Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫил the word is in our database.

Ҫил (тĕпĕ: ҫил) more information about the word form can be found here.

Ӳсен-тӑран унран перӗнсенех ҫил ҫинчи евӗр чӗтренчӗ, — сарӑ-хӑмӑр, тачка тураттисем алӑ еннелле тӑсӑлчӗҫ.
Растение, едва его коснулось, затрепетало, как под ветром, и бурые его, мясистые отростки потянулись к руке.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Типӗ ҫил вӗркелет.
Подувал сухой ветерок.

Петербургра та, пуш уйӑхӗн уяр кунӗсенче, ҫакнашкал хӗвелехчӗ, — ӑшӑннӑ ҫил ун чухне пӗтӗм тӳпене ҫуса тасатнӑн туйӑнатчӗ.
Такое солнце видывали в Петербурге, в мартовские, ясные дни, когда талым ветром вымыто всё небо.

Аякран ҫил Петропавловск соборӗн хурлӑхлӑ сехет сассине ахрӑмлатать, — иккӗ ҫапрӗ.
Издалека ветер донёс печальный перезвон часов Петропавловского собора, — пробило два.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫиллӗ ҫӗрсенче кунта ҫил ашкӑнса вылять, йӗке хӳресем чупса ҫӳреҫҫӗ.
В ветряные ночи здесь гулял, завывал ветер, бегали крысы.

Тӑпра ӑшӗнче, хӗрес айӗнче выртакан Катя ҫийӗн вӗрекен ҫил.
Осенний ветер над Катей, лежащей в земле, под крестом.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа ҫил унӑн ҫутӑ ҫемҫе ҫӳҫне тӑрмалакалать.
Ветер поднимал, время от времени, его светлые и мягкие волосы.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӗрлӗ Шуҫӑмсен ҫынсӑр проспектӗнче ҫил вӗрет.
Дул ветер по пустынному проспекту Красных Зорь.

Унӑн театрне хирӗҫ пиртен тунӑ ҫӗнӗ палатка умӗнче, тинӗсрен нӳрлӗ ҫил вӗрнине пӑхмасӑрах, питех те нумай халӑх кӗпӗрленсе тӑрать.
Напротив его театра перед большой новой полотняной палаткой стояла толпа, не обращая внимания на сырой ветер с моря.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Театрта спектакль кӑтартнӑ чухне вӑл сцена хыҫӗнче арӑслан уланине, носорог тапӑртатнине, крокодил шӑлӗсем кӑчӑртатнине, ҫил уланине тата ытти кирлӗ сасӑсене кӑларса тӑма пултарать, — терӗ Буратино.
Во время представления он может изображать за кулисами рычание льва, топот носорога, скрип крокодиловых зубов, вой ветра — посредством быстрого верчения хвостом — и другие необходимые звуки.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Артемон сасартӑк, хӑйӗн суранӗсемпе выҫӑхнине манса кайса, Мальвинӑпа Пьерона тӳнтерсе ячӗ те, пусма картлашкисем тӑрӑх аялалла ҫавра ҫил пек вӗҫтерчӗ.
Мгновенно Артемон, забыв раны и голод, опрокинул Мальвину и Пьеро, чёрным вихрем кинулся вниз по ступенькам.

Ҫил вӗрнипе тинӗс шывӗ хӑш-пӗр ҫӗрте тӗксӗмрех курӑнса тӑрать.
Море, кое-где покрытое матовыми полосками от веяния ветерка.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йывӑҫран тунӑ ҫӑмӑл Буратинона ҫил хӑй аллине ҫавӑрса илчӗ, ҫавӑра-ҫавара вӗҫтерсе кайса айкинелле ывӑтса ячӗ.
Ветер подхватил лёгонького деревянного Буратино, закружил, завертел его «двойным штопором», швырнул в сторону.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах вӑйлӑ ҫил пырса ҫапни кансӗрлерӗ.
Если бы не сильный порыв ветра.

Буратино унӑн хыҫҫӑн, сӑрт айнелле, ҫул урлӑ та хир тӑрӑх вӑрман патнелле ҫавра ҫил пек вӗҫтерчӗ.
Буратино — в вихре — за ним — под гору, через дорогу, по полю, к лесу.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӑл алӑк ӑҫта, вӑл алӑк ӑҫта? — тет сасӑ, мӑръере ҫил уланӑ евӗрлӗ…
— Где находится дверь, где находится дверь? — будто ветер в трубе в осеннюю ночь, провыл голос…

Хӑмӑш тӑррисенче ерипен ҫил шӑхӑрса тӑрать.
Ветер тихо посвистывал метёлками камыша.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫил унӑн сухалне вӗҫтерсе сапалать.
Ветер развевал его бороду.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тӗттӗм ҫӗрле ҫил вӗрет, ҫумӑр шарлаттарса ҫӑвать.
В темноте шумел ветер и хлестал дождь.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, пӗрреччен ҫӗрле ҫил уларӗ… — тет Пьеро.
— Так вот, — однажды ночью шумел ветер… — сказал Пьеро.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics