Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урам the word is in our database.
урам (тĕпĕ: урам) more information about the word form can be found here.
Сӑрт ҫинчен тӑван ялӗ курӑнса кайрӗ — сӗвек ҫырма хӗррипе вӑрӑм урам тӑсӑлса выртать, урам тӑршшӗпе кӗрхи ылтӑн тӗсне ҫухатнӑ ҫӳлӗ тирексем лараҫҫӗ.

С холмистого увала стала видна родная деревня — длинная, тянувшаяся по пологой балке улица, охраняемая высокими, уже потерявшими осеннюю позолоту тополями.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Уншӑн вара паян Корней икӗ еннелле те питӗ тинкерсе пӑхрӗ, ют ҫын куҫӗшӗн интереслӗ мар пек туйӑнакан япаласене те вӑл пурне те ҫийӗнчех асӑрхарӗ: акӑ хурӑн шалчасемпе тунӑ шурӑ хӳме, темиҫе пӳрт ҫинче ҫӗнӗ йӳнӗсем; улӑм витнӗ пӳрт тӑррисем хушшинче шифер витнӗ пӗр пӳрт тӑрри кӗрен саплӑк пек курӑнать, урам варрине кӗтмен ҫӗртен тухса ларнӑ сарӑ пура карас ӑвӑсӗ пек йӑлтӑртатать — ун тавра сухӑр шӑрши кӗрекен ҫункав сапаланса выртать, ҫӗнӗ чусран тин ҫеҫ туса лартнӑ хапха йӑл-йӑл ҫутӑ сапнӑн туйӑнать.

Зато сегодня он жадно озирался по сторонам, сразу примечая все, что взгляду нездешнего человека вряд ли показалось бы интересным: светлую, из березовых кольев изгородь, новые венцы у нескольких изб; крытую розоватым шифером крышу, как яркую заплату среди серых соломенных крыш, и, наконец, нежданно выступивший на середину улицы желтый, восково поблескивающий сруб с разбросанными около него пахучей смолистой щепой и стружками; только что поставленные ворота из свежего теса словно излучали сияние.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор сывпуллашса аллине сулчӗ те урам тӑрӑх, кӳлленчӗксене пӑхмасӑр, тикӗт пек хура пылчӑка ашса утрӗ.

Махнув на прощанье рукой, Егор зашагал серединой улицы, не разбирая луж, по вязкой, деготно-черной грязи.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫырма урама ҫурмаран уйӑрнӑ, унтан урам, сӗвеккӗн тӑвалла хӑпарса, хӗрринчи ҫуртсемпе саралма пуҫланӑ лутра вӗтӗ вӑрмана тӗрӗнет.

Овраг разделял улицу пополам, дальше она полого взбиралась в гору, упираясь крайними домами в низкорослый лесок.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Канмасӑр, час-часах такӑна-такӑна, Корней ҫӗрекен ҫӗр улми аврисем купан-купан выртакан, типсе кайнӑ хӗвел ҫаврӑнӑш тунисем ларса юлнӑ ют пахчасен ҫатанӗсем ҫуммипе ҫаврӑнса тухрӗ, юлашки тӑкӑрлӑкран иртсе, урам урлӑ вӑраххӑн утса каҫрӗ те сасартӑк, хӑй мӗн курнине хӑй ӗненмесӗр, юпа пек хытса тӑчӗ.

Не передыхая и часто спотыкаясь, Корней обогнул плетни чужих огородов с кучками гниющей картофельной ботвы и высохшими бу-дыльями подсолнухов, миновал последний проулок, пересек улицу и вдруг ошеломленно застыл, не веря своим глазам.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗҫтерсе иртрӗн мӑнаккисен тӗлӗпе, хыҫҫӑн чупса тухрӑм та, эсӗ урам кӗтессинелле кӗрсе ҫухалтӑн…

Проскакал мимо, я выскочила, шумнула, а ты уж скрылся за углом…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Григорий урам кукринелле пӑрӑнса ҫухалчӗ те, ун хыҫӗнче ут чӗрнисем ҫӗкленӗ тусан пӗлӗчӗ кӑна, майӗпен йӑсӑрланса, ҫул ҫине ларчӗ; Аксинья пӗр хушӑ крыльца ҫинче тӑчӗ, тарӑхса макӑрса ячӗ.

Но Григорий уже скрылся за поворотом, только пыль, вскинутая копытами его коня, медленно оседала на дороге; Аксинья постояла на крыльце, заплакала злыми слезами.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, урам тӑрӑх, кӗлеткипе лаша мӑйӗ ҫумне лӑпчӑнса, Донӑн анатарахри кукӑрӗ еннелле Григорий тӗпӗртеттерсе иртсе кайрӗ.

В полдень по улице, по направлению к нижней луке промчался пригнувшийся к конской шее Григорий.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче-ха вӗсем Тюкановски хуторне пырса кӗчӗҫ те, тем тӗрлӗ ылханса кӑшкӑрнӑ сӑмахсемпе тапкӑ-ҫупкӑ айӗнче, урам тӑрӑх строй варрипе утса кайрӗҫ.

В полдень вошли они в хутор Тюковновский, пошли по улице сквозь строй, осыпаемые проклятиями и ударами.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урам вӗҫӗнче малти лав курӑнса кайрӗ.

В конце улицы показалась головная подвода.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем урам айккипе сиктерсе килчӗҫ, казаксен кашни ушкӑнӗ тӗлӗнче чарӑна-чарӑна тӑрса, учӗсене ҫавӑрчӗҫ, аллисемпе сулкаласа, темскер кӑшкӑрчӗҫ.

Они скакали вдоль улицы, останавливаясь около каждой группы казаков, поворачивая лошадей, что-то кричали, махали руками.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тин кӑна калаҫу ҫыпӑҫма пуҫланӑччӗ, пӗри Решетов, Дубровка, Чернов казакӗсем Фомина Вешенскинчен мӗнле тӗтӗрсе кӑларни ҫинчен калама тӑнӑччӗ, — ҫак вӑхӑтра шурӑ ҫамкаллӑ сӑрт тайлӑмӗнче ларакан урам вӗҫӗнче икӗ юланут курӑнса кайрӗ.

Только что завязался разговор, один из казаков начал рассказывать, как выбили из Вешенской решетовцы, дубровцы и черновцы Фомина, — но в это время в конце улицы, упиравшейся в белый лобастый скат горы, показались двое верховых.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр урам тӑваткалӗ чухлӗ кайсан, Кошевой Иван Алексеевич еннелле ҫаврӑнчӗ, унӑн хӗрачанни пек кӳпшекрех тутинче тӗлсӗр кулӑ выляни палӑрчӗ.

Прошли квартал, и Кошевой повернулся к Ивану Алексеевичу, на полных, девичьих губах его блуждала потерявшаяся улыбка:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсем урам тӑрӑх эшкерленсе утаҫҫӗ, вак ушкӑнсене уйрӑлса, килсене кӗре-кӗре каяҫҫӗ.

Красноармейцы толпой валили вдоль улицы, разбивались на группы, заходили во дворы.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урам тӑрӑх сакӑр юланут умлӑн-хыҫлӑн сиктерсе килет.

По улице вроссыпь скакали восемь конных.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан каллех урам ҫеҫенхирти манӑҫа юлнӑ ҫул пек пулса тӑчӗ, ҫавӑнпа та унти симӗс сӑрпа сӑрланӑ тупӑсемпе походсенче ҫӳресе, хӗвел ҫинче пиҫсе халтан кайнӑ, ыйхӑланӑ казаксен пачах ӑнсӑртран килсе тухнӑ пек тата вӗсем кунта ним тума та кирлӗ мар пек туйӑнаҫҫӗ.

И снова улица — как забытый степной шлях, и случайными и ненужными кажутся на ней крашенные в зеленое орудия и изморенные походами и солнцем спящие люди.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ҫатан ҫумне сӗвенсе тӑчӗ те урам леш енче курӑнса выртакан Дон шарлакӗпе уйӑх чалпашшӑн ҫутатакан, ҫулӑм тӗслӗ кукӑр утма ҫул ҫинелле нумайччен тинкерсе пӑхрӗ.

Степан прислонился к плетню и долго глядел на текучее стремя Дона, видневшееся через улицу, на огнистую извилистую стежку, наискось протоптанную месяцем.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хамӑн ҫырӑва вӗҫленӗ май, ман ҫакна каласа хӑварас килет, атте ҫурални 75 ҫул та, 100 ҫул та иртсе кайрӗ, 1990 ҫулта 120 ҫул ҫитет, анчах Шупашкарта ун ячӗпе пӗр палӑк та ҫук, пӗр урам ячӗ ҫеҫ.

Help to translate

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Чул сарнӑ урам тӑрӑх кӗлесемпе шалтлаттарнисем ҫеҫ илтӗннӗ.

Только стук-стук каблуками о мостовую.

Пудра — пӑшал тарӗ мар // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хутора пуҫтарӑнса килнӗ казаксем сылтӑм енне капланса сирӗлчӗҫ те, урам варринче Подтелков отрядӗнчи хӗрлӗ гвардеецсен сапаланчӑк ушкӑнӗ кӑна тӑрса юлчӗ.

Пришлые казаки хлынули в правую сторону, и посреди улицы, толпой разрозненной и разбитой, остались красногвардейцы из отряда Подтелкова.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed