Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапса (тĕпĕ: ҫап) more information about the word form can be found here.

Степан Ильич сӗтел ҫине ҫиллессӗн ҫапса илчӗ.
Степан Ильич сердито стукнул по столу.

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук ун патне чупса пычӗ те, ӑна хулпуҫҫинчен ҫапса, савӑнӑҫлӑн каларӗ:
Васек подбежал, хлопнул товарища по плечу и возбужденно сказал:

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Гузь ӑна ҫурӑмӗнчен ҫапса илчӗ:
Гузь шлепнул его по спине:

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мазин ют чӗлхепе ҫырса ҫапнӑ хӑмана хӑйсем ҫапса антарнине аса илчӗ те ҫырма хушрӗ:
— Мазин вспомнил сшибленную доску с чужой надписью и продиктовал:

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем иккӗшӗ пӗрле хӑмана чулпа ҫапса кӑларчӗҫ те урапа улӑхса таптарӗҫ:
Вдвоем они сшибли доску на землю и потоптали ее ногами:

Юпа ҫине ют чӗлхепе темскер ҫырнӑ хӑма татӑкӗ ҫапса хунӑ.
На столбе была прибита доска с надписью на чужом языке.

Унтан пуҫне пӗкрӗ, тутӑр ҫинчи кӑткӑсене пӳрнипе ҫапса сирпӗтсе, ура ҫине тӑчӗ.
Потом опустил глаза, одним щелчком сбил с платка муравьев и встал.

Николай Михайлович пирӗн халӗ питӗ ҫирӗп пулмалли ҫинчен, эпир фашистсене пурпӗрех ҫапса ҫӗмӗресси ҫинчен, чи кирли вӑл пӗр-пӗринпе тачӑ пӗтӗҫсе тӑрасси тата эпир хамӑр Тӑван ҫӗршыва юратнине ӗҫре кӑтартса парасси пулса тӑни ҫинчен каларӗ.
Николай Михайлович сказал, чтоб люди были стойкими, что мы все равно фашистов разобьем и что сейчас самое главное, чтоб все крепко держались друг за друга и доказали свою верность Родине.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл чышкипе сӗтел ҫине ҫапса илчӗ.
Он стукнул кулаком по столу.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне аллисемпе шарт ҫапса илчӗ те, пуҫӗнчи хура тутӑрне тӳрлетсе илсе, Митьӑна хирӗҫ васкаса утрӗ:
Баба Ивга всплеснула руками и, поправляя на голове черный очипок, поспешила навстречу Мите.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах Мирон Дмитриевич, ачашшӑн кулса, ӑна хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ:
Но Мирон Дмитриевич ласково усмехнулся и похлопал его по плечу:

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирон Дмитриевич ывӑҫ тупанӗпе сӗтел ҫине ҫапса илчӗ:
Мирон Дмитриевич стукнул ладонью по столу:

Сергей Николаевич хӑйне мӑйӗнчен ҫапса илчӗ, пӗшкӗнсе пӗр ывӑҫ курӑк тӑпӑлтарчӗ те сӑхнӑ тӗле хучӗ.
Сергей Николаевич хлопнул себя по шее, нагнулся, вырвал пучок травы с сыроватой землей и приложил к укушенному месту:

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Айккинелле инҫе кӗтӗмӗр эпир, — терӗ лавҫӑ, лашине ҫапса илсе.
— Большой крюк мы сделали, — сказал возница и хлестнул лошадь.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Каялла килсен эпӗ горн калӑп, эсир мана хирӗҫ параппан ҫапса сасӑ парӑр.
— Когда вернусь, буду горнить в лесу, а вы барабаном откликайтесь.

Михайло, чӗркуҫҫине аллипе ҫапса илсе, йӑлтӑркка ҫутӑ куҫӗсемпе мӑнукӗн куҫӗнчен пӑхрӗ:
Михайло хлопнул себя по коленке и заглянул в лицо внука сияющими, как светлячки, глазами:

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Программине те ҫапса хунӑ.
Уже программу отпечатали…

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӗнӗкпе юнашар тӑмран ҫапса тунӑ пӳрт ларать, ун урайӗ те тӑмран, пӳртре — вырӑс кӑмаки.
Рядом с навесом низкая дверь вела в хату-мазанку с глиняным, крепко убитым полом и с русской печью.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук сиксе, хӑйне чӗркуҫҫийӗнчен аллипе ҫапса илчӗ:
Васек подпрыгнул и хлопнул себя по коленкам.

Генка чышкипе чӗркуҫҫине ҫапса илчӗ.
— Генка ударил кулаком по коленке.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics