Шырав

Шырав ĕçĕ:

Салтаксем (тĕпĕ: салтак) more information about the word form can be found here.

Куҫарса вылямалли салтаксем?
Раздвижные солдатики?

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ун ротинче, вӑраххӑн та ҫине тӑрсах ӗҫленине пула, маршировкӑра ҫӳреме питӗ сайра тӗл пулакан, пач уйрӑм, хыттӑн пусса утаслӑх туса хунӑччӗ: салтаксем урапа ҫав тери ҫӳле йӑтса илеҫҫӗ те ӑна вӑйпалан ҫӗр ҫине лаплаттарса пӑрахаҫҫӗ.
У него в роте путем долгого, упорного труда был выработан при маршировке особый, чрезвычайно редкий и твердый шаг, причем солдаты очень высоко поднимали ногу вверх и с силою бросали ее на землю.

Питӗ лайӑх курать ӗнтӗ Ромашов унӑн кӑкӑр айӗпе те самӑр хырӑмӗ ҫийӗпе урлӑ каҫах шултра хутламсемпе тӗркеленӗ кителлӗ, ейӗлсе, сарӑлса кайнӑ йывӑр кӗлеткине, салтаксем енне ҫавӑрнӑ пысӑк тӑваткал питпе те, кӗрнеклӗ хӑмӑр лаша ҫинчи хӗрлӗ вензельсемлӗ вӗҫкӗнчӗклӗрех вальтрапа та, мартингалӑн шӑмӑран тунӑ ункисене те, лакпа сӑрнӑ лутра атӑллӑ пӗчӗк урапа та.
Уже Ромашов отчетливо видел его грузную, оплывшую фигуру с крупными поперечными складками кителя под грудью и на жирном животе, и большое квадратное лицо, обращенное к солдатам, и щегольской с красными вензелями вальтрап на видной серой лошади, и костяные колечки мартингала, и маленькую ногу в низком лакированном сапоге.

Харӑссӑн, тӑрӑшуллӑн та хыттӑн кӑшкӑрса ячӗҫ салтаксем.
Солдаты дружно, старательно и громко закричали.

Никам хушмасӑрах, хӑйсемпе-хӑйсемех, канӑҫсӑррӑн ӳсӗркеле-ӳсӗркеле, пӑлхануллӑн тӳреленме те туртӑна-туртӑна юсанкалама пикенчӗҫ пӗтӗмӗшле нервӑллӑха пула иртенпех лӑсканса та тӑвӑлса тулнӑ салтаксем.
Солдаты, с утра задерганные и взвинченные общей нервностью, сами, без приказания, суетливо выравнивались, одергивались и беспокойно кашляли.

Ирӗ ӑшӑччӗ пулин те, ҫывӑрса тӑранман, анаслакан салтаксем хӑйсен йӗтенпир кӗписемпе аванах тӑрӑлтатса чӗтӗрерӗҫ.
Несмотря на теплое утро, невыспавшиеся, зевавшие солдаты дрожали в своих каламянковых рубахах.

Сӑмахне вӑл питех те сахал тӑккалатчӗ, сассине те сайра ҫеҫ ӳстеркелетчӗ, анчах калаҫма пуҫларӗ пулсан вара салтаксем чул пекех хытса каятчӗҫ.
При этом он скупо тратил слова и редко возвышал голос, но когда говорил, то солдаты окаменевали.

Салтаксем начарланса сӑнран ӳкнӗ, идиотла пӑхаҫҫӗ.
Солдаты осунулись и глядели идиотами.

Акӑ тата темӗнле Будберг фон Шауфус генерал пулнӑ, теҫҫӗ, — «Будка хыҫ цехауз» ят хунӑ ӑна салтаксем.
А вот тоже, говорят, был какой-то генерал Будберг фон Шауфус, — так его солдаты окрестили: Будка за пехаузом.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кулӑшла чӗнеҫҫӗ ӑна салтаксем: Доверни-нога.
Его солдаты смешно называют: Доверни-нога.

— Иккӗ! — кӑшкӑрчӗҫ салтаксем.
— Два! — крикнули солдаты.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пӗрр-ре! — хыттӑн тавӑрчӗҫ те салтаксем, пӑшалсене вӑшӑл-вашӑл ҫӳлелле ывӑтӑнтарса та хучӗҫ.
— Рраз! — гаркнули солдаты и коротко взбросили ружья кверху.

Пӑтрашуллӑн турткаланса-юсанкаланса, салтаксем хӑйсен вырӑнӗсене пыра-пыра тӑчӗҫ.
Солдаты, суетливо одергиваясь, становились на свои места.

Салтаксем пӗр-пӗринпе тӗрентерсе хунӑ пӑшалӗсем таврашӗнче лараканни ларнӑ, выртаканни выртнӑ.
Солдаты сидели и лежали на земле около составленных ружей.

Салтаксем мар сирӗн, — хӗрарӑмсем, командирӗ хӑй те — хӗрарӑм!
Не солдаты у вас, а бабы, и командир — баба!

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Салтаксем ҫухалса, аптӑраса каяҫҫӗ, йӗркеллӗн илтмерӗмӗр пулӗ, теҫҫӗ.
Солдаты растерялись, думают, что не расслышали.

Салтаксем пӗрин хыҫҫӑн тепри ун патне пыраҫҫӗ те, урлашкаран тытса, вӑйпа туртӑнса йӑтӑнаҫҫӗ, унтан алӑ вӗҫҫӗн ҫӳлелле хӑпараҫҫӗ.
Один за другим солдаты подходили к ней, брались за перекладину, подтягивались на мускулах и лезли на руках вверх.

— Пӗр-ре! — салтаксем унпа килӗшӳллӗн юрлаттарса ячӗҫ те хуллен, васкамасӑр кукленчӗҫ, Бобылев вара, хӑй те кукленсе ларнӑскер, шеренгӑна маттур сӑнпала ҫивӗччӗн виҫсе, пахса ҫаврӑнчӗ.
— Ра-аз! — запели в унисон солдаты и медленно присели на корточки, а Бобылев, тоже сидя на корточках, обводил шеренгу строгим молодцеватым взглядом.

Салтаксем шеренгӑсемпе тӑнӑччӗ, пӗр-пӗрин хутлӑхӗ утӑмшарччӗ, хусканкалама ҫӑмӑлрах пултӑр тесе, мундирӗсен тӳмисене вӗҫертнӗччӗ.
Солдаты стояли шеренгами, на шаг расстояния друг от друга, с расстегнутыми, для облегчения движений, мундирами.

Салтаксем те пуҫӗсене ун еннелле пӑрчӗҫ.
Солдаты тоже повернули к нему головы.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics