Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ the word is in our database.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) more information about the word form can be found here.
Годвина питӗ хаваслӑн ӑсатса ячӗҫ; вӑл сулланни вакун чӳречинчен те курӑнать; кунта юлакан Бутспа Томас, Лей тата Брентган ыталашнӑ та — тутӑрӗсене ҫил ҫине кӑларса хунӑ, вӗсемпе вӗлкӗштере-вӗлкӗштере телейлӗскерпе сыв пуллашаҫҫӗ, — ашшӗ аскӑнлӑхшӑн каҫарнӑскерпе; халӗ вӑл иртнӗ пурнӑҫне кӑштах та пулин сӑваплатмашкӑн турӑран хӑракан аппӑшӗсем патне ҫул тытрӗ.

Годвин уехал так весело, что покачивался даже в окне вагона, а провожавшие его Бутс, Томас, Лей и Брентган, обнявшись, пустили по ветру свои платки, которыми махали счастливцу, прощенному отцом за беспутство и едущему загладить прошлое среди богобоязненных теток.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Тарҫӑ ал шӑлли улӑштарма кайнипе усӑ курса Том ашшӗ валли хатӗрленӗ пӳлӗм еннелле ыткӑнчӗ.

Воспользовавшись тем, что горничная отправилась переменить полотенце, Том бросился к комнате, которая, как он знал, была приготовлена для его отца.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Ашшӗ пысӑк ӑшӑ алӑллӑ, хура мӑйӑхлӑ пулнине ҫеҫ пӗлет Том; ҫав алла унӑн пичӗ талккӑшпех кӗрсе пытанатчӗ.

О своем отце Том помнил лишь, что у него черные усы и теплая большая рука, в которой целиком скрывалось лицо Тома.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Унӑн пӗтӗм шанчӑкӗ те — ашшӗ ӑна хӳтӗлесе ҫилӗ умӗнче хута кӗресси.

Вся его надежда была на заступничество отца перед гневом.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

— Аттеҫӗм, эсӗ — манӑн хаклӑскерӗм, эпӗ сансӑр тунсӑхласах ҫитрӗм, — кӑшкӑрчӗ вӑл; ашшӗ вара хӗр ачине ачашларӗ, чуп турӗ, ӑна тӗл пулӑвӑн мӗн пур савӑнӑҫӗпе ҫиҫсе саламлакан чипер те хумханчӑк пите ытараймасӑр тӗсерӗ.

— Папа, ты, — детка мой, измучилась без тебя! — кричала она, пока он гладил и целовал дочь, жадно всматриваясь в это хорошенькое, нервное личико, сияющее ему всей радостью встречи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ҫулталӑкра пӗрре е иккӗ хӗр пӗрчине ашшӗ патне ӑмӑрт кайӑк сӑмсаллӑ карчӑк леҫсе ярать.

Раз или два в год ее привозила к нему старуха с орлиным носом,

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Рене ашшӗ шӑхӑрса ӗнӗрленине тӑнлать — ҫакӑ ӗҫ пӗтнине пӗлтерет; унтан Масперо ҫӳле, ҫывӑрмалли пӳлӗмне, улӑхрӗ.

Она слышала, как он насвистывает, что означало конец работы; затем Масперо поднялся наверх, в свою спальню.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Ҫапла; ҫак уҫӑсене, — ашшӗ ҫыру сӗтелне аллипе шаплаттарчӗ, — никама та памастӑп, ҫав шутра пулӑшуҫӑсене те.

— Да; эти ключи, — он хлопнул рукой по крышке письменного стола, — я никому не даю, даже помощнику.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ашшӗ сӑмахӗсем кӑштах хумхантараҫҫӗ, анчах шанчӑксӑр чирлӗ, пур пӗрех вилме пӳрнӗ ҫын ӳпкелешнине хӑнӑхнӑ чухнехилле — кулянтармаҫҫӗ.

Слова отца тронули, но не взволновали ее, подобно жалобе безнадежно больного, которому все равно определена смерть.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Каҫхине, ҫывӑрма выртас умӗн, ашшӗ патне кӗчӗ:

Вечером, перед тем как идти спать, она сказала отцу:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ашшӗ телӗшпе ӑна яланах пулӑшма тимлени, — ку, паллах, иккӗленӳсӗр, — халӗ ҫирӗп те тӗреклӗ, пӗр ҫӗрелле ӑнтӑлнӑ; ку — туйӑмсен тӗттӗмлӗхӗнче пытанса усраннӑ усӑллӑ шухӑш-тӗллев, ҫакӑн кашни хусканӑвӗ чан ҫапнилле янӑрать.

Мысль об отце, ранее заботливая и ясная, была теперь жестка и упорна, устремлена в одну точку, полезную замыслу, таившемуся в тьме чувств, каждое движение которых гудело, как колокол.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Тата — хӗрхенӳсӗр, — хушса хучӗ ашшӗ.

— И прибавь — безжалостный, — заметил отец.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ӑна валли ашшӗ мӗнле те пулин парне хатӗрлеменччӗ-и?

Не прислал ли ему отец хоть какой-нибудь подарок?

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ҫак самантра тӑватӑ капитан пӗр-пӗрин ҫине тирӗнчӗ, вӗсен куҫӗсем пӗрлешнӗ ҫӗрте, витӗрех ҫунса хытман пулсан, шуйттан хӑй те — вут-ҫулӑмпа инкек-синкек ашшӗ — чӑтса ларма хал ҫитерейместчӗ-тӗр.

Тут четыре капитана наших обменялись взглядами, на точке скрещения которых не усидел бы, не будучи прожженным насквозь, даже сам дьявол, папа огня и мук.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Пӗлетӗр-и, эпӗ — унӑн ӑс-хакӑл ашшӗ вырӑнӗнче.

— Я, видите ли, прихожусь ему духовным отцом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Пӗрремӗш Францискӑн ашшӗ?

— А отец Франциска Первого?

Тӑлӑх турат… // Аҫтахар Плотников. https://t.me/senkapkan/31

— Вунулттӑмӗш Людовикӑн ашшӗ кам пулнӑ?

— Кто был отцом Людовика Шестнадцатого?

Тӑлӑх турат… // Аҫтахар Плотников. https://t.me/senkapkan/31

Унта ҫутӑ пӳлӗмсем; ашшӗ, йӑмӑкӗ; лампа, кӗнеке, картина.

Там светлые комнаты; отец, сестра; лампа, книга, картина.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Амӑшӗ вӑл ҫуралнӑ хыҫҫӑн нумай пурӑнайман, ашшӗ ӑна хӗненӗ, килӗнчен пӗр вӑтӑр хутчен хӑваласа кӑларса янӑ, ӗҫсе супсан вара кашнинчех каҫару ыйтнӑ.

Его мать умерла скоро после его рождения, отец бил и тридцать раз выгонял его из дому, но, напиваясь, прощал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

«Ҫук, эсӗ ҫавна тӑмастӑн, ҫавӑнпа та ун пирки каламастӑп, — шухӑшларӗ Гелли, анчах ҫак самантрах сӗлкӗш, чӗмсӗр Нока ашшӗ пек шеллерӗ.

«Нет, ты не стоишь этого, и я тебе не скажу, — подумала она, но тут же отечески пожалела уныло молчавшего Нока.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed