Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) more information about the word form can be found here.

Малта сасартӑк темӗскер кӗрслетсе илсе кӗпере ҫутатрӗ, кӗпер урлӑ лав тата тепӗр юланутҫӑ каҫни курӑнса кайрӗ, осколкӑсем вара, шилете-шилете, шыва пӗрхӗнтернӗ май, шывалла вӑркӑнма тытӑнчӗҫ.
Что-то вдруг с треском осветило мост впереди, едущую по нем повозку и верхового, и осколки, с свистом поднимая брызги, попадали в воду.

10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кӗперӗн сылтӑм енне килсе ҫапнӑ тинӗс хумӗ хӑмасем тӑрӑх сарӑлса кайса Володя урине йӗпетрӗ; ун умӗнченех, шыва шампӑртаттарса, икӗ салтак утса иртрӗҫ.
Набежавшая волна с моря разлилась по правой стороне моста и замочила ноги Володе; два солдата, шлепая ногами по воде, прошли мимо него.

Эсир кимӗсем кӑпӑклӑ йӗр хӑварса пынине куратӑр, унта, кӗсмен хумхатнипе, тӑварлӑ шыв кӑпӑкӗсем сиккелесе пыраҫҫӗ; эсир шыва тирӗнекен кӗсменсен пӗр кӗвӗллӗ сассине итлетӗр, шыв тӑрӑх хӑвӑр патӑра ҫитиех янӑраса пыракан сасӑсене, ҫынсем калаҫнӑ сасӑсене илтетӗр.
И на пенящиеся струи, в которых прыгают соляные пузырики, поднимаемые веслами; вы слушаете равномерные звуки ударов весел, звуки голосов, по воде долетающих до вас.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Шыва путнӑ карапсене асӑрхатӑр, хӑш-пӗр ҫӗрте вӗсен мачтисен хура вӗҫӗсем хурланчӑклӑн курӑнса тӑраҫҫӗ, инҫетре, тинӗсӗн янкӑр тӑрӑ горизонтӗнче, тӑшман флочӗн мачтисем чӳхенеҫҫӗ.
И затопленных кораблей, от которых кой-где грустно торчат черные концы мачт, и на далекий неприятельский флот, маячащий на хрустальном горизонте моря.

— Эпӗ ҫак чашӑкра шыва кӗме пултаратӑп!
— Я в этой чашке выкупаться могу!

Тӑванӗ мӗн чухлӗ унӑн! // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эсир те, ачасем, ӑмӑрткайӑк пек пулас тесен, ҫав ҫӑла шыраса тупӑр, унӑн таса шывӗ ҫине пӑхӑр, ӑмӑрткайӑксем чӳхеннӗ вӗри шыва ӗҫӗр!
— А вы, ребята, поищите тот колодец, загляните в светлые струи, выпейте горячей воды, в которой орлы плескались, чтобы выросли вы сами орлятами!

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑйлӑ ҫунаттисемпе шыва ҫапаҫҫӗ те тавралӑхра ҫумӑр ҫума пуҫлать, ҫӳллӗрен те ҫӳллӗ тирексем кашлама тытӑнаҫҫӗ, тӳпери пӗлӗтсем васкаса чупаҫҫӗ…
Могучие крылья расплескаются, по округе дождик пройдет, расшумятся тополя высокие, в небе облака быстрей побегут…

Хӗвел анса ларсан, ӑмӑрткайӑксем ҫӑлта шыва кӗреҫҫӗ.
Когда солнце спать уляжется, орлы в колодце искупаются.

Ачасене шыва кӗртме, уҫӑлса ҫӳреме пулӑшрӗҫ.
Помогали купать ребят и водили их гулять.

Звено дневникӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫирӗпрех, Вирлӗрех, Кӗсменпе шыва ҫаптарӑр, Сирпӗнен шыв ялтӑртаттӑр, Фонтан пек ҫӳле хӑпартӑр, Пӗлӗтех хӑпартӑр!
Ну, живей, Веселей, Бей веслом по волнам, Чтобы брызги блестели И фонтаном летели Высоко к облакам!

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Паллах, шыв, — терӗ Лена, — шыва…
— Конечно, вода, — сказала Лена, — а воду можно…

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ав, епле шыва кӗресшӗн, — кулса ячӗ Дуня инке, — ну, тӑр, Ольга.
— Ишь, как освежиться охота, — рассмеялась тетя Дуня, — ну, становись, Ольга.

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Акӑ водопровод ҫук, шыва витрепе тултатпӑр, ҫапах та культурӑллӑ тума тӑрӑшатпӑр.
Вот водопровода нет, ведрами воду таскаем, а всё-таки культуру соблюдаем.

Хӗрӗм, пӗчӗккисем шыва кӗнине курас килет-и?
Хочешь, девочка, посмотреть, как малыши купаться будут?

Мана хӑваласа, ҫитеймӗн, ху шыва путӑн.
За мной не угонишь, сама потонешь.

Пулӑшакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шыва кӗртсе алшӑллисемпе чӗркенӗ виҫӗ ача тенкел ҫинче пӗр шарламасӑр лараҫҫӗ.
Трое уже вымытых ребят смирно сидели на лавке, закутанные в полотенца.

Пысӑк ҫемьен пӗчӗк хуҫи // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Халь, ӗнтӗ шыва чӑм».
Теперь плыви».

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля йӑраланса тухрӗ те, аттине хывса, ун ӑшне кӗнӗ шыва тӑкрӗ.
Коля выполз на него, снял сапоги, и вылил из них воду.

Тепре ярса пуссанах, вӑл чӗркуҫҫи таран шыва кӗрсе тӑчӗ.
Еще движение, и он стоял по колено в воде.

Коля тата тепӗр аршӑн анчӗ, ҫавӑнтах унӑн ури шыва перӗнчӗ.
Коля спустился еще на аршин, и его ноги коснулись воды.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics