Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӗсем учительскине хупӑнса ларнӑ та, звонок тахҫанах пулнӑ пулин те, пӗри те коридора тухман.
Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Полстоваловски урамӗн кӗтессинчи хунар тахҫанах сӳннӗ, ҫулла ӑна часах сӳнтернӗ.Фонарь на углу Полстоваловской давно погас — летом его тушили рано.
Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Вӗсем ҫатмине те тахҫанах илнӗ, тимӗрҫӗпе те чылай калаҫнӑ, анчах ҫапах тӗттӗмленмен-ха.Но они давно успели и лист получить и поговорить с кузнецом, а всё еще не темнело.
Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
— Гаммӑсем пулсан, эпӗ тахҫанах тухса тарӑттӑм, — сасӑ панӑ кӗҫӗн Спруде.— Если бы гаммы, я бы давно убежал, — отозвался Спруде младший.
Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Тен, вӑл приютрисен шутӗнчен те тахҫанах тухса ӳкнӗ?
Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Ҫӗрӗк пӳрчӗ никӗсӗ те тахҫанах пусӑрӑннӑ, — кӗҫ-вӗҫ ишӗлсе анас пек.Сгнил дом, и фундамент давно просел — того и гляди завалится.
Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Вӑл тахҫанах асӑрханӑ: пуянраххисем тата шукӑльрех тумланнисем чиркӳре яланах малта тӑнӑ, вӗсем хыҫӗнче чаплах маррисем пулнӑ, ҫӗтӗк-ҫатӑк тумланнӑ ыйткалакансем алӑк патӗнче, кӗтессенче е чиркӳ умӗнче хӗсӗнкеленӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Ҫавӑнпа тахҫанах вӑл ишӗлсе анса, унти пӗтӗм ачасене аяла тӑвасран хӑрама пуҫланӑ.Что давно уже боялись, как бы он не рухнул и не придавил всех воспитанников.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Пуканӗсем ҫинчен сӑрӗ те тахҫанах кайса пӗтнӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Асламӑшӗ ӗнтӗ тахҫанах вилнӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Тахҫанах эпӗ пистолет туянасшӑнччӗ, кунта акӑ курах кайрӑм — ырӑ япала тӑк ахаль ҫухалать…Давно мне хотелось пистоль иметь, а тут, гляжу, из рук добро уходит…
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Мойше хӑйӗн хырӑмӗ тахҫанах выҫнине аса илет.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Мурӑн, ватӑ ҫӗленӗн, тахҫанах вилме вӑхӑт!
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Аялти хучӗ, — унӑн пӗр пайӗнче тарҫӑ-тӗрҫӗсем пурӑнаҫҫӗ, — тахҫанах вӑраннӑ.Нижний этаж, часть которого занимала прислуга, уже давно проснулся.
Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Пурте хӑйсен пурнӑҫ йӗркипе тахҫанах килӗшнӗ, хӑнӑхса ҫитнӗ пек туйӑнать; пӗри — лӑпкӑн кӑна ларать, тепри — кахаллӑн хураллать, виҫҫӗмӗш, ывӑннӑ сӑн-сӑпатлӑскер, — тӗрмере ларакансене шӑп та лӑп кӑтартнӑ вӑхӑтра килсе курать.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл, куҫне хӗссе, ҫынсен тахҫанах хӑнӑхнӑ пуҫлӑхӗ пек пӑхса, рабочисен сӑн-пичӗсене сӑнаса иртрӗ.Глаза у него были прищурены, и взглядом опытного владыки людей он испытующе щупал лица рабочих.
XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ӑна хӑй ҫак хӗре тахҫанах пӗлнӗ пек, ӑна амӑшӗн чи паха юратӑвӗпе хӗрхенсе юратнӑ пек туйӑнчӗ.Ей показалось, что она давно знает эту девушку и любит ее хорошей, жалостливой любовью матери.
V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗ хӗрарӑм пурнӑҫӗ ҫинчен калаҫнисем пӗтӗмпех — чӗрене ҫӳҫентерекен, тахҫанах пӗлнӗ чӑнлӑх, ҫавӑнпа та унӑн кӑкринче халь хуллен кӑна туйӑмсен ҫӑмхи сӳтӗлсе пычӗ, вӑл ӑна халиччен пӗлмен ачашлӑхпа ытларах та ытларах ӑшӑтрӗ.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хӑй ҫинчен, хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫинчен ҫакӑн пек калаҫнине вӑл пуҫласа илтрӗ, ҫавӑнпа та ку сӑмах унӑн пуҫӗнче тахҫанах путланнӑ, уҫҫӑн палӑрман шухӑшне вӑратрӗ, пурнӑҫ пирки кӑмӑлсӑр чунне, сӳннӗ туйӑмсене — тахҫанхи, ҫамрӑк чухнехи шухӑшсемпе туйӑмсене хуллен вӗрсе чӗртрӗ.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл тӑван чӗлхине тахҫанах маннӑ ӗнтӗ, ҫапах та пӗчӗк чухне амӑшӗ хӑйне юрланӑ юрӑ сӑмахӗсем аса килме пуҫланӑ.
XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.