Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уйӑрса (тĕпĕ: уйӑр) more information about the word form can be found here.
Кӑштах шухӑшласа тӑчӗ те уйӑрса илмелле мар: — Полкра, — терӗ.

И, немного подумав, он неопределённо ответил: — В полку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫӗ те, ҫу пуҫланнӑранпа чи малтанхи ашӑ каҫ, уйӑрса илмелле мар пек курӑнчӗ, тротуар тӑрӑх иртекенсен палӑрайми мӗлкисем те, хӗвел аничченех Адмиралтейство тӗлӗнче уйӑх тухса тӑни те уйӑрса илмелле мар туйӑм кӗртрӗ.

В неизвестной, загадочной жизни был этот вечер, первый тёплый вечер за лето, и эти бледные, шагающие по тротуару тени, и то, что солнце ещё не зашло, а над Адмиралтейством уже стояла луна.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашӑкран тата икӗ плащ-палаткӑран тунӑ карӑ мана нар ҫинчи ытти вырӑнсенчен уйӑрса тӑрать.

За занавеской из попоны и двух плащ-палаток, которые отгораживали меня от остального пространства нар.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн, Катя Ваточкинӑн тата аслӑ классенче вӗренекен икӗ хӗр ачан хамӑра уйӑрса панӑ шкул ачисемпе пулмалла.

А мне, Кате Ваточкиной и еще двум старшеклассникам было поручено следить каждой за своей группой школьников.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

15-мӗшпе 17-мӗш №-лӗ икӗ ҫурта брандмауер текен стена уйӑрса тӑрать, икӗ тем пысӑкӑш корпус ун ҫумне ик енчен хире-хирӗҫ сыпӑнса ларнӑ, темелле.

Дома № 15 и № 17 были разделены толстой, высокой стеной — брандмауэром, к которому с двух сторон приросли корпуса обоих зданий.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Асфальт сарнӑ яп-яка шоссе аякри вӑрмана икке уйӑрса, горизонта ҫити тӑсӑлать.

Асфальтовая матовая гладь шоссе, разделив вдали лес надвое, уходила к самому горизонту.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак кун эпир, комсомолецсем, тӗрлӗ нарядсене, путевкӑсене, заданисене самантра уйӑрса пӗтертӗмӗр.

В этот день комсомольцы наши нарасхват разбирали наряды, путевки, задания.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тин ыйӑхран вӑранакан ирхи хулан хуралӗ пек, вӗсем уявлӑн утаҫҫӗ, урам тӑршшӗне ҫурмаран уйӑрса тӑракан чикӗпе, пурӑпа ҫырса тунӑ йӗр тӑрӑх нимӗн сас-чӳсӗр пыраҫҫӗ.

Они шли торжественно, как утренний дозор просыпающегося города, шли молча по белой меловой черте, которая проведена посередине, разделяя улицу надвое.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл кунсерен улшӑнса пырать, хӑй майӗпе епле вӑл мана, е Розалия Наумовнӑна, е няньӑна уйӑрса илекен пулнине асӑрхаса пыма ытла та лайӑх-ҫке; унӑн нимӗне пӗлтереймӗн пӗчӗкле куҫӗсем сасартӑк тӗлӗнсе е итленӗ пек пӑхаҫҫӗ.

Он менялся с каждым днём, и так интересно было наблюдать, как он постепенно начинает различать меня, и Розалию Наумовну, и няню; как в бессмысленных, ещё младенческих глазах вдруг мелькают удивление, внимание.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манпа В. калаҫрӗ, сассинченех уйӑрса илтӗм, кирлӗ ӗҫпе калаҫма тӑнӑччӗ пуль ӗнтӗ — ҫӗрле телефонпа ҫапла чӗнтермен пулӗччӗ.

Это был В., я узнала по голосу, и дело, наверное, важное — иначе он не стал бы звонить ночью.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗмӗ вӗсен художниксем пурӑнакан пӳлӗмех ӗнтӗ, ӑна пӗрре пӑхсанах ҫапла иккенне уйӑрса илме пулать.

Это была комната, в которой жили художники, — вот что бросалось в глаза с первого взгляда.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня йӑмӑкӗпе (ӑна эп хам Саньӑран уйӑрса илме пултӑр тесе Саша тесе чӗнетӗп) эпир малтанах калаҫса татӑлнӑччӗ, вӑл мана вокзалта кӗтсе илмеллеччӗ, «Хам сывӑ мар пулсан Петя кӗтсе илӗ», тесе ҫырнӑччӗ вӑл мана.

Мы условились, что Санина сестра (которую я, в отличие от моего Сани, и в письмах всегда называла Сашей) встретит меня на вокзале «или Петя, — писала она, — если я буду нездорова».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ӗнтӗ «Св. Мария» васкамасӑр тапранать, катара та катара тӑрса юлать ҫыран, ӗнтӗ ҫуртсемпе ҫынсем те уйӑрса илейми пулса тӑчӗҫ.

И вот медленно отчаливает «Св. Мария», всё дальше берег, уже дома и люди слились в одну пёструю полоску.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗме ҫутманччӗ, тӗттӗмрехчӗ, вӑл мӗн тунине те ҫинчех уйӑрса илеймерӗм.

Я не сразу поняла, что с ним: в комнате было полутемно, он не зажёг света.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑна вӑл пӑшӑлтатса ҫеҫ ыйтрӗ, анчах эпӗ ӑна тути вылянинченех уйӑрса илтӗм.

Это он спросил шёпотом, но я догадалась по движению губ.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ нихҫан та крепсатэна фай-де-шинран уйӑрса илеймен-ҫке.

Но я никогда не мог отличить креп-сатэна от фай-дешина.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Столовӑйра тата Бубенчиковсен пӗр тӑхлаччи ларатчӗ-ха, анчах хӑш тӑхлаччи иккенне уйӑрса илеймерӗм те эпӗ, те хама тахҫан щеткӑпа ҫаптарма хӑтланни, те качака йӑпатма юратаканниччӗ.

В столовой, между прочим, сидела одна из тётушек Бубенчиковых, но теперь я уже не мог различить, была ли она той самой, которая хотела побить меня щёткой, или той, которая утешала козу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайран Катя каласа пачӗ вара, ҫав кунхине вӑл мана курсан унччен виҫӗ кун малтан Пысӑк театр патӗнче курнинчен уйӑрса та илеймен иккен, эпӗ йӑлтах урӑхланнӑ имӗш.

Потом Катя говорила, что едва она меня увидела, как сразу поняла, что я «совсем другой, чем был третьего дня у Большого театра».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вӑл пирӗншӗн кулӑшла пек туйӑнать, мӗншӗн тесен арӑмӗ пӑлан тирӗнчен тунӑ шӑлавар тӑхӑннӑ, ҫивӗт вӗҫне тӗрлӗ пустав хӑюсем ҫакса тултарнипе ҫеҫ ӑна арҫынсенчен уйӑрса илетӗн.

Это было очень забавно, потому что жена была в штанах из оленьей шкуры, и только цветные суконные лоскутки в косах отличали её от мужчины.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл манна ҫывӑхрах ӗнтӗ, ҫапах та эпӗ ӑна уйӑрса илейместӗп.

Он был от меня уже близко, и я все еще не мог различить.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed