Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрмансем (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

Петр ӑна вӗҫӗ-хӗррисӗр сарӑлса выртакан ылтӑн ҫеҫенхирсем ҫинчен каласа кӑтартма тытӑнсан, арӑмӗ унран: — Вӑрмансем те, нимӗн те ҫук-и? — тесе ыйтрӗ.
Когда же Пётр рассказывал ей о безграничной широте и просторе золотых степей, она спрашивала: — Ни лесов нет, ничего?

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Пӳрт тӑррисем урлӑ Ока шывӗ кичеммӗн ҫуталса выртни курӑнать, ун ҫинчен уйӑх татӑкӗ сиккеленет, унтан леререхре хура кӗрт куписем пек вӗҫӗмсӗр вӑрмансем тӑсӑлса выртаҫҫӗ.
За крышами домов печально светилась Ока, кусок луны таял над нею, дальше чёрными сугробами лежали бесконечные леса.

Ҫак тусем хушшинче ҫӳллӗ те чӑсӑк, ҫара тӳпеллӗ Тирке тӑвӗ пур, кунти вӑрмансем ун ятне илнӗ.
В том числе и от высокой, продолговатой, с оголенной вершиной горы Тирке, именем которой назывались леса этой местности.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Эпир пурнакан Зуйск вӑрманӗсем, Крымри ытти вӑрмансем пекех, пысӑк мар; вӑрмансенче ӑҫта килчӗ унта ҫул, вӑрман таврашӗнче ҫӑра ларса тухнӑ тутар ялӗсем, ялсенче румын, нимӗҫ, тутар доброволецӗсен гарнизонӗсем тӑраҫҫӗ.
Зуйские леса, где мы теперь находились, небольшие, изрезанные вдоль и поперек дорогами, были густо окружены татарскими селами, где стояли гарнизоны из румын, немцев и добровольцев-татар.

Вӑрмансем ҫумӗнче пур ҫӗрте те тутар ялӗсем ларса тухнӑ, тутарсем нумайӑшӗ вӑрҫӑ пуҫлансанах тӑван ҫӗршыва сутма тытӑннӑ.
Вокруг лесов находились главным образом татарские деревни, а многие татары с самого начала войны переметнулись в стан врага и стали предателями.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вӑрмансем пысӑк мар, ӑҫта килчӗ унта ҫул, ҫавӑнпа нимӗҫ техникине вӑрмана кӗме ансат пулнӑ.
Небольшие леса, густо пересеченные дорогами, поэтому немецкой технике легко было войти в лес.

Акӑ вӑрмансем.
А вот леса.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Халь хурҫӑ кайӑксем куҫа курӑнми ҫӳле улӑхса ярӑнса вӗҫсе ҫӳренӗ чух, вӗсем ҫӗр чӑмри йӗри-тавра урлӑ-пирлӗ, халиччен этемсем пырайман вырӑнсене — пӑрлӑ тинӗссем урлӑ, этем каҫайман ҫуллӗ сӑртсем, вӑрмансем урлӑ вӗҫнӗ чухне, дирижабльсем темиҫе ҫӗршер тонна тиесе, пӗр лармасӑр темиҫе пиншер километр вӗҫме пултарнӑ чухне, стратосферӑна 20 километр ҫӳллӗшне ытла этем улӑхса курнӑ хыҫҫӑн, пирӗн ҫак ӗҫе пуҫласа аталантарса яракан ҫынсен пурнӑҫне пӗлесех пулать.
Help to translate

Умсӑмах // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с. — 3–4 с.

Уйсемпе вӑрмансем тӑрӑх юр ҫавӑрать.
Ветер бестолково кружит по полям и лесам, поднимая поземку.

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тайгара та, тусем хушшинче те, тундра урлӑ та, вӑрмансем урлӑ та, пиншер-пиншер ҫул, сукмак тӑсӑлса выртать.
И в тайге, и в горах, через тундру и через луга пролегли тысячи дорог, проселков и троп.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тен, ҫар почтальонӗ ҫак ҫырупа пульӑсем айӗн ҫарансем, вӑрмансем урлӑ аран-аран тухнӑ пулӗ, минӑланӑ уйсем тӑрӑх шӑва-шӑва каҫнӑ пулӗ, тӑвӑллӑ шывсем урлӑ ишнӗ пулӗ…
Может быть, военный почтальон пробирался с ним под пулями через луга и леса, полз по минным полям, переплывал бурные реки…

Нумайччен кӗтнӗ хыпарсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Е вӑрҫӑ пек туйӑнать: вӑрмансем ҫунаҫҫӗ, тупӑсем переҫҫӗ; е таҫта инҫетре вӑрман ҫинче шурӑмпуҫ хӑпарать пек…
То будто война, горят леса, стреляют пушки, то будто заря встает где-то далеко над лесом…

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Урапа ту ҫинчен ту ҫине, ту ҫинчен ту ҫине хӑпарать, ешӗл курӑк, шурӑ хӑйӑр тӑрӑх, уйсем, ҫарансем, вӑрмансем, авӑнчӑк кӗперсем урлӑ шалтӑртаттарса пырать.
Телега катится с горки на горку, с горки на горку, полями, лугами, лесом, через горбатые мостики, по зеленой мураве, по белому песку.

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Тен, мана ҫакӑнта ярӗҫ, — вӑл Урал ҫине кӑтартрӗ, — кунта ҫӳллӗ тусем, сӗм вӑрмансем, вӑрманта кӑмпа…
— Может быть, меня сюда пошлют,— она показала на Урал,— здесь высокие горы и темные леса, а в лесах грибов…

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ермак хусахӗсене пухнӑ та, шывсем урлӑ, шурсем урлӑ каҫса, вӑрмансем витӗр тухса, Маметкула пырса хупӑрланӑ та темӗн чухлӗ тутар вӗлерсе пӗтернӗ.
Ермак собрался через реки, болота, ручьи, леса, подкрался с казаками, бросился на Маметкула и побил много татар.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла вӗсем пӗр пилӗк кун кайсан, ҫӗршыв илемлӗрен илемлӗ пула пуҫланӑ: ҫарансем, вӑрмансем, кӳлесем курӑна пуҫланӑ.
Проплыли пять дней, и пришли места еще веселее: луга, леса, озера.

Пыракана-пӗрне Строгоновсем ҫӗрсем, вӑрмансем татса панӑ, выльӑх-чӗрлӗхсем туянтарнӑ.
Кто приходил, тем Строгоновы отводили землю, лес, давали скотину.

Вӑл ҫӗре ӗмӗрте те сухапуҫ тивмен; унта нихӑҫан пуртӑ касман сӗм вӑрмансем кашласа ларнӑ, вӑрманӗсенче темӗн тӗрлӗ тискер кайӑксем, кӳллисенче пулӑсем нумай пулнӑ; вӑл ҫӗр ҫинче никам та пурӑнман, сайра хутран тутарсем анчах пырса ҫӳрекеленӗ.
Пашня не пахана от века, леса черные от века не рублены; в лесах зверя много, а по реке озера рыбные, и никто на той земле не живет, только захаживают татары.

Пӑртак ансан, мана хирсем, вӑрмансем курӑна пуҫларӗҫ: вӑрман патӗнче ял ларать, ял патнелле кӗтӳ пырать.
Скоро мне стали видны поля, лес и у леса деревня, и к деревне идет стадо.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах унта пирӗн хула ҫукчӗ, темле вӑрмансем курӑнаҫҫӗ, икӗ кӑвак йӗр ҫутӑлса выртать.
Но не было еще нашего города, а какие-то леса и две синие полосы.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics