Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнӑ (тĕпĕ: пӑх) more information about the word form can be found here.

Сашӑн билетне тытса пӑхнӑ чух миҫемӗш ҫулта ҫуралнине пӗлтерекен ҫак цифрӑсене амӑшӗ те асӑрхарӗ.
Но дома мать, рассматривая Сашин комсомольский билет, обратила внимание на другое — год рождения.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пупырь выльӑх-чӗрлӗх пӑхнӑ ҫӗрте ӗҫлетчӗ.
Пупырь в эту зиму работал на скотном дворе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗн эсир паян ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах тапраннӑ капла? — ыйтаҫҫӗ колхозницӑсем, хапхасене асӑрхануллӑн уҫса тӗттӗм урамалла пӑхнӑ май.
— Что это ни свет ни заря вы нынче? — испуганно спрашивали колхозницы, осторожно открывая ворота и оглядывая темную улицу.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хамӑр ҫын, — тет вӑл тутисемпе пӑшӑлтатса, ҫывхарса килекен ҫын ҫине тинкерсе пӑхнӑ май.
— Свой, — одними губами шепчет она, вглядываясь в приближающегося человека.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл Костя ҫине пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ чухне ҫамкине пӗркелентерчӗ, ҫӑра та хӗвелпе саралнӑ куҫхаршийӗсене сиккелентерсе илчӗ.
Глядя на Костю снизу вверх, он морщил лоб и высоко поднимал густые выцветшие брови.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сашӑна ҫаксем пурте халӗ ун ҫине темӗншӗн тарӑхса пӑхнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.
Саше кажется, что все они с какой-то укоризной глядят на него, словно в чем упрекают.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ӑна фашистсем пур енчен те старик ҫине пӑхнӑ пек, ӑна сӑнанӑ пек туйӑнчӗ.
Ему казалось, что отовсюду следят за стариком глаза фашистов.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бондаренко ҫавӑрӑнса пӑхнӑ.
Бондаренко оглянулся.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Вӑл та йӗркене пӑсакан украинеца ӳкӗте кӳртме тытӑнса пӑхнӑ, анчах нимӗн усси те пулман.
Он тоже попробовал урезонить взбунтовавшегося украинца, но безуспешно.

Бондаренко юлашки хут тытӑнса пӑхнӑ.
Бондаренко делал последнюю попытку.

Тӑшмансен окопӗсенчен стрелоксем ҫӗкленсе чупакан ҫын ҫине тӗлӗнсе пӑхнӑ, — ун ҫинелле вырӑссем пӗр вӗҫӗмсӗр персе тӑнӑ.
Из вражеского окопа высунулись стрелки, с удивлением разглядывая бегущего человека, по которому со стороны русских шла частая ружейная стрельба.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Перекомский бруствер хӗррине пырса пӑхнӑ.
Перекомский подошел к краю бруствера и выглянул.

Салтак ҫавӑрӑнса пӑхнӑ.
Солдат обернулся.

Кӗреҫесем хӑвӑрт вӗлтлетсе тӑраҫҫӗ, тырӑ купи ҫине пӑхнӑ чух куҫсем алчӑраса каяҫҫӗ, ҫӑвар типсе ҫитрӗ, пыра кӑтӑклантарма тытӑнчӗ.
Быстро мелькали лопаты, от зерна рябило в глазах, во рту стало сухо, в горле першило.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн халь ачасем ӑҫта ӗҫленине пӑхма та вӑхӑт пулмарӗ, вӑл пӗр-икӗ хут пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ чухне кӑна Мазин тапаҫланса, миххе икӗ аллипе ярса тытса, урапа патнелле сӗтӗрнине курчӗ, тата тепрехинче, такампа пуҫне шаклаттарса илсен кӑна, вӑл Одинцов пулнине палларӗ.
Ему некогда было посмотреть, где ребята, и только раз или два, подняв глаза, он увидел, как Мазин, напыжившись и вцепившись обеими руками в мешок, тащит его к телеге, и в другой раз, неожиданно столкнувшись с кем-то головой, узнал Одинцова.

Паллах, киле каймалла, — терӗ Саша, шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн.
Конечно, по домам надо, — рассудительно сказал Саша.

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Матвеич хулпуҫҫийӗсене выляткаласа, Сергей Николаевич ҫине пӑхнӑ май, куҫӗсене хӗссе илчӗ:
Матвеич пожал плечами и подмигнул Сергею Николаевичу:

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

«Кунта уншӑн пурте тӑван, пирӗн хӗвел ӑна чӗрӗ вӑй-хал парӗ, эпӗ хам та ӑна пӗчӗк ачана пӑхнӑ пекех пӑхӑп…»
«Тут все ему родное, он оживет от нашего солнышка, и я за ним похожу, как за маленьким…»

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митьӑна Ваҫҫук куҫӗсем ҫав тери ӑшшӑн пӑхнӑ пек туйӑнаҫҫӗ; Ваҫҫук уншӑн хӑйӗн шӑллӗ пекех, ҫак канӑҫсӑр каҫа пӗрле ирттерекен шанчӑклӑ юлташ.
Доверчивые глаза Васька кажутся Мите такими близкими и родными, он чувствует рядом младшего брата, надежного товарища, который делит с ним вместе тревоги этой ночи.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кӑвайт ҫине пӑхнӑ май Сева Малютин таҫтан аякран амӑшӗн сассине илтрӗ, купӑс мар, хайӗн амӑшӗ темскер ҫинчен юрланӑ пек туйӑнчӗ ӑна.
Сева Малютин, глядя в пламя костра, откуда-то издалека услышал голос матери, как будто не гармонь, а она пела что-то своему сыну.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics