Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сарлака хулпуҫҫиллӗ, пысӑк пуҫлӑ тата тырӑ тултарнӑ йывӑр михӗ евӗрлӗ тӑпчамскер, аллисене ҫурӑм хыҫне хунӑ та кӑмака сакки патӗнче тӑрать.
3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Сӑмахран, староста арӑмӗ Мавра тӑнсӑр мар, сывӑ хӗрарӑм, пурӑнан ӗмӗрӗнче хӑй пурӑннӑ ялтан инҫене ниҫта тухса ҫӳременни ҫинчен шакӑлтатса лараҫҫӗ, хула та, чугун ҫул та курман вӑл, юлашки вун ҫул хушши ялан кӑмака хыҫӗнче ларса, урамалла ҫӗрлехи вӑхӑтсенче ҫеҫ тухкаласа ҫӳренӗ.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Ҫӗрле эпӗ яланах кӑмака айнелле пӑхатӑп — тухмӗҫ-ши, тетӗп.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Кӑмака умӗнчи чашӑк-тирӗке ҫуман, пур япала ҫине те тусан ларса тулнӑ.Посуда на шестке стояла немытой, на всем лежал толстый слой пыли.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Эпӗ хӗрарӑма укҫа патӑм; вӑл хӑвӑрт сиксе тӑчӗ, кӑмака ҫинчен вараланса, лапчӑнса пӗтнӗ пӗчӗк сӑмавар илчӗ те, сӑмса витӗр юрлакаласа, тухса кайрӗ.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Амӑшӗ кӑмака ҫинчен анса алшӑлли йӗпетрӗ те, Ленька патне пырса, унӑн сулахай аллине ҫума тытрӗ.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Путвалра куҫ курми тусан мӑкӑрланать, ун витӗр эпӗ кӑмака ҫинчи хӗрарӑма аран-аран асӑрхарӑм: унӑн ҫӳҫӗсем сапаланса кайнӑ, пичӗ питӗ илемсӗр, яланах кулас килмесӗр кулнӑ пек, шӑлӗсем йӑлкӑшса тӑраҫҫӗ.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Унӑн ачалла, ҫапах та хӑрушӑ калаҫӑвне итлесе, эпӗ вӑхӑтлӑха хам ӑҫта ларнине те мантӑм, унтан каллех сасартӑк асӑрхарӑм: тӗрмери пек пӗчӗк чӳрече, ӑна тул енчен пылчӑкпа сирпӗтсе пӗтернӗ; хуралса тӑракан кӑмака ҫӑварӗ, кӗтесре — сӳс тӗрки, алӑк патӗнчи ҫӗтӗк-ҫатӑк ҫинче ҫу пек сарӑ ӳтлӗ хӗрарӑм выртать.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Эпӗ хӗрарӑм ҫинчи йӗпе кӗпене хывса кӑмака ҫине пӑрахрӑм та кӗтесре ҫакӑнса тӑракан тӑм чӳлмекри шывпа алӑ ҫурӑм, тутӑрпа шӑлӑннӑ хушӑра ачана: — Ну, сывӑ юл! — терӗм.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
— Кӑмака ҫумӗнчи пек, ӑшӑ ҫапать унран.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Пекарь, кӗреҫипе кӑмака патне сулӑнса, хуллен каларӗ:Пекарь взялся за лопату и спокойно молвил, отворотясь к печке:
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл ури ҫине тӑчӗ те, сывлӑшра вӗлтлетекен кӗреҫе аврине пырса тӑрӑнас пекех, кӑмака патнелле утрӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Пирӗн пекарь, кӑмака анине кӗреҫипе вӑйлӑн, ҫиленерех шӑйӑрттарчӗ те, сасартӑк мӑшкӑлларах каласа хучӗ: — Пӗчӗк чӑрӑшсене тӳнтерме пысӑк вӑях кирлӗ мар, эсӗ ак хыра тӳнтерсе пӑх… — терӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Акӑш-макӑш пысӑк кӑмака халапри улӑпӑн илемсӗр пуҫӗ евӗрлӗн курӑнатчӗ.Огромная печь была похожа на уродливую голову сказочного чудовища.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Кӗлентӗр хуранӗнче вӗрекен шыв кунӗпе, шухӑша кайнӑ пек, хурлӑхлӑн лӑкӑртататчӗ; пӗҫерекенӗн кӗреҫи пиҫнӗ нӑймака чуста татӑкӗсене вӗри кирпӗч ҫине ывӑтса, кӑмака тӗпне ҫиллес сасӑпа шӑйӑрттаратчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Лампа тӗтӗм кӑларса ҫунать, хутран-ситрен кӑмака питлӗхӗ ҫатӑртатса илет, урайӗнче выртакан ҫӑкӑр хыттисем кӑштӑртатаҫҫӗ.Коптила лампа, изредка потрескивала заслонка печи, и корки испеченного хлеба на полках тоже трещали.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир каҫ пуласпа, кӑмака умӗнче чӳречене ҫурӑмпа ларса, калаҫатпӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫав тери пысӑк кӑмака пекарнӗн виҫҫӗмӗш пайне йышӑнать, ун умӗнче, таса мар урайӗнче, ҫӑнӑх миххисем выртаҫҫӗ.Громадная печь занимала почти треть пекарни; около нее на грязном полу лежали мешки муки.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
«Ӗнер, ҫӗрле, вырӑнти тӗрмен 3-мӗш камеринче, кӑмака тӗннинчен Муром мещенӗ Александр Иванович Коновалов ҫакӑнса вилнӗ, 40 ҫулта.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лайӑх пурнӑҫ тума пур майсем те пулнӑ, анчах пӗтӗм нуша ак мӗнрен килнӗ: туй хыҫҫӑн вӑл ӗҫсе ӳсӗрӗлсе кӑмака ҫине хӑпарса выртнӑ та, унтан вара пӗрре те урӑлса курманпа пӗрех пурӑннӑ.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.