Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрӑммӑн the word is in our database.
вӑрӑммӑн (тĕпĕ: вӑрӑммӑн) more information about the word form can be found here.
Пароход вӑрӑммӑн кӑшкӑртнӑ сасӑ таҫта инҫете кайса ҫухалать…

Эхо далеко-далеко разносит протяжные гудки парохода…

Днепр // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Чӑнахах та хӗрачасем патнелле темле пысӑк хура мӗлке, вӑрӑммӑн сике-сике ӳксе, ыткӑнса килет.

И действительно, большая тёмная тень приближается к девочкам огромными прыжками.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Таҫта ҫӳлте, йывӑҫ турачӗсем хушшинче, темӗн юрланӑ пек, вӑрӑммӑн та хурланчӑклӑн кӗрлесе тӑнӑ пек туйӑнать, анчах ӑҫта иккенне тавҫӑрса илме хӗн.

Где-то, трудно понять где, как будто в верхушках деревьев, что-то поёт, гудит протяжно и жалобно.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Халь ир-ха, — вӑрӑммӑн сывлать Верочка.

Очень даже рано, — вздыхает Верочка.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Апла! — вӑрӑммӑн сывлать Анна Ивановна.

— Да! — вздыхает Анна Ивановна.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Алӑк патӗнче вӑрӑммӑн шӑнкӑрав шӑнкӑртатать.

Продолжительный звонок.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся вӑрӑммӑн сывласа ярать.

Маруся вздыхает.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Юз йытти пуҫне ҫӗклерӗ, пире курчӗ те, пӗр сассӑрах, вӑрӑммӑн сиксе, стена патнелле ыткӑнчӗ.

Собака Юза подняла голову, увидела нас и молча бросилась к стене.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах Иван Никифорович пукан ҫине тӗшрӗлсе ӳкрӗ те вӑрӑммӑн ахлатнинчен урӑх нимӗн калаймасӑр тӑчӗ.

Но Иван Никифорович повалился на стул и, кроме продолжительных охов, ничего не мог сказать.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

— Ах! — вӑрӑммӑн сывласа илчӗ Спартак.

— Ах, — сказал, вздохнув, Спартак.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Туран вӑрӑммӑн та хулӑн сасӑпа кӑшкӑртни илтӗнет.

Сверху доносится продолжительный низкий рев.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Инҫех те мар пӗр лупашкаран вӑрӑммӑн шӑхӑрни илтӗнет, Нюра ҫаврӑнса тӑрса итлесе пӑхать:

Из недальней лощинки доносится протяжный свист, Нюра оборачивается и прислушивается.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вӗресе тӑракан сӑмалана квачпа пуҫса илет те, леш маляр пек, вӑрӑммӑн сӗрме пуҫлать.

Костя окунает квач в кипящую смолу и начинает, как тот маляр, делать длинные мазки.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӑрахут икӗ хутчен кӑшкӑртать — пӗрре вӑрӑммӑн, тепре кӗскен.

Пароход дает два гудка — один подлиннее, другой короткий.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вӑл пулманшӑн — пысӑк та хитре палӑк, пур ҫӗртен те курӑнса ларакан палӑк пулманшӑн шеллерӗ; вӑл палӑка курсан, пӑрахутсем вӑрӑммӑн та салхуллӑн кӑшкӑртса ярӗччӗҫ, пассажирсем, пӗр сӑмах хушми хытса тӑрса, ун ҫине пӑхӗччӗҫ, тӑван Совет влаҫӗшӗн, коммунизмшӑн хӑйсен пурнӑҫӗсене панӑ ҫынсем ҫинчен пархатарлӑн шухӑшланӑ пулӗччӗҫ…

Косте жаль, что его нет — большого красивого памятника, такого, чтобы он был заметен отовсюду и чтобы, завидев его, пароходы давали длинный печальный гудок, а пассажиры, стоя в строгом молчании, смотрели на него и с благодарностью думали о людях, отдавших жизнь за родную советскую власть, за коммунизм…

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл вӑрӑммӑн сике-сике утать, ҫакна асӑрхамасӑр мӑкӑртатать:

Он делал огромные прыжки, не замечал этого, бормотал:

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марсиан тӗтреллӗ, тӗлӗнмелле инҫетелле аллине тӑсрӗ те вӑрӑммӑн кулса каларӗ:

Марсианин протянул руку в направлении туманной, чудесной дали и с длинной улыбкой сказал:

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Мӑйклату — вӑрӑммӑн, ҫав тери ҫӳхен.

Пискнуло — пронзительно, нестерпимо тонко.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хаваслӑн пуплекелесе кактус тӗмӗсен хушшипех пыраҫҫӗ, тепӗр чухне вӗсен урлӑ вӑрӑммӑн, ҫӑмӑллӑн сике-сике каҫаҫҫӗ.

Весело переговариваясь, они пошли между кактусами, иногда перепрыгивали через них длинными, лёгкими прыжками.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Такамӑн сасси вӑрӑммӑн кӑшкӑрма пуҫларӗ:

Чей-то голос протяжно начал кричать:

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed