Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл ултавлӑ шанчӑк сыпӑкӗсенчен ҫавӑрса тытма тӑрӑшрӗ, хӑй йӑнӑшни, ку ун пек марри, кун пеккисем пулни, вӑл нимӗне те пӗлтерменни, тепӗр ик кунтан пурте йӗркеллӗ пуласси ҫинчен ӑнран тухса кайнӑ пек шухӑшларӗ.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Тепӗр кӗтесре Ольга Паланчук ача пек хуллен ӗсӗкленӗ.В другом углу детским голосом тихо всхлипывала Ольга Паланчук.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ҫак вунӑ кун, иртен пуҫласа каҫченех, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпех хӑйӗн кӗлеткине итлесе, вӗҫӗмсӗр, таттисӗр, ухмаха ерес пек шутласа пурӑннӑ вунӑ кун нимрен те йывӑртарах пулчӗ, — анчах кулленех тепӗр кун хутшӑнса пычӗ, халӗ ӗнтӗ вунӑ куна ҫитрӗ.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Кунсене вӑл тата тепӗр хут шутласа тухрӗ — тен, вӑл йӑнӑшнӑ пулӗ?Она еще раз пересчитала дни, может быть, она все же ошиблась?
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Чӗркуҫҫисене аллисемпе ыталаса, вӑл тепӗр кӗтесре ларчӗ те, стена ҫумне тайӑнса, сарлака чарӑлнӑ куҫӗсемпе тӗттӗмелле пӑхрӗ.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Вӑл тата тепӗр хут кулса ячӗ, винтовкине хулпуҫҫирен ҫакрӗ те, каялла ҫавӑрӑнса пӑхмасӑрах тухса кайрӗ.Он еще раз улыбнулся, закинул за плечи винтовку и вышел, не оглядываясь на общество у печки.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ҫав хура шӑтӑк ҫӳлтех те мар шуса пычӗ, вӑл пӗрре пӗр куҫ ҫине, тепре тепӗр куҫ ҫине тӗллерӗ.Это черное отверстие двигалось невысоко над землей, прицеливаясь то в одну, то в другую головку.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Тепӗр тесен, нимӗҫ айӗнче пурӑниччен, вилсен те авантарах пулӗ…А уж если на то пошло, так, чем под немцем жить, и лучше скорей подохнуть…
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Персе вӗлерессипех пултӑр, анчах кӗтмен ҫӗртенех хӑйӗн вилӗмӗнчен хӑраман пулин те, тепӗр ҫыннӑн пурнӑҫне пӗтерессинчен хӑраса, каялла чакӗ?
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Охабко Евдокима, — терӗ те Гаплик тепӗр хут, юриех паллӑ туса, малалла вулама тытӑнчӗ.— Охабко Евдокима, — повторил Гаплик еще раз, специально делая ударение, и продолжил читать.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Чечор Малючихӑн вилнӗ ҫын сӑнӗ пек кӑвакарса кайнӑ сӑнӗ ҫине пӑхса илчӗ те васкасах унӑн аллине хӑйӗн тепӗр аллипе тытса лартрӗ.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Тата тепӗр ӗҫ пур, — терӗ те староста хаяррӑн, Малючиха хӑйӗн чӗри ҫӗнӗрен хӑраса тапма, сиксе тухас пек тапӑлтатма пуҫланине туйрӗ.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Староста тата тепӗр хут ӳсӗрсе илчӗ те, ҫуйӑхакан сасӑпа калама пуҫларӗ:Староста еще раз откашлялся и тонким, пискливым голосом начал:
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Ҫапла кирлӗ, — хыттӑн ответ пачӗ те вӑл хӑйӗн шухӑшӗсене, ун хыҫҫӑн пӗчӗк Зина тепӗр хут каларӗ вӑл сӑмахсене:— Так надо, — громко ответила она своим мыслям, и маленькая Зина повторила, как эхо:
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Тепӗр минутран ҫӳлли те ҫавӑрӑнса пӑхрӗ те, тарӑхнипе сурчӗ.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Анчах, тепӗр тесен, ним шуйттанне те пӗлес ҫук кунта…
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Тепӗр минут иртнӗ пулсанах — паратчӗ мӗн…
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Олёна пӗр утӑм, унтан тепӗр утӑм упаленсе кайнӑччӗ кӑна — сасартӑк шӑплӑхра темскер кӗрӗслетрӗ.Олена проползла шаг, другой — и вдруг ее слух разорвал оглушительный звук.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Стенан тепӗр енче ача тӑнӑ.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ҫын утнӑ сас алӑк енчен мар, тепӗр енчен, хыҫалтан ҫывхарса пычӗ.Шаги приближались сзади, со стороны, противоположной воротам.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.