑмалла, пӗрре сулахаялла кӑна вӗҫтеретпӗр, — ӑҫталла кайнине хамӑр та пӗлместпӗр…

Заяц вздыхал, и опять мы мчались неизвестно куда — то вправо, то влево…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ах, мӗн чухлӗ тархасларӗ вӑл мана ҫак ҫӑраҫҫине шыраса тупмашкӑн… — терӗ те Тортилла нимӗн шарламасӑр тӑчӗ, вара питех те вӑрӑммӑн сывласа илчӗ.

Ах, как он просил, чтобы я отыскала на дне этот ключик! — Тортила помолчала и вздохнула.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шапасем пурте пӗр харӑс вӑрӑммӑн сывласа илчӗҫ:

Лягушки вдруг все враз вздохнули:

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӗрача хурлӑхлӑн та вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те унтан кайрӗ.

Девочка горько вздохнула и ушла.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Алиса тилӗ, вӑрӑммӑн сывласа, ҫапла калать:

Лиса Алиса говорила, вздыхая:

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тилӗ татах йӑвашланса вӑрӑммӑн сывласа илчӗ.

Лиса вздохнула ещё умильнее:

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ватӑ шӑрчӑк йывӑррӑн та вӑрӑммӑн сывласа илчӗ, мӑйӑхӗсене силлентерсе вучах хыҫне кӗрсе кайрӗ, — ку пӳлӗмрен ӗмӗрлӗхех тухса кайрӗ.

Старый умный сверчок тяжело вздохнул, пошевелил усами и уполз за очаг — навсегда из этой комнаты.

Калаҫакан шӑрчӑк Буратинона ӑслӑ канаш парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Раштавранпа аслӑ типӗ ҫитичченех Давидов вӑрӑммӑн ӳсӗре-ӳсӗре пулат ҫинче выртрӗ, шӑршлӑ юн чӑмаккисене вӑл мӑшкӑлтӑк шыв лахханне лектереймесӗр ҫӗрелле сура-сура пӑрахатчӗ, юнӗ урайне лачлаттаратчӗ; ҫӗрлесенче вӑл аташса кӑшкӑрнипе ҫынсене вӑрататчӗ.

С Рождества вплоть до великого поста Давидов лежал на полатях, затяжно кашляя, плевал вниз шматками пахучей крови, не попадая в ушат с помоями, кровь шлепалась на пол; по ночам он будил людей бредовыми криками.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пароход вӑрӑммӑн кӑшкӑртса ячӗ, буксир шыв ӑшнелле чӑмпӑлтатрӗ; тӗп-тӗттӗмре, пристань ӑҫтине кӑтартса, хунар ҫути чӳхенме тапратрӗ, тӗттӗмрен тата ҫутӑсем анма пуҫларӗҫ.

Пароход протяжно загудел, буксир шлёпнулся в воду; в густой темноте закачался огонь фонаря, указывая, где пристань, из тьмы спускались ещё огни.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унтан тӗттӗмре, вӑрманта, шӑхлич вӑрӑммӑн шӑхӑртса илчӗ: ку вӑл Ясько Смоляк, конюх, пус тараси тайӑлнине асӑрхарӗ пулмалла та, часах хӑй пырса ҫитесси ҫинчен пӗлтерчӗ.

Потом в темноте в лесу протяжно заиграла свирель: это Ясько Смоляк, конюх, давал ей знать, что видит, как склонился журавль у колодца, и что сейчас он придет.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Йытӑ вӑрӑммӑн, пӳлӗне-пӳлӗне уласа ячӗ.

Собака залилась длинным прерывистым воем.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Белограй вӑрӑммӑн ҫухӑртрӗ те машинӑна тапратса ячӗ, «Победа» чугун ҫул урамӗ тӑрӑх Явор варринелле вӗҫтерчӗ.

Белограй дал протяжный сигнал, лихо рванул с места и помчался по Железнодорожной улице, к центру Явора.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Артиллерист хӑйӗн кӳпшек пӳрнисемпе сигарета илчӗ, ӑна типтерлӗн чӑмӑртаса ҫемҫетрӗ, вара тивертсе ячӗ те, вӑрӑммӑн ӗмсе илсе, хӑйпе калаҫса ларакан ҫын ҫине тӗтӗм витӗр ӑшшӑн пӑхса илчӗ.

Артиллерист взял своими толстыми, круглыми пальцами сигарету, аккуратно размял ее, прикурил и, глубоко затянувшись, сквозь дым дружелюбно посмотрел на собеседника:

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл вӑрӑммӑн яра-яра пусать, чӗнмест.

Торопливо шагая, он продолжал молчать.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак ята Саша шухӑшласа тупнӑччӗ; вӑрӑммӑн калас пулсан, вӑл: «Путакан ҫынна курсан, ӑна ҫӳҫӗнчен ярса тыт», — тенине пӗлтернӗ.

Название это придумал Саша; в расшифрованном виде оно обозначало: «Хватай утопающего за волосы».

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— У-у!.. — терӗм эпӗ вӑрӑммӑн.

— У-у!.. — разочарованно протянул я.

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Ав мӗнле, — терӗ шкипер вӑрӑммӑн.

— Ах, так, — сказал шкипер отрывисто.

V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Тулсах пыракан шыва ҫурмалла уйӑракан ҫырма кунта вӑрӑммӑн та чӑнкӑ ҫыран пек явӑнса юхать.

Река, разрезающая прибой, образует здесь несколько длинных, очень крутых валов.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Виҫҫӗмӗш вӑрӑммӑн, ыйхӑланӑ пекрех чӗнчӗ:

Третий звал нараспев, меланхолически:

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.