Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяр the word is in our database.
хаяр (тĕпĕ: хаяр) more information about the word form can be found here.
Мӗн тери эсир манпа; тӑлӑх арӑмпа, хаяр калаҫакан пултӑр!

До чего вы со мной, со вдовой, строгие стали!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах унта пырса кӗмелли ҫулсем ҫинче тытӑҫса кайнӑ хаяр ҫапӑҫура повстанецсем ҫиеле тухрӗҫ.

В ожесточенном бою, завязавшемся на подступах к станице, верх одержали повстанцы.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫалапа вара юрӑҫсем, савӑнӑҫлӑ шӑв-шав, ҫынсен тӗркешӗвӗ, ташӑ-тӗпӗртетӳ — чӑн-чӑн савӑнӑҫ евӗр курӑнса, пурнӑҫри урӑ та хаяр чӑнлӑха мантарма пултараканни пурте — каллех кирлӗ пулчӗҫ.

И к вечеру снова понадобились песенники, веселый гул голосов, людская томаха, пляска — все, что создавало иллюзию подлинного веселья и заслоняло собой трезвую лютую действительность.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чистяковка патӗнче унта пырса ҫитнӗ хӗрлӗ полксемпе Григорий полкӗсем хушшинче хаяр тытӑҫу пулса иртрӗ.

Под Чистяковкой подошедшие красные полки цокнулись с полками Григория.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Лихачев портфель чикнӗ хутаҫа сӗтел ҫине пӑрахрӗ, Суяров ҫине хаяр та сивӗ куҫпа пӑхса илчӗ.

— Лихачев бросил на стол завязанный в мешок портфель, глянул на Суярова неприступно и строго.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫинелле вӑл юнпа тулнӑ хаяр куҫпа пӑхса илчӗ.

Он взглянул на Григория налитыми кровью, ожесточенными глазами.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуху умӗн Штокманпа округран килнӗ пӗр ҫамрӑк хушшинче хаяр калаҫу пулса иртрӗ.

Собранию предшествовало бурное объяснение с одним из окружных работников, приехавшему вместе со Штокманом.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич хӑрах куҫне пӑшалпа тӗлленӗ пек хӗстерчӗ те ҫӗнӗлле, тулса тӑкӑнакан хаяр тарӑхупа калаҫма тытӑнчӗ:

Мирон Григорьевич прижмурил глаз, будто прицеливаясь, и заговорил по-новому, с вызревшей злостью:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулатех вӑл ҫапла — пиҫсе ҫитнӗ тулли тӗвӗллӗ пучах, юхтарса ҫӑвакан шалкӑм ҫумӑрсемпе хаяр ҫилсем муталаса лутӑрканӑскер, хӑйӑхлӑ пуҫне ҫӗрелле усиччен, хуҫин ҫивчӗ ҫави ҫулса пӑрахса, итем ҫине шултра те йывӑр пӗрчисене ӳкериччен ҫапла пулать.

До поры, пока вызревший, полнозерный колос, мятый ливнями и лютыми ветрами, не поникнет усатой головой, не ляжет под косой хозяина и покорно уронит на ток улитые, тяжеловесные зерна.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Крыльца ҫинче, Григорий пичӗ ҫине сывласа, ҫутӑ та хаяр куҫне йӑлкӑштарса, шӑппӑн ыйтрӗ:

На крыльце, дыша в лицо Григорию, поблескивая лихими светлыми глазами, шепотом спросил:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсем йӗнерсем ҫинче мӗнле сӗркеленсе пыни Дуняшка ытла та камитле туса кӑтартнине курса, Наталья кулӑпа чыхӑнса кайрӗ, кравать патне чупса ҫитрӗ те хуняшшӗн хаяр куҫӗ асӑрхасран пичӗпе минтер ҫине тӗршӗнчӗ.

Она так мастерски воспроизвела, как ерзали в седлах красноармейцы, что Наталья добежала, давясь смехом, до кровати, упала в подушки, чтоб не привлечь гневного внимания свекра.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр каҫипе икӗ хутчен Петро, ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗр, картишне ут йӗнерлеме чупса тухрӗ, икӗ хутӗнче те, Дарйӑн хаяр куҫӗсене курса, йӗнерне хывса илме кайрӗ.

За ночь Петро два раза без шапки выбегал седлать коня и оба раза шел расседлывать, пронзаемый грозящими Дарьиными глазами.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑхатӑн та — Дон тӑрӑхӗнчи ҫӗрсене хуп-хура ҫӑра пӗлӗт хупласа илсе унта чӗмсӗррӗн те хӑрушшӑн капланса тӑнӑн, вӑл кӗҫ-вӗҫех, тирек йывӑҫҫисене асар-писеррӗн ҫӗр ҫумне ава-ава хурса, типпӗн шартлатса ҫурӑлакан аслати сассипе кӗмсӗртетсе каяссӑн, унтан Дон леш айккинчи шурӑ вӑрмана шӑтӑр-шатӑр хуҫса-ватса пӗтерме, акшар сӑрчӗсем ҫинчен аҫа чулӗсене вӑркӑнтарма, вӗлерсе ярас пек хаяр аслати сассипе кисренме тытӑнассӑн туйӑнать.

И стало так, словно покрыла Обдонье туча густым, непросветно-черным крылом, распростерлась немо и страшно и вот-вот пригнет к земле тополя вихрем, полыхнет сухим, трескучим раскатом грома и пойдет крушить и корежить белый лес за Доном, осыпать с меловых отрогов дикий камень, реветь погибельными голосами грозы…

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем майлах, Петро ҫаратма, пуҫлӑхсене вӑрҫма, тыткӑна лекнӗ ҫынна хӗрхенме хирӗҫ пулмарӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах чӗринче хаяр курайманлӑх вӗресе ҫӳрерӗ, ҫапас, вӗлерес килнипе чышкисем ниҫта кайса кӗрейми кӗҫӗтсе чӑмӑртанчӗҫ…

Так же, как и остальные казаки, Петро не прочь был пограбить, поругать начальство, пожалеть пленного, в то время как в душе его припадочно колотилась ненависть и руки корежила судорога от зудящего желания ударить, убить…

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл тӗреклӗ хура мӑйне пӑркаласа ларчӗ, хӗвелпе сарӑхнӑ пӗтреке мӑйӑх вӗҫне шухӑша кайса пӗтӗрчӗ, юлашки ҫулсенче пӑрланса сивӗннӗ хаяр куҫӗсемпе пӗр тӗлелле тӗсесе пӑхрӗ.

Он ворочал черной мускулистой шеей, задумчиво покручивал закурчавившийся, порыжелый от солнца кончик уса и напряженно глядел в одну точку похолодевшими за последние годы, злыми глазами.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ сӑнӗ хаяр; путса кӗнӗ питҫӑмартисемпе шӳрлеке кӗтеслӗ пит шӑммисем ҫинчи ӳчӗ халсӑр ҫыннӑнни пек тӑртанса кӳпченӗ те, вӗсем халь тикӗсленнӗ майлӑ курӑнаҫҫӗ.

Загорелое лицо его, на котором нездоровая полнота сровняла рытвины и острые углы скул, было сурово.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Инҫе ҫулсем, хаяр ҫапӑҫусем, кану.

Переходы, бои, отдых.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ансӑр галифеллӗ ҫӳллӗ офицер тупӑ патне чупа-чупа пырать, чӑпӑрккипе атӑ кунчине ҫатлаттарса, мӗшӗлти ездовойсене ҫинҫе те урса кайнӑ пек хаяр сасӑпа кӑшкӑрса пӑскӑртать:

Высокий, в узких галифе офицер тенористо, свирепо кричал на замешкавшихся ездовых, подбегая к орудию, щелкая по голенищу плетью:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унпа халӗ хӑйне пачах пӑхӑнман хаяр вӑй хуҫаланчӗ, калас темен сӑмахсене калаттарчӗ.

Неподвластная ей злая воля направляла слова ее и поступки.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тапӑрта тӑнӑ чух вӑл хӑйӗн хаяр пуҫне савнӑ кӗсрин купарчи ҫине хурса ҫакӑн пек чылай вӑхӑт тӗлӗрме юратать.

Он любил на стоянке класть свою злую голову на круп любимой кобылицы и дремать так подолгу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed