Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унӑн ҫилпе кушӑрканӑ сарлака янахлӑ пичӗ ҫине пӑхсан, вӑл ҫав тери хӑюллӑ та хастар ача пек туйӑнать.Глядя на его ветреное лицо с широкими челюстями, он казался очень смелым и мужественным мальчиком.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пичӗ унӑн, чултан чутласа тунӑ пек, хаяр та тӗксӗм, ҫӳп-ҫӳхе тутисем таччӑн чӑмӑртанса тӑраҫҫӗ.Лицо у него было словно каменное — суровое, сумрачное, тонкие губы крепко сжаты.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ваҫҫук Степпан пиччӗшӗн шӑртлӑ пичӗ ҫумне хаваслӑн тӗршӗнчӗ.
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Унӑн малалла усӑнса тӑракан шурӑ ҫӳҫ пайӑркисемпе пичӗ ҫинчи тарӑн хутламсем нумаййи кӑна вӑл утмӑлсенчен иртнине палӑртаҫҫӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Унӑн хӗвелпе кушӑрханӑ сарлака янахлӑ пичӗ тӗксӗмленчӗ, тутисене хыттӑн чӑмӑртарӗ.— Широкоскулое, загорелое лицо его потемнело, крепко сжались губы.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Унӑн хулӑн туталлӑ, кӗске сӑмсаллӑ сарлака пичӗ шухӑша кайнӑ пек курӑнчӗ.И его широкое, с толстыми губами и коротким носом лицо приняло задумчивое выражение.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Чей ӗҫнӗрен унӑн каҫӑр сӑмсаллӑ, хуратутлӑ пичӗ хӗрелсе кайнӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пичӗ ҫине хура тӗслӗ ҫур маска тӑхӑннӑ.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Лаптакрах типшӗм пичӗ ҫуталса каять.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Саша резинка шыранине курса, ӑна хӑйӗн резинкине пачӗ, хӑй вара, Саша ҫине темӗнле чеен пӑха-пӑха илсе, типӗтмелли хут ҫине кулӑшла ҫын пичӗ ӳкерме пуҫларӗ.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӗлле те тӗксӗм пичӗ унӑн ним те хускалмасть.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сашӑн тӗксӗм пичӗ сасартӑк хӗрелсе кайрӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӗр ҫӗре пухӑнса тӑшман мӗнле ашкӑннине пӑхса тухсан, Сашӑн пичӗ ҫуталса кайрӗ.Когда собрались горцы и осмотрели причиненные врагом разрушения, лицо Саши прояснилось.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Унӑн тӗксӗм куҫӗсем кӑмӑллӑн кулаҫҫӗ, сӗвӗнсе тӑракан тӗксӗм пичӗ шыва кӗнӗ хыҫҫӑн ҫуталса кайнӑ.— Его темно-карие глаза улыбаются, смуглое облупленное лицо горит после купания.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Лайӑх юсаса якатнӑ ҫырӑ ҫӳҫлӗ Лявукӑн кӑвак куҫлӑ тӑрӑхла пичӗ вӑл хытӑ тарӑхнине уҫҫӑнах кӑтартрӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Николай Михайлович Митьӑн хуйхӑллӑ пичӗ ҫине пӑхса илчӗ те йӑл кулчӗ:Николай Михайлович посмотрел на измученное лицо Мити и улыбнулся:
50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Оксана та Вальӑна питӗ юрататчӗ, анчах вӑл, Митьӑн хӗрелсе кайнӑ пичӗ ҫине пӑхса, ҫирӗппӗн каларӗ:Оксана тоже знала и любила Валю, но, глядя на серое и осунувшееся лицо Мити, строго говорила:
50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑл хӑмӑр куҫӗсемпе сиввӗн унталла-кунталла пӑхать, куҫҫульпе йӗпеннӗ пичӗ тусанпа вараланса пӗтнӗ.Мутные карие глаза его дико блуждали по сторонам, грязное от пыли лицо было залито слезами.
47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫук, унӑн тарӑн шухӑшлӑ пичӗ ҫине пӑхса, вӑл мӗншӗн пӑлханнине тавҫӑрса илме тӑрӑшать.Васек смотрел на его сосредоточенное лицо и старался угадать, чем он взволнован.
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Унӑн каҫхи ҫилпе хӗрелсе кайнӑ пичӗ шуралса кайрӗ, тутисем чӗтресе илчӗҫ.Красивое лицо ее, румяное от ночного ветра, побелело, губы мелко-мелко задрожали.
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.