Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулса (тĕпĕ: пул) more information about the word form can be found here.
— Ах-ха-ха-ха! — ҫурӑк саспа ахӑлтатать ҫӳлте Сергейӗн, пӗчӗк-пӗчӗк пулса, ҫав тимӗр саслӑ хӑрушлӑхпа хӗрлӗ эрешменрен таҫта тарса каяс, пытанса ҫухалас килет.

— Чга-чга-чга… — визгливым скрежетом хохочет вверху, Сергею хочется сделаться маленьким-маленьким и убежать, спрятаться от красного паука и страшного металлического хохота.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл хӑйӗнчен хӑй хӑраса каять, чӗри хӗсӗнсе ларать, тухса ӳкнӗ пекех пулса тӑрать.

По телу пополз страх, сердце сжалось и вдруг упало.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Нивушлӗ манпа пулса иртнӗ ку?..»

«Неужели со мной?..»

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӗтӗрӗнкӗҫсем хӑвӑрт туртӑнса тӳрленчӗҫ, чӗтрекен ҫип пулса тӑчӗҫ.

Спирали резко выпрямились, слились в дрожащую нить.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку вӑхӑт тӗлне шахта коммунизмла ӗҫлекен предприяти пулса тӑрӗ.

А шахта станет предприятием коммунистического труда.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӳлӗмре шӑп-шӑпӑрт пулса кайрӗ.

В комнате, где заседали, стало тихо.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей кӑкӑрӗнче ҫапла йӑлтах, пӗтӗмпех ҫӗкленчӗ те, виҫесӗр ҫӑмӑл пулса тӑчӗ.

В груди Сергея все так и поднялось, стало невесомо легким.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Таня ҫапла пулса тухасса туйрӗ кӑна мар, яр-уҫҫӑн курчӗ, ҫавӑнпа ун куҫӗ ирӗксӗрех куҫҫульпе тулса ларчӗ.

Таня так отчетливо все это себе представила, что на глаза от досады навернулись слезы.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫулталӑк маларах ҫакнашкалах пулса иртнӗччӗ.

Годом ранее уже происходило подобное.

Амур облаҫӗнче аист ҫӑмартине хӑйӗн кӗлеткипе хупланӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24811.html

Курмастӑр-и, кунта мӗн пулса иртет?

Не видите, что творится?

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир те вара ҫавӑнта кӑштах пурлӑхлӑ пулса юлтӑмӑр.

Вот и мы там поджились.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн пулса иртмерӗ пуль кунта-а-а…

Что там было-о…

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старикӗн пит-куҫне хускалса тӑракан чӗре ҫурхахпа пиелесе, вӗсем сухал пӗрчисем хушшинче йӑпӑртатса чупаҫҫӗ, куҫ харшисенче йӑшӑлтатаҫҫӗ, унтан тата кӑвак сӑхманӑн тӑратмалла ҫухи ҫинче сӑрӑ сий пулса пуҫтарӑннӑ.

Они покрывали лицо старика живой, движущейся пеленою, кишели в бороде, копошились в бровях, серым слоем лежали на стоячем воротнике синего чекменя…

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Курмастӑн-и мӗн пулса иртнине?

Не видишь, что кругом делается?

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малтанах, — ҫул ҫинчех тӗлӗрсе кайма памастчӗ те-ха, — ҫапах вӑйӑ пек кӑна туйӑнатчӗ, халӗ, ав, эсрел, ами, чӑн-чӑн чӗр асап пулса кайрӗ. Ҫуна ҫинче ларса пыма ҫук!»

Спервоначалу была забавой, только дремать в дороге не давала, а зараз, проклятая, становится чистым наказанием! На санях не удержишься!»

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кубаньпе Терек тӑрӑхӗнчи станицӑсенче Дон ҫарӗсене те доброволецсене сивленӗ пекех хытӑ кураймаҫҫӗ, таҫта Кореновски станици патӗнче Дон дивизийӗпе Кубань пластунӗсем хушшинче малтанхи пысӑк ҫапӑҫу та пулса иртнӗ тесе ҫине тӑрса калаҫаҫҫӗ.

Упорно говорили и о том, что в станицах Кубани и Терека к донцам относятся резко враждебно, так же как и к добровольцам, и что якобы где-то около Кореновской уже произошел первый большой бой между донской дивизией и кубанскими пластунами.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксиньйӑна Ҫӗнӗ Михайловски поселокӗнче хӑварнӑ хыҫҫӑн Григорие таврара пулса иртекен ӗҫсем пачах йӳпсентерми пулчӗҫ.

Оставив Аксинью в поселке Ново-Михайловском, Григорий сразу утратил интерес к окружающему.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ир еннелле апат ҫирӗҫ те каллех малалла кайма тапранчӗҫ, каҫ пулса ҫитнӗ тӗле хӑйсен ҫулне утмӑл ҫухрӑм хыҫала хӑварчӗҫ.

Наутро, позавтракав, снова тронулись в путь и к ночи оставили за собой верст шестьдесят дороги.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хам тата хӑратӑп: ҫӗрлехи ӗҫ-ҫке-ха, ҫав шӑв-шава илтсе, кам та пулин арпалӑха килсе кӗрӗ те аван мар пулса тухать.

А сам боюсь: дело ночное, как раз ишо кто-нибудь припрется в мякинник на этот наш шум.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Амӑшӗ пӳлӗме кӗнӗ-кӗмен вара, кӑшт аванмарланнӑ пек пулса, Григорий кӗнчелеҫҫи патӗнчен пӑрӑнса кайрӗ.

Как только мать вошла в комнату, Григорий отошел от прялки, слегка смутившись.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed