Шырав
Шырав ĕçĕ:
Михӗсене тырӑ чышса тултарнӑ пекех, урамсенче тӑп-туллиех халӑх кӗпӗрленсе тӑнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Анчах чылайӑшӗ хӑйсем хӗрсе кайнӑ вут-хӗм ӑшшипе салтаксене ӑшӑтса яма хӑтланнӑ, казарма пит хытӑ хӗссе лартнӑ салтак чӗрисене тата казеннӑй словестноҫа вӗренсе тем те пӗр ҫӳп-ҫаппа тултарнӑ пуҫӗсене темле майпа хускатма хӑтланнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Ҫынсем нумай-нумай хуласем, ҫуртсем туса тултарнӑ, пухӑннӑ та ҫавӑнта пӗр купана, ҫӗре варалаҫҫӗ, пӗрне-пӗри хӗссе, пӑчӑхса пурӑнаҫҫӗ…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Инҫетрен бухтӑри ӗҫ шавӗ илтӗнет, анчах бухтӑна эпир курмастпӑр: пиртен сылтӑмра тинӗс хӗррине пысӑк та йывӑр шурӑ ҫуртсем купаласа тултарнӑ хула ларать, сулахайра — тинӗс, пирен ҫире те — вӑлах; вӑл темле тӗлӗнмелле те ҫепӗҫ, куҫпа чуна ачашлакан, тӗрлӗ тӗссемпе илемленнӗ пирки ниепле курса-пӗлсе ӑнланмалла мар сӑрсем ҫепӗҫҫӗн пӗрлешсе юмахри сӑнсем пулса тӑнӑ ҫӗрелле инҫете-инҫете тӑсӑлса каять…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫухине йӳле янӑ, шурӑ ҫамки ҫинче пӑнчӑ-пӑнчӑ вӗтӗ тар йӑлтӑртатать, сӑра тултарнӑ стакан тытнӑ алли чӗтрет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Мӗншӗн эсӗ ӗҫсе тултарнӑ?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов чуста тултарнӑ лар ҫинче тӗлӗрсе тӑсӑлса выртатчӗ, анчах эпӗ ун хӑлхи патӗнчех страницӑсене уҫса хупнӑ сасса илтсен, куҫне уҫрӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл, пӗр аллипе чей тултарнӑ стакан тытса, тепринпе сухалне ерипен шӑлкаласа, ҫӑнӑх миххи ҫинче ларать.Он сидел на мешках с мукой, держа в одной руке стакан чаю, а другой медленно поглаживая бороду.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл чулӑн тинӗс енчи аякки ҫине хумсем шыв курӑкӗпе тинӗс лӑймакине каркаласа тултарнӑ; ҫак курӑксемпе витӗннӗ чул тинӗсе тусенчен уйӑрса тӑракан ансӑр хӑйӑр ярӑмӗ ҫумне кӑкарса хунӑ пек туйӑнать.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Йӑм-хура та пурҫӑн ҫӳҫӗсем сапаланчӑк, ӑшӑ та ҫӑп-ҫӑмӑл ҫил вӗсемпе вылять те, ҫӳҫ-пуҫа эрешлеме ҫакса тултарнӑ тенкӗсем чӑнкӑртатаҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Глеб Глебыч ҫӳлӗк ҫинчен мятнӑй лепёшка тултарнӑ банкӑна кармашса илет те, ҫур банкине Плаки тутӑрӗ ҫине ярса парать.Глеб Глебыч достает с полки банку с мятными лепешками и полбанки высыпает в платок Пелагее.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
— Саншӑн ку спирт мар! — тесе кӑшкӑрса калать ӑна Глеб Глебыч, ӑна нашатыр спирчӗ тултарнӑ пӗчӗк кӗленче тыттарса.— Это тебе спирт! — кричит Глеб Глебыч, подавая ему склянку с нашатырным спиртом.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Ку кимме юман хӑмасем тиенӗ паруслӑ баркӑсем, пальмӑпа, сандалпа тата хулӑн кипарис кӗрешӗсемпе тултарнӑ тӗрӗк фелюгисем кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫӗрте, пӗр баркӑран кӑкарса хунӑ пулнӑ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑл кӑмрӑк тултарнӑ карҫинкка купийӗсен сулхӑнне вырӑнаҫса ларнӑ босяк — грузчиксен пӗр ушкӑнӗ тӗлне ҫитсен, ӑна хирӗҫ тӑмсай сӑн-сӑпатлӑ, пӑчӑр-пӑчӑр хӗрлӗ питлӗ, нумай пулмасть хӗненӗрен пулас, чӗркеленсе пӗтнӗ мӑйлӑ, тӑлпан лутра ҫын сиксе тӑчӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Акӑ! — Федя, аран-аран сывлӑш ҫавӑрса, председателе нӑрӑсем тупса тултарнӑ банка тыттарчӗ.Вот! — С трудом переводя дыхание, Федя протянул председательнице полную банку жучков.
35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вутӑ илсе килчӗҫ, шыв тултрӗҫ, вут хутса ячӗҫ, унтан пӗр-пӗрин хушшинче, ҫӗрулмине хӑҫан пӗҫерме лартассипе лартас марри ҫинчен пӑшӑлтатса тавлашса илчӗҫ, унтан темскер йӑвантарса ячӗҫ, шыв тултарнӑ чугун пулас, мӗншӗн тесен кӑмакари вут пуленккисем чӑшӑлтатма пуҫларӗҫ.
34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫыран хӗрринчи ҫӳҫесем кӑчкӑсем, ачаш ҫулҫӑсем кӑларса мамӑкланчӗҫ, йывӑҫсем хӑйсем ҫине витӗр курӑнакан ярапасем ҫакса тултарнӑ тейӗн ҫав.Ивы и вербы у речки оперились нежными листьями, точно деревья завесились прозрачной кисеей.
11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Катерина, Тимка Колечкин письмоносец ҫырусем, хаҫатсем тултарнӑ сумкине ҫӗклесе урам варрипе иртнине курсанах, ӑна пӳрте сӗтӗрсе кӗртет, сумкине салтса илсе килне япаласене хӑй куҫӗ умӗнче ҫӗнӗрен пӑхма хушать.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл сумкинчен пӗрчӗ тултарнӑ пӗчӗк пакетсем туртса кӑларчӗ.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Захар тӑпра тултарнӑ ещӗксем ҫине пӗшкӗнсе, ҫимӗҫсене шыв сапса ҫӳрет.Захар, склонившись над ящиками с землей, поливал из лейки рассаду.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951