Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Чӗлӗмне паклаттарнӑ май темӗнле анранӑ ҫын пек кулкаласа илет.

И только глуповато улыбался, попыхивая трубкой.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӑвайтсен тӗтӗмӗ мачча ҫумӗнчех ҫакӑнса тӑракан лампа ҫутине халь-халь сӳнтерес пек чӳхентерсе, мӗлтлеттерсе илет.

Дым костров колыхал огонек лампы, мерцавший под самым потолком.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку ҫакна пӗлтерет — эсӗ ҫӗрӗн-кунӗн ӗҫлетӗн, помещик санран услам илет

Это значит — ты день и ночь работаешь, а помещик получает с тебя чистую прибыль…

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Помещик ӗҫлемест, анчах санран пӗрех виҫ-тӑват доу илет.

А помещик, хотя он и не работает, все равно возьмет с тебя три или четыре доу.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Культурӑпа тӑвӑрланнӑскер, вӑл, тӑрсан-тӑрсан, пӗр ашкӑнса илет.

Стесненный культурой, он нет-нет да и надебоширит.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах пурнӑҫ этеме ҫӗнтереймесен, этем пурнӑҫа хӑй майлӑ пӗтӗрсе илет, — хисеп те салам манран ун евӗр ҫынна!

Ежели не сила жизни его, а он ее на свой лад крутит, — мое ему почтение!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Этем хӑйшӗн хӑй тӑма пӗлтӗр… хӑйӗннишӗн… ун чух вара вӑл — илмеллине илет!

Нужно, чтоб человек за себя встать умел… за свое кровное… тогда он — добьется!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара пушине сулкаласа илет те, мӑнкӑмӑлланса лашисем ҫине кӑшкӑрать:

Он взмахивал кнутом и степенно кричал на своих лошадей:

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кама тулӑпа, кама хулӑпа тенӗшкел, пӗрне ҫавӑрса илет хӑй аллине, тепӗрне…

Help to translate

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шакӑр «пиллӗксем» илет.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Дина та, йӑмӑкӗсем те татӑлса йӗреҫҫӗ, Елькка та шӑпӑр-шӑпӑр куҫҫульне тутӑрӗ вӗҫӗпе шӑла-шӑла илет.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Акӑ халь вӑл, вилӗм ҫывӑхрах тӑнине сиссе, ӑна кӗтсе, хӑйӗн ҫылӑхӗсене хисепе илет, ҫынсем ҫинчен тӳре тӑвать, унтан: кам, турӑсӑр пуҫне, ман тӳре пулма пултартӑр! — тесе калаҫать.

И вот теперь он, ожидая смерти, которая уже близко от него, считает грехи свои, судит людей и говорит: «Кто, кроме бога, судья мне?»

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлетӗр-и, — нумай пурӑнса курнӑ ҫын хӑш чухне хайӗн чӗрине хӑй пӑхса илет, вара, кӗтмен ҫӗртен, унта… тахҫанах манӑҫса кайнӑ япала тупать.

Знаете — у человека, много пожившего, бывают минуты, когда он, заглянув в свое сердце, неожиданно находит там… нечто давно забытое…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Халӗ шухӑшласа пӑх ӗнтӗ, помещик пӗр тарҫӑран кӑна мӗн чухлӗ ӗҫлесе илет.

— Теперь уж ты сам раскинь умом да подсчитай, сколько помещик только на одном батраке в год заработает.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫил вӗрсе илет те ҫурҫӗртен, Вӗҫкелет шап-шурӑ юр ҫӳлтен.

Как подует ветер северный И снежинки вихрем полетят…

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян тӳсеймесӗр телефон трубкине силлесе илет, ун ҫине вӗрет, кӑшкӑрать, ҫав вӑхӑтрах Чжана приказ парать:

Сяо Сян нетерпеливо встряхивал телефонную трубку, дул, кричал в нее, отдавая одновременно распоряжения Чжану:

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Камӑн ҫук, вӑл илет.

— Кто нуждается, тот и получит.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗн тума ҫӳретӗн… ӳсӗр ҫын ҫывӑрса илет те — урӑлать, ухмах ҫын — нихӑҫан та… хӑть ҫавна та пулсан астӑвар… хамӑра хамӑр йӑпатма…

Что поделаешь… пьяница — проспится, а дурак — никогда… будем хоть это помнить… для своего утешения…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ӑрӑскал тени вӑл пурнӑҫра — ҫырма шывӗ хӗрринчи пулӑҫӑ пекех: хӑйӗн илӗртӳллӗ вӑлтине вӑл пирӗн хӗвӗшӳ хушшине ярать, вара этем — сӑхӑ ҫӑварӗпе ӑна кап! хыпса илет… леш вара, ӑрӑскалӗ, вӑлта патаккине ялт кӑна туртса кӑларать те, этем ҫӗр ҫине ҫатлатса тухса ӳкет, кайран — пӑхӑсӑн — мӗскӗнӗн чӗри те татӑлнӑ иккен…

— Судьба она над жизнью — как рыбак над рекой: кинет в суету нашу крючок с приманкой, а человек сейчас — хвать за приманку жадным-то ртом… тут она ка — ак рванет свое удилище — ну, и бьется человек оземь, и сердце у него, глядишь, надорвано…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Вӑрӑмтуна пек вӑл, темӗнле, — мӑшкӑлланӑн каланӑ Фома, — нӑйлатать, нӑйлатать те — сасартӑк сӑхать те илет.

— Комар он какой-то, — пренебрежительно сказал Фома, — пищит, пищит да вдруг и укусит!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed