Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эс кунта мӗн тӑватӑн? — ыйтнӑ, унпа танлашсан, батальон командирӗ.Командир батальона, поравнявшись с ним, спросил: — Ты что тут делаешь?
Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
— Эппин, эсӗ вӗсен оборони ҫирӗп тесе шутлатӑн? — ыйтнӑ комдив юлашкинчен, «виллис» капочӗ ҫине сарса хунӑ карта ҫинче кӑвак карандашпа вӑрӑм йӗр туртса хурса.
Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
— Манӑн мӗн тумалла ӗнтӗ? — ҫухалса кайса ыйтнӑ Бугорков.
Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Аниканов, Травкин патнелле ҫывхарнӑ та, юнашар юрттарса пыракан кӗтӳ ачи ҫине куҫ хӳрипе пӑхса, шӑппӑн ыйтнӑ:Аниканов подъехал к Травкину и, косясь на скачущего рядом паренька, тихо спросил:
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Вӑл, пӳрнисемпе кантӑк витӗр тӗллесе, тӑлласа янӑ лашасем ҫине кӑтартнӑ та карчӑкран ҫапла ыйтнӑ:И, показывая пальцем в окно на стреноженных лошадей, спросил хозяйку:
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Аниканов ыйтнӑ, тархасланӑ тата тупа тунӑ: «Амантас пулсан — хамах шуса тухатӑп. Вӗлерес пулсан — пӑрахӑр та хӑварӑр. Нимӗҫ мана — вилӗскере — мӗн шуйттанӗ тума пултартӑр!»
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Эх, аван пулнӑ пулӗччӗ вӗт? — кӗтмен ҫӗртен хаваслӑн ыйтнӑ вӑл.
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Тӑшмана ҫухатрӑмӑр, эппин? — ыйтнӑ комдив.
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Степан Бояркин, хӑй хутне кӗме ыйтнӑ пек, Корнилов ҫине пӑхса ҫапла каларӗ:Степан Бояркин посмотрел на Корнилова, словно ища у него сочувствия, и сказал:
XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Мӗн тата? — аптраса ыйтнӑ Ефим.
II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Унӑн пичӗ тӑруках салхуланчӗ, вӑл Кондратьев ҫине: «эсӗ кулатӑн-и-мӗн капла?» — тесе ыйтнӑ евӗр ӑнланмасӑр пӑхрӗ.
III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ӑмӑрткайӑк ывӑнса ҫитнӗ пулнӑ, вӑл каллех тинӗселле вӗҫеймен; йӑви ҫине аннӑ та чӗпписене ҫунаттисемпе пӗркенӗ, ачашланӑ, вӗсен тӗкӗсене тӳрлетнӗ, чӗпписене кӑштах тӑхтама ыйтнӑ пек тунӑ.
Ӑмӑрткайӑк // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 23–24 стр.
Ӑмӑрткайӑк йӑва хӗррине ларнӑ, чӗпписем пуҫӗсене ҫӗклесе кӑшкӑрма пуҫланӑ: вӗсем ҫиме ыйтнӑ.Орел сел на край гнезда, а орлята подняли свои головы и стали пищать: они просили корма.
Ӑмӑрткайӑк // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 23–24 стр.
Пӗррехинче пӗр улпут тискер кайӑксене хупса усранӑ ҫӗре пынӑ та хӑй йыттине палласа илнӗ, тискер кайӑксене хупса усракантан ҫав йытта каялла пама ыйтнӑ.
Арӑсланпа йытӑ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 13–16 стр.
Катя аялта тӑнӑ чух пӗрмаях: «Тупрӑн-и, тупрӑн-и?» — тесе ыйтнӑ.
Кушак ҫури // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 10–12 стр.
Ванюша-шофер, машинӑна ӑҫталла ҫавӑрмаллине ыйтнӑ пек пулса, хутран-ситрен хӑйӗн ҫӗнӗ пассажирӗ ҫине пӑха-пӑха илнӗ.
XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Редакторта ӗҫлеме начар пулӗ сана, Илюша? — амӑшӗ ачинчен ыйтнӑ пек ачашшӑн ыйтрӗ Наталья Павловна.— А плохо тебе, Илюша, работать редактором? — как мать сына спросила Наталья Павловна.
VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Васкавлӑ ӗҫсем нумай, Наташа, — терӗ Кондратьев, арӑмӗнчен каҫару ыйтнӑ пек сасӑпа.— Спешных дел много, Наташа, — сказал Кондратьев таким голосом, точно извинялся перед женой.
VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ытти боецсем те хӑйсен вырӑнӗсене тӑчӗҫ, вӗсем хӑйсен винтовкисене хӑвӑрт кӑна бруствер ҫине хурса пӗр-пӗринпе калаҫкаласа илнине курсан, Андрей чухласа илчӗ: ҫурри тӗттӗм блиндажра чух вӗсем хӑранипе асапланатчӗҫ пулсан, халь апла мар ӗнтӗ, ун вырӑнне вӗсем ҫӗнӗ туйӑм ҫуралнӑ: халь ӗнтӗ вӗсем ҫапӑҫу ыйтнӑ пек пурӑнма та, хастаррӑн ҫапӑҫма та хатӗр.
XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Анчах Степан Дятлов вилсе выртнӑ пӳртри салхуллӑ кил хуҫи арӑмӗ, Прасковья Михеевна, вӗсене пурпӗрех хӑй аллине парса хӑварма ыйтнӑ.
VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.