Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта the word is in our database.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) more information about the word form can be found here.
Пуҫӑм ниҫта кӑйса кӗме ҫук ыратать.

Ведь расколется моя голова сейчас на части, ох расколется!..

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ ниҫта та кайман, эс йынӑшса кӑшкӑрашнине пула кӑна вӑрантӑм.

Я же с вечера вернулся и никуда больше не уходил, а проснулся оттого, что ты сильно кричал и стонал…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ниҫта пӗр сас-чӳ илтӗнмест.

Ни звука, ни голоса.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эпӗ, атте, санпа пӗрле ниҫта та пулман, яланах сансӑр та сансӑр, — терӗ Сергей.

— Я, папа, с тобой еще нигде не был, все без тебя да без тебя.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Нюся инке пирус тӗпне пӑрахса: — Ача-пӑчасене пирӗн ниҫта вырнаҫтармалли те ҫук, — тесе, ҫирӗппӗн каласа хучӗ.

Тетя Нюся бросила окурок, сказав твердо: — Ребятишек нам совершенно некуда девать.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл, мускулӗсем вӑйлӑ пулнипе аллисене ниҫта вырнаҫтарма вырӑн тупаймасӑр аллисене саркаласа тытакан борецсем пекех, аллисене хуҫлатса тытнӑ та.

Он шел, оттопырив согнутые в локтях руки, как делают борцы — будто у него такие уж здоровые мускулы, что рукам некуда, девать их.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Итле-ха, Сергей Андреевич, — кулса ячӗ ашшӗ, — эсӗ мана халь ан кансӗрле, ҫул ниҫта юрӑхсӑр: кӑшт кӑна йӑнӑш ту — пӗтрӗмӗр те.

— Знаешь, Сергей Андреич, — засмеялся отец, — ты мне сейчас не мешай, дорога — никуда: секунду не рассчитал — разобьемся.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ашшӗпе пӗрле питӗ каяс килет унӑн, анчах вӑл тӑван хулинчен халиччен ниҫта та тухса курман, та, — ҫул ҫинче мӗн пулассине пӗлменни пӑртак шиклентерет те ӑна.

Ехать с отцом ему очень хотелось, но он еще никогда не выезжал из родного города, и было страшновато от неизвестности, что принесет ему дорога.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Урамра ҫӳремелли йӗркесене тытса пынисӗр пуҫне, ҫынна усӑллӑ ниҫта та ҫырӑнман ытти правилӑсене пӗлмелле.

Кроме правил уличного движения, следует соблюдать и некоторые другие, неписаные правила, которые основаны на нормах поведения и целесообразности.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чылай ҫынсем алсене ниҫта хума аптраҫҫӗ.

Многие люди не знают, что делать со своими руками.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫавӑнпа, ахаль халӑхра та хӑйӗн, ниҫта ҫырман, пӗр ӑруран тепӗр ӑрӑва сӑмахпа куҫса пыракан лайӑх йӑла-йӗркесем ҫирӗпленнӗ.

И поэтому в простом народе сложились свои неписаные, передаваемые из поколения в поколение, обычаи и правила поведения, отражающие прекрасные народные традиции.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑш чухне асап ҫав тери пусмӑрласа ҫитерет те, таҫта тухса тарас килет, анчах хӑвӑнтан ху, хавӑн шухӑшусенчен ниҫта та тарса хӑтӑлма ҫук…

Иногда тревога становилась такой неотвязной, что я пыталась бежать от нее, как будто можно бежать от самой себя, от мыслей…

Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«…Ниҫта кайса кӗме пӗлместӗп» — ҫак сӑмахсен пӗлтерӗшне эпӗ халь тин ӑнлантӑм.

…«Не нахожу себе места» — вот когда я поняла, что значат эти слова!

Ҫырса пымалли пӗчӗк кӗнеке // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпӗ те питӗ шухӑшланӑччӗ ҫапӑҫӑва каяс тесе: малтан Испанире, унтан шурӑ финсемпе ҫапӑҫас килетчӗ, анчах ниҫта та каяймарӑм, — тарӑнӑн сывласа илсе кулянать Шура.

— Я тоже долго думал, чтобы пойти на бой: хотелось сразиться сначала в Испании, потом с белыми финнами, но никуда не пошел, — глубоко вздохнув переживает Шура.

Пӗр класрисем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ниҫта ларма та ҫук — сулхӑнта ҫеҫ уҫӑрах.

Нельзя было нигде сидеть — только в тени.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унтан тата ҫапла каларӗ: «Эсир пачах урӑхла, халиччен ниҫта та пулма пултарайман герой-летчиксем пур тесе шухӑшлатӑр. Эпир ахаль ҫынсемех. Пӑхӑр-ха ман ҫине, эпӗ мӗнле те пулин уйрӑм ҫын-и?»

И потом еще сказал: «Вот вы думаете, что есть такие, какие-то особенные герои-летчики, ни на кого не похожие. А мы самые обыкновенные люди. Посмотрите на меня — разве я какой-нибудь особенный?»

«Пирӗн патӑмăрта кам пулчĕ!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ниҫта ура пусма вырӑн ҫуккипе пӗтӗм Мускав ҫынни ҫакӑнта пуҫтарӑннӑ пек туйӑнчӗ.

Казалось, сюда сошлись все москвичи: на тротуарах негде было ступить.

«Челюскин!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун чухлӗ кӗнеке эпӗ ниҫта та курман: пур стенасем ҫумне те урайӗнчен маччана ҫитекен темиҫе хутлӑ ҫӳлӗксем тунӑ, ҫапах пӗр пушӑ вырӑн та ҫук…

Я столько никогда не видала: полки по всем стенам, с полу до потолка, и ни одного свободного места…

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

…Вӑл ҫу эпир пӗр-пӗринчен ниҫта та хӑпмарӑмӑр.

… Мы не расставались в то лето.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Арҫын ачасенчен вӗҫсе тарма пулать-ха, — тавлашма пуҫланӑ виҫҫӗмӗш ҫерҫи, — хурчӑкаран ниҫта тарса хӑтӑлма та ҫук.

«От мальчишек улететь можно, — заспорил третий воробей, — а вот от коршуна никуда не спрячешься.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed