Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мучи the word is in our database.
Мучи (тĕпĕ: мучи) more information about the word form can be found here.
— Кайрӑмӑр, мучи.

— Пойдемте, дяденька.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Прораб, мучи, хӗрсем нимӗн каламасӑр кулса кӑна ячӗҫ.

Прораб, старик я девушки только засмеялись в ответ.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ашкӑнаҫҫӗ, — терӗ Кузя мучи пирусне мӑкӑрлантарса.

Балуют, — ответил дядя Кузя, дымя козьей ножкой.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кузя мучи ҫара тӗтӗм мӑкӑрлантарса ячӗ.

Дядя Кузя пустил густой клуб дыма:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кайран Кузя мучи аллине шарт ҫапса илчӗ те чылайччен вӑрӑм пирус чӗркеме тытӑнчӗ.

Наконец дядя Кузя хлопнул себя ладонями по брезентовому плащу и стал вертеть новую козью ножку:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мучи нумайччен пире калаҫтарчӗ, шӳт турӗ пирӗнпе, хӑратса та пӑхрӗ, хӗрсем вара ятлаҫкаласа пирӗнпе тиркешнӗ пек те турӗҫ — ӗҫӗ вӗсен пур-пӗр тухмарӗ.

Долго старик то уговаривал, то шутил, то грозился, а девушки фыркали и бранились — ничего не помогло.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мучи сурса хучӗ те хӗрӗсем ҫине пӑхса илчӗ.

Старичок сплюнул и посмотрел на девушек:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мучи чӗркеме хатӗрленӗ табакне тӑкса ячӗ:

Дед просыпал с бумажки махорку:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мучи хӑйӗн брезентран тунӑ тумтирӗн кӗсйинчен табак енчӗкне кӑларчӗ.

И вынул кисет из кармана брезентового дождевика.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Апла! — терӗ мучи.

— Та-ак! — сказал старичок.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пирӗн ҫумран иртсе кайнӑ чух мучи пире куҫ хӗссе илчӗ:

Проходя мимо нас, старичок подмигнул:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Асапланнӑ-асапланнӑ, асаннӳн сехрине хӑпартнӑ, халь акӑ ҫак мучи санӑн вӗренмелли япалуна лапчӑтать те хурать.

— Охотился, охотился, бабушку вконец допёк, а сейчас этот дядя возьмёт да и ухлопает кочергой твоё наглядное пособие.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Петр Павловичпа ватӑ мастер Кузьмич мучи, вилнӗ ҫын патне килсе кӗнӗ пек, ҫӗлӗкӗсене хывса ерипен кӗрсе тӑрсан, Таня сӑмахсӑрах ӑнланчӗ: мӗнле-тӗр ҫав тери начар ӗҫ пулса иртнӗ.

И когда медленно, словно в квартире покойник, сняв шапки, вошли Петр Павлович и старый мастер, дед Кузьмич, Таня без слов поняла: случилось что-то ужасное.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Пӗтесси — пӗтмен те-ха, темскер усси сахалтарах-ха вӗсенчен, — шухӑша кайса калаҫрӗ сӑмаха пит ухутах мар Бесхлебнов мучи.

— Не перевелись-то — не перевелись, да что-то толку от них мало, раздумчиво проговорил не отличавшийся особой словоохотливостью дед Бесхлебнов.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑҫталла ҫул тытатӑн, мучи?

— Куда, дед, правишься?

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ, мучи, пӑру шырама тухнӑччӗ те, иртсе пыраттӑмчӗ ӗнтӗ Кошевойсен тӗлӗпе.

— Ходила я, дяденька, телка искать и вот иду мимо Кошевых.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑнлантӑн-и, мучи?

— Понял, дед?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ҫамрӑкранах строя юрӑхсӑрри тӳрех паллӑ, мучи.

— Сразу по тебе, дед, видать, что нестроевой ты был смолоду!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав лапсӑркка ватӑ тирек айӗнчех, шапа лӑймакиллӗ пӗве хӗрринче, хӑй тахҫан Григорипе Аксинья хӗрачине пытарнӑ вырӑнта, Сашка мучи юлашки канӑҫне тупрӗ.

Под тем же старым разлапистым тополем, возле одетого ряской пруда, где некогда схоронил дед Сашка дочушку Григория и Аксиньи, нашел и он себе последний приют.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мучи тархаслама тытӑнчӗ: «Хӗрхенӗр, ан тивӗр! Тихине ӑҫта хурас вара?» — тет.

Дед просить начал: «Смилуйтесь, не берите! Жеребеночка куда ж девать?»

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed