Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Елена Ивановна Тимахвипе Ефим Кондратьевич ҫине ыйтуллӑн пӑхса илет.

Елена Ивановна вопросительно смотрит на Тимофея и Ефима Кондратьевича.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Никам та нимӗн те ӑнланмасть, анчах Тимахви хӑвӑртах тавҫӑрса илет.

Никто ничего не понимает, но Тимофей догадывается сразу.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӳрт патӗнче колоннӑна Ефим Кондратьевич кӗтсе илет.

Возле дома колонну встречает Ефим Кондратьевич.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Елена Ивановна ҫаврӑнса пӑхать те, Костьӑна палласа, кулса илет, Костьӑна пуҫӗпе сулать:

Елена Ивановна оборачивается, узнает Костю, улыбается и кивает ему:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сарлака ҫамкаллӑ ача питне ҫиллессӗн пӗркелентерсе илет те: — Шӑп пулӑр! — тесе команда парать.

Большелобый мальчик сердито хмурится и командует: — Тихо!

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ну, сыснасемпе ытти выльӑхсем вара, — уссисем айӗн кулса илет вӑл, — кашни шӑтӑк-ҫурӑках кӗреҫҫӗ, тутлӑрах япала шыраҫҫӗ.

Ну, а свиньи и прочая живность, — усмехается он в усы, — лезет во всякую щелку, ищет, где смачнее.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Иван Кузьмич хӑйӗн хӗвел ҫинче нумай ҫӳренипе тӗссӗрленсе юлнӑ гимнастеркине туртса тӳрлетет те строя пӑхса илет.

Иван Кузьмич одергивает свою выгоревшую гимнастерку, оглядывает строй:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пурте лайӑхчӗ, анчах вӑхӑт-вӑхӑт, хӗрсе вылянӑ ҫӗртенех, Миша радиоузела дежурствӑна чупать, Тимахви — хӑйӗн ҫамрӑк улмуҫҫийӗсем патне, Нюра вара апат пӗҫерме, пӳртре йӗркелеме, пӗр сӑмахпа — хуҫалӑх енӗпе тӗрлӗ ӗҫсем тума кирлине аса илет те хыпӑнсах ӳкет.

Все было хорошо, но время от времени в самый разгар игры Миша убегает дежурить на радиоузел, Тимофей — к своим саженцам, а Нюра спохватывается, что еще надо варить, прибирать и вообще заниматься всякими хозяйственными делами.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сайра хутран вӑл Нюрӑн куҫкӗскийӗ ҫине пӑхса илет — унта вӑл сӗвӗнкеленӗ сӑмса, пӗлтӗрхи курӑк пек ӗнсе сарӑхса кайнӑ куҫхаршисем курать; Костя вара малтанах танлаштарса пӑхать — кам вӑйлӑрах хӗрсе пиҫнӗ-ши: вӑл-ши е Хӗветӗр-ши?

Изредка он заглядывает в Нюрино зеркальце — там показывается облупившийся нос, выгоревшие, как прошлогодняя трава, брови, и Костя заранее прикидывает, кто сильнее загорит: он или Федор.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Кама, Тимкӑпа Цыганенока-и? — тавҫӑрса илет Нюра.

— Кого, Тимку и Цыганенка? — догадывается Нюра.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Юлашкинчен, мӗншӗн иккенне чухласа илет вӑл: Мишӑпа Тимка ҫитӗннӗ ҫынсем тӑвакан ӗҫсене тӑваҫҫӗ иккен, вӑл вара — ҫук.

И он наконец догадывается почему: оказывается, Миша и Тима делают то же, что и взрослые, а он, Костя, — нет.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сывӑ пул, Костя-ытахаль! — кулса илет Елена Ивановна пӑрӑнса кайнӑ чух.

До свиданья, Костя-Просто-Так! — снова улыбается Елена Ивановна и уходит.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Э-э… — кулса илет те Елена Ивановна Тимахви еннелле ҫаврӑнса тӑрать.

— А-а… — улыбается Елена Ивановна и поворачивается к Тимофею.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Курса ҫӳрерӗм, — хулпуҫҫийӗсемпе хӗссе илет Нюра.

— Ходила, смотрела, — пожимает плечами Нюра.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Чим-ха! — темӗн астуса илет Тимахви.

— Постой! — вдруг спохватывается Тимофей.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Сывӑ-ха! — кулса илет те Тимка, сасартӑках унӑн сӑн-пичӗ ӗҫлӗ ҫынӑнни пек пулса каять.

— Здорово! — улыбается Тимофей, и сейчас же лицо его становится строгим.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тӗкӗнмӗр-и? — куҫ хӗссе илет Федор Павлович Михайло! — чӗнет вӑл хыттӑн.

— Не будете? — прищуривается Федор Павлович, — Михайло! — окликает он.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Мӑнучкӑм килчӗ-и? — тет те вӑл, унӑн пичӗ ҫинчи пӗркеленчӗксем сарӑлса каяҫҫӗ, вӑл савӑнӑҫлӑн кулса илет, унӑн кашни пӗркеленчӗкӗ кулса илнӗ пекех туйӑнать.

— Внучка пришла? — говорит она, и морщинки на ее лице разбегаются в радостной улыбке, словно улыбается каждая из них.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра час-часах пӗшкӗнсе тӗссӗртерех кӑвакарчӑн куҫне, хӗрхӗм-кӑвак шӑши пӑрҫине тата лӑкамасӑр ҫатма ҫине ярса пӗҫернӗ ҫӑмарта куҫӗ евӗрлӗ шурӑ чечексене тата-тата илет.

Нюра то и дело нагибается, рвет скромные блеклые незабудки, фиолетово-синий мышиный горошек и похожий на яичницу-глазунью бело-желтый поповник.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви ырӑ кӑмӑллӑн кулкаласа илет, Миша вара Нюрӑна кӗвӗҫтерсе пырать, леш сӗлӗпӗтрине йытпуллинчен уйӑрма пӗлменшӗн, хӑй ҫапах та пулӑ тытма ларнӑшӑн кулать.

Тимофей добродушно усмехается, а Миша дразнит Нюру и говорит, что она не умеет отличить голавля от головастика, а тоже садится ловить.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed