Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) more information about the word form can be found here.

Вӗсен тӗлӗнче вара, президиум сӗтелӗ тӗлӗнче, пӗтӗм зала курӑнса тӑмалла эп ҫырнӑ плакат ҫакӑнса тӑрать.
А над ними, над столом президиума, над всем залом висел мой плакат.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Командӑн шӑпах вӑтаҫӗрӗнчеччӗ, шӑпах Татариновсен столовӑйӗнче ҫакӑнса тӑракан портрет ҫинчи пек, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслӗн тытса тӑратчӗ.
Он сидел в самой середине команды, скрестив руки на груди совершенно так же, как на портрете, висевшем у Татариновых в столовой.

Шкап тӗлӗнче сарлака ҫамкаллӑ моряк портречӗ ҫакӑнса тӑрать, ҫӑварне хупнӑ вӑл, чакӑр куҫӗ йӑлкӑшса тӑнӑ пек курӑнать.
Над шкафом висел поясной портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и серыми живыми глазами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тверской урамӗнчи ҫӳлӗ хӳме ҫумӗнче те ҫакӑн пек картинӑсем ҫакӑнса тӑратчӗҫ.
Такие же картины украшали высокий забор на Тверской.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Площадьсенче карттӑсем ҫакӑнса тӑратчӗҫ, тирсе хунӑ пӗчӗк ялавсенчен тытӑннӑ хӗрлӗ ҫиппи вара, Мускав патнелле ҫывхарнӑ май, таҫта Курскпа Харьков хушшипе тӑсӑлса иртетчӗ.
Карты висели на площадях, и красная нитка, поддерживаемая флажками, проходила где-то между Курском и Харьковом, приближаясь к Москве.

Унта, ӗнерхи вилесем ҫакӑнса тӑракан юпасем патӗнче, Пугачев ҫар халӑхӗ йӗркеленсе тӑнӑ.
Там строились уже толпы пугачевские около виселицы, где все еще висели вчерашние жертвы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тарҫу пулман пулсан, эсӗ те кашта ҫинче ҫакӑнса тӑнӑ пулӑттӑн.
А покачался бы на перекладине, если бы не твой слуга.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пугачев каллех тутӑрпа сулчӗ, ырӑ поручик та хӑйӗн ватӑ начальникӗпе юнашар ҫакӑнса тӑчӗ.
Пугачев махнул опять платком, и добрый поручик повис подле своего старого начальника.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫиччӗмӗш депон тӗттӗм чӳречеллӗ, тӗксӗм алӑклӑ (ҫӳлӗ алӑкӗ ҫинче ҫӑраҫҫи ҫакӑнса тӑрать) тӗксӗм ҫурчӗ пирӗн умма тухса тӑнӑ вӑхӑтра тул ҫутӑлма пуҫларӗ.
Начинало светать, когда седьмое депо предстало перед нами — мрачное здание с темными овальными окнами, с высокой овальной дверью, на которой висел замок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стена ҫумӗнче кинжалсем, пилӗк кӗпҫеллӗ револьверсем, кӗмӗлленӗ кукӑр хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Оружие висит на стене — кинжалы, пятиствольные револьверы, кривые шашки в серебре.

Плита тӗлӗнче, ҫӳлте, чейник ҫакӑнса тӑрать, унӑн мӗлки ҫине пӑхсан, вӑл пӗрре те чейник пӗк мар, такамӑн ҫав тери пысӑк сӑмси пек туйӑнать.
Чайник висит над плитой, а на тени — это не чайник, а чей-то огромный перевернутый нос.

Сӗтел тӗлӗнче, маччара, табак тӗтӗмӗ ним хускалмасӑр ҫакӑнса тӑратчӗ, пурте тахҫанах тухса кайнӑ, тӑван мар атте урайӗнче ури-аллисене саркаласа ҫывӑрать.
Табачный дым неподвижно висел над столом, все давно ушли, отчим спал на полу, раскинув руки и ноги.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лампа стена ҫинче ҫакӑнса тӑрать, манӑн пуҫ ӗмӗлки тетраде, чернил кӗленчине, алла хупласа хунӑ.
Кухонная лампа висит на стене, и вихрастая тень моей головы закрывает тетрадку, – бутылку чернил и руку,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтесре савӑт-сапа шкапӗ ларать; стена ҫинче, рамкӑллӑ кантӑк айӗнче, офи-цер дипломӗ ҫакӑнса тӑрать; ун тавралла вак-тӗвек картинӑсем ҫапса тултарнӑ.
В углу стоял шкаф с посудой; на стене висел диплом офицерский за стеклом и в рамке; около него красовались лубочные картинки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӳлӗмне хӑйӑ ҫутатать, стена ҫинче пӗр пӑшал тата ҫӳллӗ тӳпеллӗ казак ҫӗлӗкӗ ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Лучина освещала ее, на стене висела винтовка и высокая казацкая шапка.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ним усӑсӑрах пӳлӗмре ҫакӑнса тӑратчӗ те, чылай анлӑ пирки тата хучӗ те лайӑххипе, тахҫанах мана илӗртетчӗ.
Она висела на стене безо всякого употребления и давно соблазняла меня шириною и добротою бумаги.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унта та каллӗ-маллӗ ҫӳрекен теттесем ҫакӑнса тӑратчӗҫ.
в окнах которого висели хлопушки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл каллех курокне пемелле май туса ҫӗклерӗ те чӳрече патӗнче ҫакӑнса тӑракан карттуса тӗллерӗ: пӑшал сасси янраса кайрӗ — пӳлӗме тӗтӗм тухса тулчӗ; тӗтӗм сирӗлсен, карттусне пӑта ҫинчен илчӗҫ те: пульӑ шӑпах варринчен тухса кайнӑ иккен, стена ӑшне кӗрсе ларнӑ.
Он взвел опять курок, прицелился в фуражку, висевшую над окном; выстрел раздался — дым наполнил комнату; когда он рассеялся, сняли фуражку: она была пробита в самой середине и пуля глубоко засела в стене.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Ҫитӗ, Вулич! — тесе кӑшкӑрчӗ тахӑшӗ: — пуҫ вӗҫӗнче ҫакӑнса тӑнӑскере авӑрланах ӗнтӗ; мӗн шӳт тӑвасси пур!..
— Да полно, Вулич! — закричал кто-то, — уж, верно, заряжен, коли в головах висел, что за охота шутить!..

Хӗҫ-пӑшал ҫакӑнса тӑракан стена патне пырса тӑчӗ те вӑл, пӑтари тӗрлӗ калибрлӑ пистолетсенчен пӗрне, ал айне лекнине, ярса илчӗ.
Он подошел к стене, на которой висело оружие, и наудачу снял с гвоздя один из разнокалиберных пистолетов.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics