Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑркка the word is in our database.
йӑлтӑркка (тĕпĕ: йӑлтӑркка) more information about the word form can be found here.
Парта хушшинче Фомапа ҫуммӑн ларакансенчен пӗри, — лара-тӑра пӗлмен пӗчӗкҫеҫҫӗ ача, хуп-хура йӑлтӑркка шӑши куҫлӑскер, — сиксе тӑнӑ та, партӑсен хушшипе ӑҫта килчӗ унта тӗкӗнсе, пуҫне вӑр-вар вылятса, мала тухнӑ.

Один из соседей Фомы по парте, — непоседливый маленький мальчик с черными мышиными глазками, — вскочил с места и пошел между парт, за всё задевая, вертя головой во все стороны.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ачана пӑрахут ҫинче кичемлӗх пуса пуҫланӑ, вара, ҫӗнӗ курӑм-туйӑмсен тӗрлӗ тӗслӗ тетӗри витӗр, унӑн умне час-часах Анфиса мӑнаккӑшӗн савӑшлӑ сӑнӗ — хӑйӗн юмахӗсемпе, чуна хаваслӑ ӑшӑпа ҫупӑрлакан йӑлтӑркка ҫемҫе куллипе — туха-туха тӑнӑ.

Скучно ему стало на пароходе, и всё чаще и чаще из разноцветного тумана новых впечатлений выплывал пред Фомой затемненный ими образ ласковой тетки Анфисы с ее сказками, улыбками и мягким смехом, от которого на душу мальчика веяло радостным теплом.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем ҫаппа-ҫарамас пекех, питӗ шавлӑ, хӗвелтухӑҫ хӗвелӗпе хуралса илемленнӗ, йӑлтӑркка пысӑк куҫлӑ, хӑйсем ҫерҫи чӗпписем пекех имшеркке.

Они полуголы, очень оживлены, красивые смуглой красотой Востока, с большими сияющими глазами, худые, как воробьята.

Кайӑксемпе ачасем // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӗрлӗ тӗслӗ хунарсем банан ҫыххисене, чӑпар кавирсене, ҫӗр мамӑк тӗркисене, чайханари ҫап-ҫутӑ та пысӑк сӑмаварсене, крахмалпа шуратнӑ автан кикирикӗ пеккипе чӗнтӗрленӗ тюрбанлӑ сӑпай та мӑнтӑр купцасене, вӗсен лавккисенчи йӑлтӑркка ҫитсӑсене ҫутатаҫҫӗ.

Цветные фонарики освещали лотки со связками 'бананов, пестрые ковры, тюки с хлопком, блестящие громадные самовары в чайханах, потоки ярких материй в лавках, где восседали толстые купцы в тюрбанах, которые кокетливо увенчивались застывшими в воздухе белыми накрахмаленными гребешками.

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Унӑн йӑлтӑркка куҫӗсенче ҫаплах вут-хӗм выляса тӑрать.

Но в бедовых глазах его плясали чертенята.

Серёжа «ункӑран» тухать // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӗтӗм тавралӑха кӗмӗл евӗрлӗ йӑлтӑркка пас хупланӑ, пурте чӗнтӗр пӗркенчӗкпе пӗркеннӗ, пурте хӗвел ҫинче куҫа йӑмӑхтаракан сенкер ҫулӑмпа выляса ялтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Всё щедро облито, разукрашено, запушено серебряным инеем, играет и переливается на солнышке колючими голубыми огнями.

Донбасри сивӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пирӗн инкеке, шӑпах ҫак тӗлтен сӑрт-ту таврашӗн инҫетри анлӑ ӳкерчӗкӗ курӑнса выртатчӗ, кунтан хамӑрӑн завода, ансӑр сукмак пек тӑсӑлакан пӗвене, тусем ҫинчен анса ҫав пӗвене кӗрекен виҫӗ йӑлтӑркка юхан-шыва та асӑрхама пулать.

На беду, с этого пункта горы открывался далекий широкий горный вид, так что можно было рассмотреть и наш завод, узкую полоску заводского пруда и блестящие нити трех горных речек, вливавшихся в него.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Тата унтах йӑлтӑркка хӗрлӗ шкапсем лараҫҫӗ.

А ещё там стояли красные блестящие шкафчики.

Вокзал // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кимӗ ҫине ларчӗҫ те — йӑлтӑркка сенкерлӗхелле вирхӗнчӗҫ.

Сели в лодку, взвились в сияющую синеву.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗҫех Гусева йӑлтӑркка ҫунатсем пур енчен те хупӑрласа ункӑларӗҫ.

Сейчас же сверкающие крылья закрыли Гусева со всех сторон.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳремрен ултӑ ҫунатлӑ, йӑлтӑркка ҫар карапӗ ҫӗкленчӗ те — хӗвел пайӑркисенче чӗтрене-чӗтрене сӗвеккӗн вӗҫет.

С площади снялся шестикрылый, сверкающий, военный корабль, — трепеща в лучах солнца, взвился отвесно.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чи малтан шӑрчӑк пек тӑватӑ ҫунатлӑ, йӑлтӑркка ылтӑн тӗслӗ ансӑр сигара вирхӗнсе ҫитрӗ, чӑнкӑн вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те карап ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.

Первой домчалась, описала крутой заворот и повисла над кораблём сияющая, золотая, четырехкрылая, как стрекоза, узкая сигара.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗнӗ хула, Соацера, ҫак ишӗлчӗксенчен анӑҫарах, йӑлтӑркка кӳлӗ леш енче пуҫланать.

Новый город, Соацера, начинался за сверкающим озером, на запад от этих развалин.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл стена ҫинче ларать, хӑйӗн йӑлтӑркка, кӗленче евӗрлӗ чӑмӑркка куҫӗсемпе чӑрлаттарса пӑхать, мӑйӑхӗсене вӗлт-вӗлт сиктерет.

Оно сидело на стене над очагом и глядело выпуклыми, как из стекла, радужными глазами, шевелило усиками.

Калаҫакан шӑрчӑк Буратинона ӑслӑ канаш парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑйне хирӗҫ тӑракан ҫыннӑн сӑмсийӗнчен юн юхнине вӑл хӑй ӑнӑҫтарса пултарнин чи аслӑ пункти вырӑнне, хӑй чапӗнчи чи йӑлтӑркка рубинӗ вырӑнне хуратчӗ пулас, ҫавӑн ҫинчен вара хӑй кӑмӑшне килентерсе каласа паратчӗ:

Кровотечение из носа противника он, видимо, считал высшим пунктом своего успеха, самым ярким рубином в златом венце славы своей и рассказывал об этом сладострастно.

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗчӗк Ястребац хыҫӗнчен хӗвел ерипен шуса тухать; уҫланкӑри йӑлтӑркка юр ҫинче ҫутӑ ҫул тӑсӑлса выртать, ун тӑрӑх сӑртсен тӗттӗм тӳпине хӗвел майӗпен хӑпарнӑ пек туйӑнать.

Солнце показалось из-за Малого Ястребца; на зернистом снегу поляны протянулась сверкающая полоска тропинки, как будто по ней поднялось солнце на темный гребень горы.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сукмакӗ аялалла пӑрӑнчӗ те чул пек хытӑ, йӑлтӑркка шурӑ ҫулпа пӗрлешрӗ.

Тропинка спустилась вниз, соединившись с широкой, твердой, как камень, ослепительно-белой дорогой.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Сарӑхнӑ йӑлтӑркка мӑксем тӑрӑх сӑрхӑнса юхакан пӗчӗк шыв тӑрӑх утса, Кларк курӑклӑ уҫланкӑна тухрӗ, ӑна виҫӗ енчен те чӑнкӑ ту тайлӑмӗсем хӗстерсе лартнӑ, вӗсем Альп улӑхӗсен чи ҫӳлти йӑрӑмӗ пулса тӑраҫҫӗ.

Тоненький ручеек, сочащийся сквозь изумрудно-ржавые мхи, вывел Кларка на травянистую поляну, зажатую с трех сторон крутыми скалистыми склонами горных вершин, составляющими верхний пояс альпийских лугов.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Белограй!.. — аллисемпе хӑлаҫланса илчӗ хӗрсенчен пӗри, тӗксӗмрех ӳтлӗ, йӑлтӑркка куҫлӑ виноградарша.

Белограй!.. — всплеснула ладонями одна из виноградарш — смуглая, веселоглазая дивчина.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Каблуков ассӑн сывласа илчӗ те ҫӗкленчӗ, вара Степановран хунар илсе, дозорка тӑрӑх каялла утма пуҫларӗ, ура та йӑлтӑркка йӑрӑм тӑрӑх каллех электричество ҫути шума тытӑнчӗ, Каблуков каллех ҫак йӑрӑма куҫ илмесӗр пӑхма тытӑнчӗ.

Повздыхав, Каблуков поднялся и, взяв у Степанова фонарь, двинулся обратно по дозорной тропе; опять электрический луч заскользил по черной глянцевитой полосе, опять Каблуков не сводил с нее глаз.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed