Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) more information about the word form can be found here.
«Ура айӗнчен катӑлса аннӑ чул шыва сикрӗ пулмалла».

«Должно быть, сорвавшийся из под ноги камешек упал в реку».

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Донесени ҫырса пӗтерсен, Коля кӗпертен пӗр аллӑ утӑм кайса салтӑнчӗ те шыва кӗрсе тухрӗ.

Написав донесение, Коля берегом отошел шагов на 50 от мостка; разделся и выкупался.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫырмаран кӗпер ҫине хӑпарнӑ чух, ури йӗпе тӑм ҫинче шуса карӗ те, вӑл кӑшт кӑна шыва каймарӗ.

Взбираясь на мосток, он поскользнулся в сырой глине и чуть было не упал в речку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Яр мана шыва; эпӗ пит пӗчӗкҫӗ: сана манран усӑ сахал пулӗ. Шыва ярсан, эпӗ ӳсӗп те, эсӗ мана тытан, вара сана усӑ нумайтарах пулӗ», — тенӗ.

Пусти меня в воду; видишь, я мелка: тебе от меня пользы мало будет. А пустишь, да я вырасту, тогда поймаешь — тебе пользы больше будет».

Пулӑҫпа пулӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку пулӑ пулӗ тесе, ӑна тытасшӑн вӑл шыва чӑмрӗ, тет.

Подумала, что это рыба, и нырнула, чтоб поймать месяц.

Уйӑхпа кӑвакал // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пурте тӗлӗнсе пӑхса юлнӑ: виҫ лаша кӳлнӗ кӳме вӗҫтерсе пынӑ; лашисем хуп-хура шыва ӳкнӗ; кӳминче, ӳречесенчен тытса, каллӗ-маллӗ пӑхкаласа, упа ларса пынӑ.

Катит тройка вся в мыле, на телеге сидит медведь, держится за грядки да по сторонам оглядывается.

Упа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл шыва ӗҫнӗ пулсан, эсӗ вилнӗ пулӑттӑн», — тенӗ.

Если бы ты выпил этой воды, ты бы умер».

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хурчӑка шыва тӑкни те аван пулнӑ.

Хорошо, что сокол разлил воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑйӗн ҫынна вӗлерекен сӗлекине шыва янӑ.

И она выпустила свой яд в воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Вӑл ҫӑлти шыва ӗҫме юрамасть.

«Ту воду нельзя пить.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша виҫҫӗмӗш хут куркине туллиех тултарса ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех шыва тӑкса ярать.

Когда в третий раз царь набрал полную чашу и стал подносить ее к губам, сокол опять разлил ее.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв пӗрер тумламӑн сӑрхӑнса курка тулли тулсан, патша куркине илет те, ҫӑварӗ патне илсе пырса, ӗҫес тесе тӑрать, анчах сасартӑк ун аллинчи хурчӑка, ластӑр-ластӑр силленсе, ҫуначӗсене ҫапса, шыва тӑкать ярать.

Вода текла по капле, и когда чаша набралась полная, царь поднял ее ко рту и хотел пить; вдруг сокол встрепенулся на руке у царя, забил крыльями и выплеснул воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑткӑ шыва путнине курать те ҫӳппине вӑл ун патне пӑрахать.

Она увидела — муравей тонет, и бросила ему ветку в ручей.

Кӑткӑпа кӑвакарчӑн // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв ӗҫ-нӗ чухне кӑна хум пырса ҫапать те, кӑштах шыва путмасть.

Волна захлестнула его и чуть не потопила.

Кӑткӑпа кӑвакарчӑн // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шапасем мулкачӑсенчен хӑрарӗҫ, тет, те пурте шыва чӑмрӗҫ, тет.

Лягушки услыхали зайцев и забултыхали в воду.

Мулкачӑсемпе шапасем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара хай мулкачӑсем, шыва путса вилес тесе, кӳлӗ патнелле чупса кайрӗҫ, тет.

И поскакали зайцы на озеро топиться.

Мулкачӑсемпе шапасем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйсем акӑ мӗн кала-кала хуйхӑрчӗҫ, тет: «Пире ҫынсем те, йытӑсем те тата ытти тискер кайӑксем те тыта-тыта ҫиеҫҫӗ. Пирӗн пӗрре вилмелле, капла хӑраса асапланса пурӑниччен, атьӑр шыва кайса вилер», — терӗҫ, тет.

«И от людей, и от собак, и от орлов, и от прочих зверей погибаем. Уж лучше раз умереть, чем в страхе жить и мучиться. Давайте утопимся!»

Мулкачӑсемпе шапасем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Путекӗ калать: «Ах, кашкӑр, эпӗ шыва епле пӑтратам?

Ягненок говорит: «Ах, волк, как я могу тебе воду мутить?

Кашкӑрпа путек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Путеке ӑҫтан та пулин айӑпласшӑн вӑл ӑна кӑшкӑрса пӑрахать; «Эсӗ шыва пӑтрататӑн, мана ӗҫме памастӑн», — тет.

И стал он к нему придираться: «Ты, — говорит, — мне воду мутишь и пить не даешь».

Кашкӑрпа путек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унта тепӗр йытӑ аш йӑтса пырать тесе, вӑл хӑй ашне пӑрахрӗ, тет те, лешин ашне туртса илес тесе, шыва сике лачӗ, тет.

И подумала, что там другая собака мясо несет,— она бросила свое мясо и кинулась отнимать у той собаки.

Йытӑпа унӑн мӗлки // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed