Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫынни (тĕпĕ: ҫынна) more information about the word form can be found here.
Ҫынни вӑл ҫӳлӗ те патвар, пуҫне симӗс чалма чӗркенӗ, шалпар шӑлаварпа, пилӗкне кушшакпа туртса ҫыхнӑ, пиҫиххинчен вӑрӑм ятаганӗ курӑнса тӑрать, ҫурӑмне хутаҫ ҫакнӑ.

Это был плотный человек высокого роста, в зеленой чалме и широких шароварах, перепоясанный кушаком, из-за которого торчал длинный ятаган, на спине путник нес мешок.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сад хапхи патӗнчи йывӑҫсен ҫулҫи витӗр пӗр ҫын тӑни курӑнах кайрӗ ӑна, ҫынни сарлака фескӑпа, сӑрӑ ҫӑм костюмпа.

Сквозь листву деревьев она рассмотрела, что у садовых ворот стоит человек в большом фесе, одетый в европейский костюм из серой грубошерстной ткани.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хресчен майри такам ҫынни мар, Боримечка арӑмӗ, Стайка.

Крестьянка была не кто иная, как жена Боримечки, Стайка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урамӗнче пӗр ҫын та ҫук, — пӑлхар ҫынни те, тӗрӗк те курӑнмасть.

Она была совершенно безлюдна — ни болгары, ни турки на ней не появлялись.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынни татах пӗшкӗнчӗ те шӑтӑкалла тинкерсе пӑхрӗ.

Человек снова наклонился и заглянул в пещеру.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑтӑк умӗнчен часах царвульӑ сырнӑ ура мӗлтлетсе иртрӗ те куҫран ҫухалчӗ; унтан каллех ура курӑнса кайрӗ те курӑнми пулчӗ; виҫҫӗмӗш ҫынни те малтанхи пекех шӑппӑн пускаласа иртрӗ.

Вскоре ноги человека, обутого в царвули, промелькнули перед ним и исчезли; затем показались еще ноги и тоже прошли мимо; третий человек прошел так же бесшумно, как и первые два.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада кӑмӑлне йӑпатаканни пӗртен пӗр кӳршӗ ҫынни Боримечка арӑмӗ Стайка пулчӗ.

Единственным утешением для Рады служили свидания с соседкой — Стайкой, женой Боримечки.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑван ҫӗршыва пулӑшасран пӑрӑнакан пӑлхар ҫынни тупӑнать-и вара?

Да разве найдется такой болгарин, что откажется помочь родине?

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫак йывӑр вӑхӑтра кашни пӑлхар ҫынни хӑй кун-ҫулне хӗрхенмесӗр пуҫне хума хатӗр пулмалла е ҫӗр-шыва мӗнле те пулин пулӑшмалла.

— В этот великий час каждый болгарин обязан чем-нибудь пожертвовать или хоть как-нибудь да помочь родине.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй, мусульман ҫынни, кил-ха кунта! — чӗнсе илчӗ вӑл Огнянова.

— Эй, мусульманин, поди-ка сюда! — окликнул он Огнянова.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов вӗсен хапхи патӗнче ҫаврӑнкаласа ҫӳренӗ ир вӗсем патне Клисурӑран пӗр ҫын пычӗ; ҫынни шанчӑклӑскерччӗ, К. хулинчен килне таврӑнатчӗ те, Бойчо ӑна, ҫула май, лашапа Радӑна лартса пыма каласа янӑ иккен.

В то самое утро, когда Кандов кружил у ее ворот, к ней пришел один клисурец — человек надежный, который на своих лошадях возвращался домой из К — ва и сказал, что Бойчо просил его заехать за Радой и привезти ее в Клисуру.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл пӑлхар ҫынни пулсан, ӑна хӑйне хӑй вӗлерттерме юрамасть, — чӑн пулмасть вӑл ун пек…

— Но поскольку он болгарин, не следует доводить его до самоубийства, — это было бы неправдоподобно…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ытлашши юратнипе чӑтаймасӑр вилсе кайнӑ пӑлхар ҫынни ҫинчен илтсех кайман вара эпӗ…

— Мне, однако, не приходилось слышать, чтобы какой-нибудь болгарин умер от непомерной любви…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле халӑх ҫынни сирӗн геройӑр?

— Какой национальности ваш герой?

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр тӗрӗк ҫынни, ӳсӗр уксах пӑлхар хушнипе лаши ҫинчен анса, хӑй сӑваплӑ йӑх ҫынни иккенне манса, пилӗк ҫыххинче пӑшалӗ пуррине асне илмесӗр ҫав иртӗхнӗ Капасӑза пӗтӗм халӑх ҫинче выльӑх пек хӑйне утлантарса пынине Марко халь кӑна курчӗ-ҫке!

Ведь он только что видел, как перед толпой, на глазах тысячи зрителей, турок слез с коня по приказу хромого и пьяного болгарина, видел, как этот турок, забыв про свой пояс с оружием и свое османское первородство, как вьючное животное, подставил спину беспутному Капасызу и повез его на себе перед всем народом!

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынни вӑл чипер ҫынах-ха, шухӑшламашкӑн та ӑсӗ ҫитет, туйӑм тени кӑна ҫук, ҫапах та вӑл, пыра киле, ыттисемпе пӗрле ҫӗкленсе кайса, мӗн пулассине чунӗпе шана пуҫларӗ.

Человек положительный, обладающий здравым смыслом, но лишенный и тени воображения, он в конце концов оказался вовлеченным в поток всеобщего воодушевления и начал верить.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Епле пархатарлӑ ҫын апла, чӑн-чӑн пӑлхар ҫынни вӑл! — терӗ Рада.

— Какой благородный человек, настоящий болгарин! — проговорила Рада.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхар ҫынни мана сутма тӑнӑ тесе шантараймастӑп.

Не смею подозревать болгарина.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла ҫав, сана ҫавӑнпа ҫӑмӑлтарах пулнӑ та; сан умӑнта икӗ тискер пулнӑ, манӑн вара хама ырӑ кӑтартакан ҫынна хирӗҫ тӑмалла, ҫынни кам-ха тата, хӑйне хӳтӗлеймен ват ҫын, мана вӑл хӑйне шаннӑ пек шанать.

— Вот именно, оттого-то тебе и было легко; перед тобою были два зверя, а мне придется идти против своего благодетеля, против беззащитного старика, который доверяет мне, как себе самому.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен вӑл чӑнласах ырӑ кӑмӑллӑ та халӑха юратакан ҫын пулсан, ҫынни ҫавӑн пек тетӗн-ха ӑна эс, вӑл сана каҫармасан пултараймасть.

Если он и впрямь такой благородный и преданный народу старец, каким ты его изображаешь он тебя простит.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed