Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

манса (тĕпĕ: ман) more information about the word form can be found here.
Анчах ҫавӑнтах, Марченко нимӗҫсем мӗн туни ҫинчен пӗлтернине илтсен, ҫакна манса кайнӑ.

Но тут же забыл, отвлеченный новым замечанием Марченко насчет поведения немцев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин пӗлтернисене комдив карта ҫинче паллӑ туса хунӑ; ҫӑмӑл хумхану пуҫланса кайнӑ; полксен командирӗсемпе штабра ӗҫлекенсем те хӑйсен карттисене турта-турта кӑларнӑ; Галиев подполковник, шӑнса чӗтрессине сасартӑк манса кайса, хӑйӗн буркине хулпуҫҫисем ҫинчен ҫӗрелле сирсе пӑрахнӑ; политотдел начальникӗ вара политработниксене пуҫтарма кайнӑ.

Комдив отметил на карте данные Травкина; началась легкая суматоха; командиры полков и штабные тоже вынули карты, подполковник Галиев скинул с плеч на землю свою бурку, вдруг перестав зябнуть, а начальник политотдела пошел собирать политработников.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Эпӗ ачасем ҫине, унӑн аманса-шыҫӑнса пӗтнӗ пичӗ ҫине пӑхрӑм та пӗрремӗш хут хам ҫинчен, хамӑн правасем ҫинчен, хамӑн мӑнкӑмӑллӑх ҫинчен манса кайрӑм, пӗрремӗш хут унра этеме куртӑм.

Я взглянул на детей, на ее с подтеками разбитое лицо и в первый раз забыл себя, свои права, свою гордость, в первый раз увидал в ней человека.

XXVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ку ӗнтӗ тӗнчере мӗн пуррине йӑлтах манса кайни!

Это уже совершенное забвение всего.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Багаж ҫинчен йӑлтах манса кайнине аса илтӗм те распискӑна кӑларса пӑхрӑм, анчах манӑн уншӑнах каялла ҫаврӑнас килмерӗ, вара эпӗ малаллах кайрӑм.

Я вспомнил, что я забыл совсем о багаже, но, вспомнив и достав расписку, решил, что не стоит возвращаться за этим, и поехал дальше.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Урапа илме кайни, тӑрантас тӳрлетни, укҫа тӳлесе татни, ҫӗр выртмалли ҫуртра чей ӗҫни, дворникпе калаҫни — ҫаксем пурте мана хамӑн шухӑшсем ҫинчен манса кайма пулӑшрӗҫ.

Поездка за телегой, починка, расплата, чай на постоялом дворе, разговоры с дворником — все это еще больше развлекло меня.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Лашасем ҫине, хирсем ҫине, тӗл пулакансем ҫине пӑхса пынӑ май эпӗ хам ӑҫта кайнине те манса кайрӑм.

Глядя на лошадей, на поля, на встречных, забывал, куда я еду.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Музыка мана хам ҫинчен мантарса ярать, эпӗ хам ҫинчен манса каятӑп, хам пурнӑҫа манатӑп, вӑл мана таҫта урӑх пурнӑҫа илсе каять: музыкӑна пула эпӗ хам туйман япалана туятӑп пек, хам ӑнланман япалана ӑнланатӑп пек, хам тума пултарайманнине тӑватӑп пек.

Музыка заставляет меня забывать себя, мое истинное положение, она переносит меня в какое-то другое, не свое положение: мне под влиянием музыки кажется, что я чувствую то, чего я, собственно, не чувствую, что я понимаю то, чего не понимаю, что могу то, чего не могу.

XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Каллех ҫӳретӗп, туртатӑп, ирхи апат ҫинӗ чухне шур эрех те, хӗрлине те ӗҫетӗп, вара хам сисмесӗрех хамӑн ухмахла та киревсӗр пурнӑҫ ҫинчен манса каятӑп.

Опять хожу, курю, выпиваю за завтраком водки и вина и достигаю того, чего бессознательно желаю: не вижу глупости, подлости своего положения.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Унччен вӑл фортепианӑна йӑлтах манса кайнӑччӗ, халь ӑна ҫӗнӗрен аса илчӗ.

Она опять с увлечением взялась за фортепиано, которое прежде было совершенно брошено.

XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Тӗнчере ҫавӑн пек хаваслӑхсем пуррине вӑл унччен манса кайнӑ пулнӑ, ҫав тӗнчере пурӑнма пӗлмен, ҫав тӗнчене ӑнланман.

Про который она забыла, но в котором она жить не умела, мир божий, которого она совсем не понимала.

XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫав йӗрке-тирпей ҫинчен хам ятарласах манса кайнине эпӗ ҫитӗнӳ тесе шутланӑ.

А это-то освобождение я и ставил себе в заслугу.

III // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

«Манса кайнӑ, а хӑйӗн куҫӗсенче вӗчӗ, — тесе шухӑшлать Червяков, генерал еннелле шанмасӑр пӑхса.

«Забыл, а у самого ехидство в глазах, — подумал Червяков, подозрительно поглядывая на генерала.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Эпӗ ӑна манса та кайнӑ ӗнтӗ, эсир ҫаплах ун ҫинчен! — терӗ те генерал, аялти тутине чӑтӑмсӑррӑн хускатса илчӗ.

Я уж забыл, а вы всё о том же! — сказал генерал и нетерпеливо шевельнул нижней губой.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Кунти музыка тата ытти тӗрлӗрен астарусем питӗ тӗлӗнтернипе вӑл ытти ӗҫсем ҫинчен пӗтӗмпех манса кайрӗ пулмалла, тесе шутларӑм эпӗ хам ӑшра.

что музыка и прочие соблазны так поразили его, что он забыл обо всем остальном.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Манса кайрӑн-и?

Или забыл?

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич пурин ҫинчен та манса хӑй ӗлӗк калаҫнӑ пек сассине хӑпартса хыттӑн калаҫма пуҫларӗ.

Забываясь, Ерофей Кузьмич сразу повысил голос до той привычной ноты, на которой говорил прежде.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь машина ҫинчен те манса кайрӗҫ, вӑрҫӑ пирки тавлашаҫҫӗ.

А теперь и о машине забыли, а спорят о войне.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунта та пур ӗҫе те пӗр-пӗринпе ҫыхӑнтарса пымалла, анчах ҫавна тунӑ хушӑрах, хӑшӗ вӗсенчен чи кирли пулнине манса каймалла мар…

И здесь надо сочетать все работы, но не забывать при этом, какая из них главная.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тата: ҫыхӑнтарса пымалла, анчах пӗр ӗҫпе тепӗр ӗҫе ҫыхӑнтарса пынӑ чух хӑшӗ чи кирлӗ иккенне те манса каймалла мар теттӗмӗр!

Причем говорили: надо сочетать, но не забывать главное из того, что сочетаешь!

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed