Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Кур-ха эсӗ, анне, мӗн сӑнлӑ вӑл! — терӗ куҫҫульне шӑлса Дуняшка.— Да погляди, маманя, на чего он похож! — вытирая слезы, говорила Дуняшка.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ой, курасчӗ халь э-эсӗ ху мӗнлине: чисти пахчари катемпи пек! — сӑмахӗсене аран каларӗ Дуняшка чыхӑна-чыхӑна кулнӑ май.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка пулӑшнипе вӑл хӑех пуҫне хырчӗ, йӑмӑкӗ еннелле пичӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ те, лешӗ ҫавӑнтах аллинчи бритвӑна ҫӗре ӳкерчӗ, варне тытса кравать ҫине йӑванса кайрӗ, унтан каҫӑхса кайсах ахӑлтатма тытӑнчӗ.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка унӑн шултра шӑмӑллӑ вӑрӑм кӗлетки ҫине кулмасӑр пӑхма та пултараймарӗ.Дуняшка не могла без смеха смотреть на его мослаковатую длинную фигуру.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унӑн тӗтре хупласа илнӗ хура куҫӗсенче куҫҫуль тумламӗсем йӑлтӑртатмаҫҫӗ, анчах вӗсем сирсе сирӗлми чун асапӗпе, сӑмахсӑр йӑлӑнупа тулнӑ та, Дуняшка, самантлӑха чарӑнса, хӑй те сисмесӗр, ним шутламан ҫӗртен каларӗ:
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Калинккерен ыткӑнса тухсан, Дуняшка Аксиньйӑна курчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тен, Дуняшка йӑпӑртлӑха тӗкӗр ҫине те пӑхса илетчӗ пулӗ те, анчах чун кӗрсе ҫитнӗ Пантелей Прокофьевич куҫӗсемпе чарр! тинкерчӗ те, хӗр кухньӑран вӑшт ҫеҫ курӑнчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка — пӗве ҫитнӗ хӗр — хутор тӑрӑх ҫӳҫне-пуҫне салатса чупас ҫуках ӗнтӗ; вӑл йӑпӑр-япӑр тутӑр илчӗ те ӑна хыпаланса ҫыхнӑ хушӑра каласа хӑварчӗ:
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка, чӗркуҫҫи ҫине тӑрса, унӑн кӑвакарса кайнӑ пичӗ ҫине шыв пӗрӗхет.Дуняшка, стоя на коленях, брызгала водой в ее посиневшее лицо.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка кухньӑран хӑраса кайса кӑшкӑрчӗ:
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Амӑшне лӑплантарма тесе, Дуняшка ун патӗнчен пӳртелле ҫил-тӑвӑл пек вӗҫтерсе кӗрсе кайрӗ.Мимо него вихрем промчалась в дом Дуняшка, чтобы успокоить мать.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Чӗрех!!! — кулса та макӑрса, кӑшкӑрчӗ ӑна Дуняшка.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пиччем! — аллисене хыҫалалла пӑрса тытса, йынӑшса ячӗ Дуняшка.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор Зыков хапха алӑкне уҫрӗ, крыльцаран чупса аннӑ Дуняшка ҫине пӑхса илсе, салхулӑн каларӗ:Прохор Зыков открыл ворота, мельком взглянул на сбежавшую с крыльца Дуняшку, невесело сказал:
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка тинкеререх пӑхрӗ те, сӑн-пичӗ самантрах катанпиртен те шурӑ пулса кайрӗ.Дуняшка присмотрелась внимательнее, и щеки ее стали белее полотна.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ну, каллех ав фронтран темле виле турттарса килеҫҫӗ! — терӗ пӗррехинче Дуняшка, кӑнтӑрлахи апат ҫисе ларнӑ вӑхӑтра кантӑкран пӑхса.Однажды за обедом Дуняшка взглянула в окно, сказала: — Ну, ишо какого-то убитого с фронта везут!
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич Дуняшка сӑмахӗсене аса илчӗ те, ним шутламан ҫӗртен куҫ умне Аникушкӑн йӑлкӑшса кулакан, кастарнӑ арҫыннӑнни майлӑ кӳсе сӑн-пичӗ уҫҫӑн тухса тӑчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Курницӑра Дуняшка, сӑмахӗсемпе чыхӑна-чыхӑна кайса, Ильиничнӑна каласа кӑтартать:
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка кӗҫех Филоново патӗнчи фронтран ҫапӑҫура вӗлернӗ виҫӗ казака — Аникушкӑна, Христоньӑна, унтан тата хуторӑн леш вӗҫӗнчи тепӗр вунҫичӗ ҫулхи йӗкӗте хурса таврӑнни ҫинчен пырса пӗлтерчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка!
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.