Corpus of the Chuvash language

Путакан карап енчен чӑнахах та йытӑ вӗрнӗ сасӑ илтӗнчӗ.

С тонущего корабля действительно доносился собачий лай.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Йытӑ вӗрет пулас! — кӑшкӑрса ячӗ Дик Сэнд.

— Кажется, собака лает… — воскликнул Дик Сэнд.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав самантрах акӑ пӑшал сасси кӗрслетсе кайрӗ, вара йытӑ та шӑпах пулчӗ.

Потом прозвучал выстрел, и собака замолкла.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Йытӑ пулин те ӑнланать, хӗрхенет, — терӗҫ курма килнисем.

— Собака и то понимает, — замечали окружающие, — жалеет.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сашӑна хирӗҫ сӑрӑ-хура тӗслӗ пысӑк йытӑ сиксе тухрӗ.

Навстречу Саше выкатился большой черно-желтый пес.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Такам килӗ-ҫурчӗ хыҫӗнче сысна ҫури хӑлхана ҫурас пек ҫухӑрать, йытӑ вӗрни илтӗнет, тусанлӑ ҫул тӑрӑх пӳске хӳтерекен ачасем ҫуйӑхни янӑраса тӑрать.

У кого-то на задворках громко визжал поросенок, лаяла собака, звенели голоса ребятишек, гонявших по пыльной дороге мяч.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун патне Пальма, пысӑк хӑмӑр йытӑ, пырса тӑчӗ.

Подошла темно-бурая большая овчарка Пальма.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӳл енчен ӑна икӗ пысӑк йытӑ хураллаҫҫӗ; ачасем вӗсене коммуна составне кӗртнӗ.

Сверху подходы к ней надежно стерегли два внушительных пса, тоже зачисленных в состав коммуны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Йытӑ вӗрсе ячӗ, машинӑсем кӗрлеме пуҫларӗҫ.

Залаяла собака, загудели машины.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Йытӑ пӗлет пулмалла сана?

— Знает, видно, тебя собака?

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унччен те пулмарӗ, алӑк хушӑкӗнчен сарлака ҫамкаллӑ, вӑрӑм хӑлхаллӑ йытӑ пуҫӗ курӑнса кайрӗ.

И в щель протиснулась лобастая собачья морда с длинными ушами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫынсене йытӑ вырӑнне те хумаҫҫӗ.

— На людей смотрят хуже, чем на собак.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӑмламас йытӑ хаяррӑн вӗрсе, сарай ҫине тапӑнса пырать.

Лохматая собака с яростным лаем нападала на сарай.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Крыльца ҫумӗнче ҫӑмламас йытӑ выртать.

Около крыльца лежала лохматая собака.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗчӗк ҫӑмламас йытӑ ҫатан патне кӑлтӑртатса кусса пычӗ те хытӑ уласа вӗрсе ячӗ.

Мохнатая собачонка черным шариком подкатилась к плетню и залилась звонким лаем.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Асаттесем каласа панӑ тӑрӑх, вӑл йытӑ пек усал пулнӑ, ҫынсене вӗлермеллех хӗненӗ, тет Ачасем ҫӑварӗсене карсах итлеҫҫӗ.

— Деды рассказывали — злой был, как собака, людей забивал до смерти, Ребята слушали, раскрыв рты.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тата вӗсенчен аякрах та мар йытӑ пысӑкӑш виҫӗ тискер ящер скелечӗ тупнӑ.

Вблизи него нашли еще три скелета небольших хищных ящеров размерами с собаку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Столицӑна тухса тарнӑ улпут таврӑннӑ та, чӗлӗм чӑпӑкӗпе сӗтеле шаккаса: — Кам туртнӑ ман чӗлӗме? Эпӗ ӑна, йытӑ ҫурине, хӗнесех вӗлеретӗп! — тесе кӑшкӑрнӑ пек.

Он явственно видел, что сбежавший в столицу барин вернулся и кричит, стуча чубуком по столу: — Кто курил мою трубку? Я тебя запорю, собачий сын!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Ах, йытӑ! — тесе кӑшкӑрса вӑрҫнӑ сотник.

— Ах, собака! — выругался сотник.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Шыраса туп, йытӑ! — тесе кӑшкӑрнӑ рейтар.

— Сыщи, пес! — зарычал рейтар.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.