Corpus of the Chuvash language

Сашӑпа Витюшка аслашшӗсен килӗ умне пӗчӗк канавсем чаврӗҫ, кил-ҫурт таврашӗнче тахҫантанпа пухӑнса выртнӑ ӑпӑр-тапӑра пуҫтарса хучӗҫ, пахчана тухмалли сукмаксене шӑлса тасатрӗҫ, чӳрече айӗнчи хӑма сыпӑкне ҫапса хучӗҫ.

Возле дедушкиного дома Саша и Витюшка вырыли канавки, убрали с усадьбы давнишний хлам, подмели дорожки, под окнами прибили на застрехе доску,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лешсем, Кӗҫтӳка ҫавӑнтах тайлӑм ҫинчен ҫапса антарса, айлӑмра тӑракан ачасем ҫинелле вирхӗнсе анасшӑнччӗ.

Которые хотели сбить Козла с откоса и ринуться вниз на завыркинцев.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӑрт тайлӑмӗнче Хӗлипӗн кӗрнеклӗ те сарлака хулпуҫиллӗ кӗлетки курӑнсанах, тӗмсем хыҫӗнчен хӗвелпе пиҫнӗ тӑватӑ алӑ ӑна ҫийӗнчех ҫӗр ҫине ҫапса антарчӗҫ.

Едва успела показаться на откосе коренастая, широкоплечая фигура Фильки Сыча, как из кустов одновременно высунулись четыре загорелые руки и сшибли его вниз…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чупса пынӑ ҫӗртех вӑл Ҫтяпук аллинчи хӗҫе ҫапса ӳкерчӗ.

С ходу он стремительным ударом выбивает меч у Степка.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӗрпӳрт стенисене ачасем хулӑсенчен ҫыхса тунӑ ашӑкпа ҫапса ҫирӗплетрӗҫ.

Стены землянки ребята обшили сплетенными из прутьев матами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Часах атте фашистсене ҫапса салатать акӑ!

— Скоро наш батько фашистов побьет!

48 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ ыйхӑллӑ автан ҫуначӗсемпе ҫапса илчӗ…

Захлопал крыльями сонный петух…

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫыхланчӑк пӑрҫа урасенчен ҫакланать, йӗпе курӑк чӗркуҫҫинчен ҫапса пырать.

Путаный горох цеплялся за ноги, мокрая трава хлестала по коленкам.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Игнат кукленсе ларчӗ те, хӑйне аякӗсенчен аллисемпе ҫапса, ӳхӗ пек кӑшкӑрса ячӗ.

Игнат с серьезным лицом присел на корточки и заухал филином, хлопая себя по бокам руками.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Илья ӑна хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ.

Илья похлопал его по плечу.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӑшмана ҫапса хуҫсан — ӗҫе таратӑп.

А побью врага — стану на работу.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тӑшмана ҫапса аркатма тӳр килеймерӗ манӑн, тӑвансем, халӗ акӑ вилме вӑхӑт ҫитрӗ, — терӗ вӑл хурлӑхлӑн, кӑвакарнӑ тутисемпе кулнӑ пек туса.

— Не отбил я врага, братцы, и вот помираю! — с сожалением сказал он, растягивая в улыбку бледные губы.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Арман алӑкне хӑмасемпе ҫапса лартнӑ ӑна нумайранпа уҫса хупман пулмалла.

Наглухо забитая досками дверь давно не открывалась.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сашӑпа Витюшка, ҫӗнӗрен хӑмасем ҫапса, ун борчӗсене тепӗр хут ҫирӗплетнӗ, мачта вырнаҫтарса лартнӑ, кимӗ пуҫне, якорь вырӑнне, пакур ҫакса янӑ.

Добавочными досками Саша и Витюшка укрепили борта, установили мачту, вместо якоря на носу повесили кошку, которой ловят в колодцах затонувшие ведра.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сашӑн хӑйӗн хӑмасенчен ҫапса тунӑ кимӗ пур, ӑна шалтан та, тултан та сӑмала сӗрнӗ.

У Саши была сколоченная из досок и обильно просмоленная изнутри и снаружи лодка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫак самантра Галя ҫунаттисене сасартӑк ҫапса илчӗ те сасӑ пачӗ.

Галя неожиданно захлопала крыльями и подала голос.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ӗнер авӑ ачасем унӑнне сӑмсине ҫапса ҫӗмӗрчӗҫ, вӑл вара кӑшт та макӑрмарӗ.

Нос ей вчера расквасили ребята, и то не заплакала.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл, чӳрече рамине ҫапса ҫӗмӗрсе, урама сиксе тухнӑ та, халӑхсене хӑвӑртрах пухӑнма чӗнсе, сывлӑшалла пеме пуҫланӑ.

Он вышиб раму, выскочил на улицу и стал стрелять, подняв тревогу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ял Совет канцелярине халӑх пухӑнса ҫитсен, тахӑшӗ маччари лампӑна вутсыппипе ҫапса аркатнӑ, тӗттӗмре сасартӑк темиҫе сасӑ пӗр харӑс кӑшкӑрса янӑ:

Когда в помещении сельсовета собрался народ, кто-то поленом сшиб с потолка лампу, и в наступившей темноте сразу несколько голосов завопило:

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл унӑн та сулмаклӑ, анчах сарлака хулпуҫҫиллӗ те кутамас Хӗлипе ҫапса ӳкермеллӗхех ҫирӗп мар ҫав.

Они у него размашистые, но не такие сильные для того, чтобы сбить широкоплечего и коренастого Фильку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.