Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑкӑра (тĕпĕ: ҫӑкӑр) more information about the word form can be found here.
Татьянӑпа Ивга асанне ҫӑкӑра пысӑк чӗлсем туса касрӗҫ те, мискӑри сӗт ҫине пуҫса, хӑвӑрт чӑмлама тытӑнчӗҫ.

Татьяна и баба Ивга нарезали большими кусками хлеб и торопливо жевали его, макая в миску с варенцом.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах та, аттем эпӗ чӗлхесӗр пулнӑ пирки юрлама пултараймарӑм: манӑн тута-ҫӑварӑм халь ӗҫлеймест, ҫавӑнпа та эпӗ сӗт кӑна ҫисе пурӑнатӑп, ҫӑкӑра кӑшт ҫеҫ ҫемҫине хӗсӗнсе ларнӑ шӑл хушшине пӳрнепе тӗртсе кӗртсе ҫиетӗп.

Но я, будучи нем, не мог, папаша, петь: челюсти рта моего еще не работают, так что приходится употреблять в пищу молоко, а хлеба незначительно, продавливая мякоть за зубы, пребывающие в сжатом состоянии.

Пулеметчик Живоног Ҫурҫӗр Черниговщинӑри Заречное ялне ашшӗ патне янӑ ҫыру // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пылпа, варенипе е повидлӑпа ҫиес тенӗ чухне ҫӑкӑра тӑрӑххӑн каса-каса хураҫҫӗ, унтан ун ҫине мӗн кирлине сӗреҫҫӗ.

Когда кушают хлеб с медом, вареньем или повидлом, его нарезают сначала на полоски, берут на тарелку мед, повидло или варенье и намазывают маленькие кусочки хлеба, затем откусывают.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӑшаланӑ ҫӑкӑра, бутербродсене ҫӗҫӗпе татӑкӑн-татӑкӑн касаҫҫӗ.

Бутерброды и поджаренный хлеб отрезают по кусочкам.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӑкӑра ывӑҫ тупанӗ ҫинче тытни гигиенӑлла мар.

Хлеб не держат на ладони, так как это не гигиенично.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӑкӑра, булкӑна яланах алӑпа (вилкӑпа мар) илеҫҫӗ.

Хлеб и булку берут всегда рукой (не вилкой) с общей тарелки.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӗҫӗпе апата (какая, ҫӑкӑра тата ыт. те) касса ҫимелле, вилка ҫине апат илнӗ чухне те унпа тӗксе хума юрать (сӑмахран, соуса е пахча-ҫимӗҫе).

Нож используется для нарезания и как вспомогательный инструмент для накладывания пищи на вилку, например, соуса или овощей.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Каснӑ ҫӑкӑра чӑлт-шурӑ салфеткӑсемпе витеҫҫӗ.

Нарезанная булка и хлеб ставятся на стол покрытыми белоснежной салфеткой.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӑкӑра та ан асӑн.

И хлеб зря не поминай —

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем, вӑййа пула ывӑннӑскерсем, сӗтпе пӗҫернӗ пӑтӑпа хура ҫӑкӑра питӗ юратса ҫирӗҫ.

Они пришли румяные, разгоряченные, усталые и с небывалым аппетитом накинулись на кашу с молоком и черный хлеб.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Алиме, сӑмах тавӑрса калас вырӑнне, сӗтел варринчи ҫавра ҫӑкӑра ҫӗклесе чуптурӗ.

Алиме вместо ответа схватила со стола непочатый калач и поцеловала.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тем пулчӗ ӗнтӗ сана капла? — йывӑра илнӗ кӑмӑлпа сӑмаха хутшӑнчӗ Сайте, — ӗнер ҫӑкӑра питӗрсе илтӗн, паян кушака, ытлашши пыр тесе иккен, ҫапса вӗлертӗм тетӗн, ыран — тӗнче курать — хамӑра та черет ҫитет пуль?

— Чего это с тобой творится? — Сайде тяжело посмотрела на мужа, — вчера хлеб запер в сундук, нынче кошку убил, чтоб лишнего рта не было, а завтра наш черед наступит, так, что ли?

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте пӑхса тӑнӑ хушӑра Шерккей ҫӑкӑра арчине хучӗ, питӗрсе илчӗ, уҫҫине пиҫиххинчен ҫакса ячӗ.

Сайде молча наблюдала за мужем, а Шерккей тем временем сложил хлеб в сундук, замкнул его на ключ и повесил себе на пояс.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл чӗвен тӑрса ҫав ҫӑкӑра илчӗ, унтан, сӗтел сунтӑхӗнчен те пуҫланӑ ҫӑкӑрпа каснӑ чӗлӗсене тытса, чӑлана тухрӗ.

Поднявшись на цыпочки, он достал краюху, потом вынул из ящика стола начатый каравай, отрезанные ломти и со всем этим вошел в чулан.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑкӑра та перекетлӗрех тытмалла…

Правда, и хлеб надо беречь…

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑш паттӑрӗ хӑй патне пынӑ хӗрачасене пичӗсенчен чуптуса илчӗ, унтан ҫӑкӑра чуптурӗ те пӗр хӗрринчен хуҫса тутанчӗ, вара тинех хӑй ҫинчен куҫ илмен ҫынсен еннелле пӑхрӗ:

Утламышский батыр принял каравай и пригубил его, затем поцеловал в щеки обеих девушек и оглядел благодарным взглядом лица, устремленные к нему.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунӗпех нимӗн те ҫименскер, ача ҫав ҫӑкӑра выҫӑхнӑн ярса тытать.

Мальчик с жадностью кидается на него, так как целый день ничего не ел.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫав вӑхӑтра Снежок, меллӗ самантпа усӑ курса, сӗтел ҫинчи ҫӑкӑра ярса илчӗ те ӑна «турилккепе» пӗрлех ҫисе ячӗ.

А в это время Снежок улучил минутку, схватил хлеб со стола и съел его вместе с «тарелкой».

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Манран татӑк ҫӑкӑра тӑпӑлтарса илеҫҫӗ, сирӗнне ак пурнӑҫӑра илесшӗн.

Я прошу хлеба, вы просите жизни.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӗрарӑм ҫӑкӑра ҫурмаран хуҫса икӗ ачине тыттарчӗ.

Она разломила краюху пополам и дала по куску старшим детям.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed