Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗнсе (тĕпĕ: чӗн) more information about the word form can be found here.
«Чӗнсе янӑ Вешкине, пӗрле пулатпӑр тесе шантарнӑ, хӑй ҫӳрет ав таҫта мурӗнче!» — тарӑхса шухӑшларӗ вӑл курницӑри арча ҫинче выртнӑ чух, шупкалма пуҫланӑ хӗрлӗ тута хӗррисене ҫырткаласа.

«Вызвал в Вешки, сулил — вместе будем, а сам лытает черт те где!» — озлобленно думала она, лежа в горнице на сундуке, покусывая яркие, но уже блекнущие губы.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑнпа усӑ курса, Григорий Вешенскине кайса килме шутларӗ, мӗншӗн тесен Кудинов ӑна канашлӑва пыма чӗнсе тӑнран ячӗ.

Воспользовавшись этим, Григорий решил обыденкой съездить в Вешенскую, так как Кудинов неотступно просил его приехать на совещание.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл лаши ҫине утланчӗ те, Усть-Хоперскинче юлакан сотньӑсен пӗр командирне кӑчӑк туртса чӗнсе, йӗнер ҫинчен пӗшкӗнчӗ, хӑлхинчен шӑппӑн пӑшӑлтатса каларӗ:

Сел, поманил к себе командира одной из сотен, заслоном оставленных в Усть-Хоперской, перегнувшись с седла, шепнул ему на ухо:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑҫтан ҫапла пит кая юлса таврӑнтӑн? — пӑшӑлтатса ыйтрӗ Наталья, ӑна алӑкарах чӗнсе илсе.

Откель это так поздно возвернулся? — шепотом спросила Наталья, отозвав его в сторону.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗнсе кӑлар… чӗн ман пата хӑвӑр Григорие.

— Вызови мне… вызови Григория вашего.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑпах полкри ҫав пӑлханусене пула чӗнсе илтӗм ӑна.

Вызвал в связи вот с этими волнениями в полку.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Полка каялла чӗнсе илсенех дисциплинӑна пӑсакансене, уйрӑмах илсен, эсир халӗ пӗлтернӗ сӑмахсене каланӑ хӗрлӗармеецсене пурне те ҫирӗп ответ тыттаратпӑр… —

Как только полк отзовут, мы строго покараем всех нарушителей дисциплины, и в частности тех красноармейцев, которые говорили сообщенное вами сейчас… —

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман полк комиссарне штабра тӗл пулчӗ, урӑх пӳлӗме чӗнсе тухса, хӗрлӗармеецсемпе пулса иртнӗ хирӗҫӳ ҫинчен хумханса каласа пачӗ, вӗсене арестлеме сӗнчӗ.

Штокман застал комиссара полка в штабе, вызвал его в другую комнату, взволнованно передал о стычке с красноармейцами, предложил произвести аресты их.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӗр пилӗк кун хирте ӗҫлеме, хӑйсенне тата хунямӑшӗнне акма, тепӗр икӗ теҫеттинне кавӑн-арпуспа хӗвелҫаврӑнӑш валли сухаласа пӑрахма, унтан вара ака-суха ӗҫӗсене пӗтерме ашшӗне сотньӑран чӗнсе илме шутларӗ.

Григорий думал поработать дней пять, посеять себе и теще, вспахать десятины две под бахчу и подсолнухи, а потом вызвать из сотни отца, чтобы он доканчивал посев.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халех чӗнсе илетӗп те ак Каргински патӗнчен хам полка, кунта шӑршӑ-маршӑ та юлмасть сирӗнтен!

Я вот вызову зараз свой полк из-под Каргинской, так аж черт вас тут возьмет!

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тумланнӑ хыҫҫӑнах, Ермакпа Медведева вӑратса, курницӑна чӗнсе кӗртрӗ, алӑка тачӑ хупса хучӗ.

Одевшись, он разбудил Ермакова и Медведева, позвал их в горницу, плотно притворил дверь.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кагинскинчи ҫапӑҫу хыҫҫӑн вӑл, Григорий ыйтнипе, пӗрер витре кӗрекен виҫӗ кӑкшӑмлӑ кӑмӑшка илсе пычӗ, унтан юрлама ӑста казаксене чӗнсе пуҫтарчӗ те, Григорий вара, хӑйне савӑнӑҫлӑ та ирӗклӗ, чӑн пурнӑҫпа йывӑр шухӑшсен асапӗнчен вӑхӑтлӑха хӑпнӑ пек туйса, казаксемпе пӗрле тул ҫутӑличченех ӗҫсе ларчӗ.

После боя в Каргинской он, по просьбе Григория, привез три ведерных кувшина самогона, созвал песенников, и Григорий, испытывая радостную освобожденность, отрыв от действительности и раздумий, пропил с казаками до утра.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр старике тата, Андреяновски хуторӗнчи Митрахвана, Малкин курать те урамра хӑй патне чӗнсе илет:

А другого старика, Митрофана с хутора Андреяновского, увидал сам Малкин на улице, зазывает к себе:

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мартӑн 18-мӗшӗнче Кудинов Григорий Мелехова Вешенскине канашлӑва пыма чӗнсе ячӗ.

18 марта Григория Мелехова Кудинов вызвал в Вешенскую на совещание.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутлӑ хыпарҫӑсене кӗскен чӗнсе каланӑ хутсемпе хуторсем тӑрӑх ячӗҫ:

Кинули по хуторам с верховыми гонцами короткое воззвание:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑй допрос хыҫҫӑнах, Прохора чӗнсе илсе, хоперсен полкӗнчи хӗрлӗ казака садра шӑппӑн тирпейлеме хушасса вӑл пӗлчӗ-ха; пӗлнӗ ҫинчех ӑна, ӑшӗнче кулса: «Арӑму патне яратпӑр… Ка-ях», — тесе каларӗ те, ҫын пурнӑҫне татнипе кӑмӑлӗ кӑштах ҫырлахнӑ евӗр, чун савӑннине туйрӗ.

Ведь испытал же он некоторое злорадное чувство, что-то похожее на удовлетворение, когда с усмешкой про себя проговорил: «Пустим к жене… Ступай», — а сам знал, что сейчас позовет Прохора и прикажет хоперца стукнуть в садах.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӳртрен тухакан казак хыҫӗнчен куҫне хӗстерсе пӑхса юлчӗ, Прохора чӗнсе илчӗ.

Григорий, сузив глаза, посмотрел вслед уходившему казаку, позвал Прохора.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Январь вӗҫӗнче округри ревком председателӗ чӗнсе янипе Иван Алексеевич Вешенскине тухса кайрӗ.

В конце января Иван Алексеевич выехал в Вешенскую по вызову председателя окружного ревкома.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пиччӗшне чӗнсе илчӗ:

Позвал брата:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наталья, алӑка кӑшт уҫса, улшӑннӑ сасӑпа Григорие чӗнсе илчӗ.

Приоткрывая дверь, Наталья сорванным голосом позвала Григория.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed