Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тен, врач унран Ясногорская ҫинчен ыйтать пулӗ.
XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Кӑвак ҫӳҫлӗ хӗрарӑм, санрота врачӗ, аллисене шӑлса, унран тем ыйтать, Черныш ӑна шӑл витӗр ответлет.Седая женщина, врач санроты, о чем-то спрашивала его, вытирая руки, а он сквозь зубы отвечал ей.
XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Гварди техники ҫирӗпленсе пырать, гвардеецсем вара унран та ытларах ҫирӗп!
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тӗлӗнмелле туйӑм — вӑл, ыттисенчен нимӗнпе те уйрӑлса тӑман ҫын, унччен никам та улӑхса курман питӗ ҫӳлӗ трибуна ҫине улӑхрӗ, — ҫав туйӑм унран чылайччен хӑпма пӗлмерӗ.
XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсем пӗр-пӗринпе пӗрремӗш аслати тата ҫумӑр хыҫҫӑн симӗс ҫутӑпа ҫутӑлса тӑракан вӑрман ҫинчен калаҫнӑ чух, Маковее вӗсем тинрех кӗрлесе иртнӗ аслати ҫинчен мар, ҫумӑрпа ҫуса тасалнӑ тата симӗс тӗспе витӗннӗ вӑрман ҫинчен те мар — пачах урӑх аслати, унран та илемлӗрех те питӗ сайра тӗл пулакан аслати ҫинчен калаҫнӑ пек туйӑнчӗ, — ӑна вӗсем иккӗшӗ ҫеҫ илтрӗҫ.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсем, шухӑшӗсемпе унпа калаҫса, унран канаш ыйтса, вырӑнтан хускалман ҫӑлтӑр тӑрӑх ҫула тӗрӗслесе пӑхнӑ пек, хӑйсен совеҫне тӗрӗслесе, пӗр чӗнмесӗр тӑраҫҫӗ.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл кама асра тытнине тавҫӑрса илсе, Черныш унран нимӗн те ыйтмарӗ.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эсӗ пирӗн малти лини ҫинчен пӗлетӗн-и? — ыйтрӗ унран Черныш.— Ты имеешь представление о нашей передовой? — глухо спросил Черныш.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унӑн куҫӗсем Черныш патнелле туртӑнаҫҫӗ, унран тем ыйтаҫҫӗ тата ҫав вӑхӑтрах ӑна тем каласа параҫҫӗ.Глаза ее тянулись к нему, о чем-то спрашивая его и в то же время что-то говоря ему.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран никам та пытанма шутламасть.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫӗнӗрен килнӗ боеца ездовоя илнӗ чух унран ҫын тума сӑмах панине Подольск ҫынни лайӑх астӑвать.Подолянин твердо помнил, как, принимая новичка в ездовые, он поклялся сделать из него человека.
XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Анчах Черныш фронта унран кайран килнӗ пулин те, вӑл чылаях опытлӑ командир пулнине Сагайда лайӑх пӗлет.
XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хӑйӗн лашине вӑл генерал умӗнче, хӑйӗн ездовойӗсене унран хупӑрласа маттуррӑн чарса тӑратрӗ.Лихо осадил коня вплотную перед генералом, заслоняя от него своих ездовых.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран кӑшт ҫӳлерех казаксен чаҫӗ каҫа хывать.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хомана плацдармӑн шӑпи унран килессӗн, вӑл кунта хӑйӗн ҫар хатӗрӗсемпе тытӑнса тӑрсан, унта пӗтӗмпех айӑн-ҫийӗн ҫаврӑнма тытӑнассӑн туйӑнать.
XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Санӑн боецу, хӑй ҫумӗнче ялав пуррине туйса имсен, унран пӗр утӑм та пулин каялла чакать-им?Разве твой боец, почувствовав вблизи знамя, отступит от него хоть на шаг?
IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсенчен пӗрне, Бессараби ҫыннине Ионӑна, Хаецкий хӑй патне ездовоя илчӗ, «унран ҫын тума» сӑмах пачӗ, ыттисене Черныш хӑйӗн взводне йышӑнчӗ.
VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫак ҫӗр халичченех пирӗн юнпа ӑшӑнса тӑрать, унран пирӗн тӑварлӑ тар шӑрши кӗрет.Земля эта еще и сейчас горяча от нашей крови, еще до сих пор солона от нашего пота.
VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унран лайӑх анекдот та илтме ҫук, юнашар ларса спирт та ӗҫеймӗн.Ни анекдота от него стоящего не услышишь, ни спиртяги с ним не потянешь.
VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӗсем дивизири темле пуҫлӑхӑн еркӗн хӗрарӑмӗ ҫинчен калаҫса илме ӗлкӗрчӗҫ, хӑйсем паллакан хыткукар интенданта тӑрӑхласа ят пачӗҫ, халӗ ӗнтӗ Антоныч ҫине куҫса ӳкрӗҫ, — турӑ хӑй те унран тӑрӑхлама хушнӑ.
VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.