Шырав
Шырав ĕçĕ:
Йывӑр шӑршӑ, ӳсӗрпе хӗрелнӗ, тарланӑ пит-куҫсем, мӑкӑрланакан икӗ лампа, хупахӑн пылчӑкпа та тӗтӗмпе хуралса пӗтнӗ стена хӑмисем, унӑн ҫӗр урайӗ, ҫак тӗксӗм шӑтӑк, — ҫаксем пурте чуна тӑвӑрлантарса яраҫҫӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпӗ хирӗҫлеттӗм, вӑл хӗрсе каятчӗ е тӗксӗм пулатчӗ те салхуллӑн: — Э, пӑрах калаҫма! — тетчӗ.Я возражал, он горячился или делался угрюмым и скучно восклицал: — Э, отстань!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл каҫпа тин таврӑнчӗ — тӗксӗм хӑй, тӑрмаланнӑ ҫӳҫлӗ, ҫамки ҫинче тарӑн йӗрсем выртаҫҫӗ, кӑвак куҫне темле тӗтре карса илнӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Малтан тӗксӗм те чӗмсӗрскер, тӗтре карнӑ куҫлӑ, юлхав пусса ҫитернипе сӗнксе лараканскер, — вӑл, эпӗ сисмен ҫӗртенех, ерипен, ман умма тӗлӗнмелле тухса тӑчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хӑватлӑн сарӑлса выртакан тӗксӗм тинӗс ҫуталать, ун тӑрӑх вырӑнӑн-вырӑнӑн уйӑх ҫинчен тирпейсӗррӗн тӑкӑннӑ йӑлтӑрккасем сапаланса выртаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Унта йӳҫӗ шурлӑхсем те тӗксӗм чӑтлӑхсем ҫеҫ пулнӑ, мӗншӗн тесен вӑрманӗ ӗмӗрхи ватӑ вӑрман пулнӑ, йывӑҫ турачӗсем пӗр-пӗринпе ҫыхланса пӗтнӗ, ҫавӑнпа вӗсем хушшинчен пӗлӗт курӑнман, хӗвел шевлисем те шурлӑхсем ҫине аран-аран ӳкме пултарнӑ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пичӗ, ӗнси, аллисем унӑн пӗтӗмпех куштӑрканӑ; енчен ватӑ Изергиль кӑшт хускалас-тӑвас пулсан, типсе хӑрнӑ ӳт-тирӗ унӑн татӑкӑн-татӑкӑн сапаланса каяс пек, ман умма вара тӗксӗм хура куҫлӑ ҫара кӗлетке ҫех тӑрса юлас пек туйӑнать.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пурте тӗксӗм, эсрелсем пек…
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тӗксӗм сӑн-пичӗ ҫинче патша майрин мӑнкӑмӑллӑхӗ курӑнать, темле мӗлке хупланӑ йӗпхӗн-хура куҫӗнче пурте ун чиперлӗхне парӑнаҫҫӗ тесе шухӑшлани, хӑй пек маррине пурне те ним тӗшне те хуманни, курайманни ҫутӑлса тӑрса хыттӑнах палӑрать.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Вӗсенчен аяккарахра, вараланса пӗтнӗ тӗксӗм курӑк ҫинче, арманта ӗҫлекен Евсей ларать, ҫамрӑк-ха вӑл, сухалӗ те шӑтайман ун, ҫине вӑл ҫӗтӗк аҫам тӑхӑннӑ, хӑй пит ӳсӗр.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— Ҫук, ӑҫтан пурӑнан кунта! — тет ырхан хӗрарӑм, тӗксӗм стенасемпе тырӑ ещӗкӗсем ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса.— Нет, куда же тут жить! — заявляет тощая дама, брезгливо оглядывая мрачные стены и закрома.
Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.
Инженер куҫӗсене хӗссе тӗксӗм стенасем ҫине пӑхать, вӗсенчен пӗрин ҫинче кӑрандашпа ҫырнӑ, вӑл ӑна вуласа пӑхать: «ҫак вилӗсен ҫуртӗнче Фильдекосов поручик меланхоли туянса хӑйне хӑй вӗлерме тӑнӑ».
Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.
Аялти йӗммине пӑрахиччен тӑхтама унӑн чӑтӑмӗ ҫитеймерӗ, ҫавӑнпа вӑл, сӑхсӑхса илчӗ те, тӗксӗм те ырхан аллисемпе хӑлаҫланкаласа, аялти йӗммипех шыва кӗрсе кайрӗ…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
«Ытла та лӑпкӑ, тӗксӗм кӗтес ку, — шутланӑ землемер, хӑлхисене шинелӗн ҫухавипе хуплама тӑрӑшса.«Какая, однако, здесь глушь! — думал землемер, стараясь прикрыть свои уши воротником от шинели.
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Пичӗ ун шуранка пулнӑ, тути — йӑм-хӗрлӗ хӑю евӗр; хумлӑ-хумлӑ ҫӳҫӗ тӗм-хура, унра, Аэрмон хысакӗн тӗксӗм тӳпинчен ӳкекен ту шывӗсен кӗмӗл ҫипписем пек, кӑвак тӗс — ӑслӑлӑх эрешӗ — йӑлтӑртатнӑ; Ассири патшисен йӑлине вӗтӗ-вӗтӗ йӗрсемпе пӗр тикӗссӗн пӗтӗрттере-пӗтӗрттере кӑтралатнӑ хура сухалӗнче те кӑвак пӗрчӗсем ялтӑранӑ унӑн.
II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Банка тӗпӗнче хӑмӑр та тӗксӗм нӑрӑсем йӗшӗлтетеҫҫӗ.
35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька, хурӑн шӑпӑр шӑршине шӑршласа, тӗксӗм ҫенӗх витӗр иртрӗ, алӑк хӑлӑпне тытрӗ.Санька вошел через полутемные сени, пахнущие березовыми вениками, привычно нашарил скобку на двери.
34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унтан хура татӑксем вӗҫе-вӗҫе саланчӗҫ, сывлӑшра вӗҫсе ҫаврӑнса каллех малтанхи тӗксӗм те чӗрӗ ҫӑмха пек пӗрлешрӗҫ.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл пуҫне ҫӳлелле ҫӗклесе пӑхрӗ те чуспа витнӗ пӳрт умӗнче, карнис кӗтессинче, тек чӑпарланса тӑран тӗксӗм ҫӑмха асӑрхарӗ.Он поднял голову и заметил на тесовом фронтоне избы, в углу под застрехой, темный шевелящийся комок.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька Девяткина аллинчен ярса тытрӗ, хӑйпе пӗрле тӗксӗм арпалӑха сӗтӗрсе кӗртрӗ.Санька схватил Девяткина за руку и потянул за собой в полутемную ригу.
27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951