Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лешӗ the word is in our database.
Лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) more information about the word form can be found here.
Эвтибида ҫине чи чаплӑ та пуян патрицисем хапсӑнса пӑхаҫҫӗ-ҫке, анчах вӑл хӑй ку таранччен вӗсенчен нихӑшне те савман; вӑл гладиатора хӗрӳллӗн юратать те, лешӗ вара ун юратуне йышӑнмасть иккен.

Эвтибида, по которой вздыхали наиболее знатные и богатые патриции и которая до сих пор не любила никого, пылала безумной любовью к храброму гладиатору, но оказалась отвергнутой им.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ах, эпӗ ӑна палларӑм… вӑл лешӗ!..

Я узнаю его, это тот самый…

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ман шухӑша пӗлнӗ пекех хӗвел пӑр катӑкне пӳрт тӑрри ҫумӗнчен уйӑрчӗ те, лешӗ ҫӗре ӳксе чӑл-пар саланчӗ, тепӗр самантрах вӑл ӳкнӗ ҫӗрте пухӑннӑ ҫурхи шыв лаптӑкӗ пысӑкланчӗ ҫеҫ.

Help to translate

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

— Ҫук, эпӗ те пыратӑп! — тет ҫине тӑрсах Костя; куккӑшӗ ҫине тархасласа пӑхать вӑл, лешӗ текех хирӗҫ пулмасть, вӗсем вара иккӗшӗ каяҫҫӗ.

— Нет, я поеду! — упрямо говорит Костя и так умоляюще смотрит на дядю, что тот больше не возражает, и они едут вместе.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Чӗлӗм туртса ярасчӗ, — тет лешӗ.

— Покурить бы, — говорит тот.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ кӳренет, тепӗр чух йӗрет те, анчах вӑл кӳренни хӑвӑрт иртсе каять, вара вӑл каллех Костя ҫумне ҫыпӑҫма пуҫлать.

Она обижается, иногда даже плачет, но обида скоро проходит, и она опять липнет к нему.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ уҫланкӑ тавра утса ҫаврӑнчӗ, пӗр тӗм айӗнче темӗнле шӑтӑк тупса, унта пӑхма тӑрӑшса хырӑмӗ ҫине выртрӗ.

Тот, обойдя поляну, нашел под кустом какую-то норку, лег на живот и старается в нее заглянуть.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка ӗненмесӗр чалӑшшӑн пӑхать, унтан Елена Ивановна ҫине пӑхать — лешӗ чӗнмест.

Егорка недоверчиво косится, потом поглядывает на Елену Ивановну — она молчит.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ тапаҫланать, аллисемпе кӗсменсенчен, ларкӑчран ярса тытать, анчах Тимахви ҫиллессӗн унӑн пӳрнисене вӗҫертет те хӑйне ҫыраналла сӗтӗрсе тухать.

Тот упирается, цепляется руками за весла, скамейку, но Тимофей молча и сердито отдирает его пальцы и тащит на берег.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка пӗр хирӗҫлемесӗрех Нюра хыҫҫӑн пырать, лешӗ мӗн лартса панине йӑлтах ҫиет.

Егорка беспрекословно идет следом и ест все, что подставляет ему Нюра.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эсӗ мӗн? — тет ӑна Костя пӗшкӗнсе, анчах лешӗ куҫӗсене чарать те хирӗҫ чӗнмест.

— Ты чего? — нагибается к нему Костя, но тот выпучивает глаза и не отвечает.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ, ҫав-ҫавах пӑхса, чылайччен шӑпах тӑрать, куҫӗсене чарать те, сӑмахсене хӑйӗнчен чӑмӑртаса кӑларнӑ пек, каласа хурать:

Тот долго молчит, продолжая разглядывать, потом надувается, выпучивает глаза и выдавливает из себя:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ ҫав-ҫавах тупӑнмасть, каҫхи апат ҫиме каймалла, унтан ҫывӑрма выртмалла пулса тухать.

Оно так и не отыскивается, приходится идти ужинать и ложиться спать.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ну, лешӗ… сирӗн учительница.

— Ну, эта ваша… учительница.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑна килӗшет кунта, ҫавӑнпа та ҫав пӗчӗкҫӗ тыткӑчсемпе лампӑсем мӗне кирлине пӗлмесӗр каясшӑн мар вӑл, анчах чӗнмесӗр ларакан Федор Павловичран вӑтанать, — лешӗ тӗрлӗ пралуклӑ темле шӑрт пек япалапа чакаланса ларать.

Косте нравится здесь, и уходить ему не хочется, не узнав назначения всех рычажков, лампочек и ручек, но он стесняется молчаливого Федора Павловича, который копается в ощетинившейся проводами штучке.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ вара пуҫне ҫеҫ пӑркалать, «анне» тесе те калаймасть, минӑран та уйрӑлмасть.

А он только голову поворачивает и «мама» сказать не может и не отрывается.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ пулӑ ҫунаттисене васкамасӑр та пӗлсе хуҫать, унӑн пырши-пакартисене кӑларса пӑрахать, унтан тепӗрне тасатма пуҫлать, ҫапла вӑл, Нюра ҫӑрттанпа тӑрмашнӑ вӑхӑтра, кӑртӑшсене пӗтӗмпех тасатса пӗтерет.

Тот уверенно и неторопливо сбивает колючие плавники, потрошит, потом берет следующего, и, пока Нюра возится со щукой, все ерши оказываются очищенными.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл ҫӑрттан ҫӑварне йӑмра туратти чиксе ярать, лешӗ хаяррӑн шӑлӗсемпе шаккаса илет, Тимахви вара мунчаланнӑ патак вӗҫне кӑтартать:

Он всовывает в рот щуке ивовую ветку, рыба яростно хлопает челюстями, и Тимофей показывает измочаленный обломок:

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ну, хыпсах каяймӗҫ, — тесе тавӑрать те ӑна хирӗҫ лешӗ, ҫыран еннелле ҫаврӑнать.

— Ну, не утащат, — спокойно отзывается он и поворачивает к берегу.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра ӑна аллинчен туртать те, лешӗ шыва лаплатать.

Нюра дергает его за руку, и он плюхается в воду.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed