Шырав

Шырав ĕçĕ:

илеҫҫӗ (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.

Иртсе пыран еврее чараҫҫӗ те ӑна хӑйсем патне чӗнсе илеҫҫӗ, ун пуҫӗнчен ҫӗлӗкне чашӑл сӗвсе, лавҫа малалла хӑвалама хистеҫҫӗ; кайран ҫав ҫӗлӗке пӗр-пӗр хӳме-карта хыҫне, йывӑҫ тӑррине ывӑтса хӑвараҫҫӗ.
Останавливали проходящего еврея, подзывали его и, сорвав с него шапку, гнали извозчика вперед; потом бросали эту шапку куда-нибудь за забор, на дерево.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Салтаксем ман хыҫран пыраҫҫӗ, мана ҫурӑмран пӑха-пӑха кулаҫҫӗ, пӗр-пӗрне чавсисемпе тӗке-тӗке илеҫҫӗ.
Солдаты идут сзади меня, смотрят мне в спину, и смеются, и подталкивают друг друга локтями.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— А-а-а-а! — янӑравлӑ, телейлӗ сасӑсемпе тытса, ҫӗклеттерсе илеҫҫӗ салтаксем.
— А-а-а-а! — подхватывают солдаты высокими, счастливыми голосами.

Ун ротинче, вӑраххӑн та ҫине тӑрсах ӗҫленине пула, маршировкӑра ҫӳреме питӗ сайра тӗл пулакан, пач уйрӑм, хыттӑн пусса утаслӑх туса хунӑччӗ: салтаксем урапа ҫав тери ҫӳле йӑтса илеҫҫӗ те ӑна вӑйпалан ҫӗр ҫине лаплаттарса пӑрахаҫҫӗ.
У него в роте путем долгого, упорного труда был выработан при маршировке особый, чрезвычайно редкий и твердый шаг, причем солдаты очень высоко поднимали ногу вверх и с силою бросали ее на землю.

Офицерсен пуххинче кӑнтӑрлахипе каҫхи апатсем вӑхӑтӗнче часран-часах ниме тӑман айванла тавлашусем, сӑлтавсӑр кӳрентерӳсемпе харкашусем хыпа-хыпа илеҫҫӗ.
В офицерском собрании во время обедов и ужинов все чаще и чаще вспыхивали нелепые споры, беспричинные обиды, ссоры.

Ромашовӑн урисем хуҫлана-хуҫлана илеҫҫӗ, чӗтӗреҫҫӗ, тӑнлавӗсенче хыттӑн-хыттӑн тапать.
У Ромашова подгибались и дрожали ноги и било в виски.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Каччӑсем дамӑсене турта-турта илеҫҫӗ!
— Кавалеры отбивают дам!

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ пӗлетӗп, Шульгович мана: «Ун чухне пирӗн пата систермесӗр килеҫҫӗ те пиртен ҫӗрсемпе ҫуртсене турта-турта илеҫҫӗ, анасене таптаса пӗтереҫҫӗ, пирӗн арӑмсемпе аппа-йӑмӑксене иле-иле каяҫҫӗ», — тавӑрать ҫакна хирӗҫ.
Я знаю, Шульгович мне на это ответит: «Тогда придут к нам нежданно и отнимут у нас земли и дома, вытопчут пашни, уведут наших жен и сестер».

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Йывӑҫсем шӑппӑн чӗтӗренсе илеҫҫӗ те хуллен хумханаҫҫӗ.
Деревья тихо вздрагивали и медленно качались.

Ротнӑйсем кӗҫӗн офицерсене хаяррӑн ҫавӑра-ҫавӑра илеҫҫӗ те каса-каса лартаҫҫӗ, кӗҫӗн офицерсем ниҫта шӑнӑҫми сӑмахсене этемле мар ирсӗрлӗхне ним тӗлли-паллисӗр лаплаттара-лаплаттара хураҫҫӗ, ятлаҫнипе сассисем тытӑннӑ унтер-офицерсем тискеррӗн ҫапӑҫаҫҫӗ.
Ротные жестоко резали и осаживали младших офицеров, младшие офицеры сквернословили неестественно, неумело и безобразно, унтер-офицеры, охрипшие от ругани, жестоко дрались.

Вӗренме ӗнтӗ, чӑнах та, йывӑр: хальхи вӑхӑтра хаклӑ илеҫҫӗ…
Оно, конечно, тяжело: в теперешнее время ученье дорого обходится…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пурте канаҫҫӗ, тем ҫинчен шухӑшлаҫҫӗ, хӗрлӗ ҫулӑм мӗлкисем сиккелекен хӗрес ҫине пӑхкала-пӑхкала илеҫҫӗ.
Все отдыхали, о чем-то думали, мельком поглядывали на крест, по которому прыгали красные пятна.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫулаканӗсем улттӑн пӗр рете тӑнӑ та ҫависемпе килӗшӳллӗн сулаҫҫӗ, ҫависем хаваслӑн йӑлтӑртата-йӑлтӑртата илеҫҫӗ, ҫавна май харӑссӑн пӗр сасӑ кӑларса пыраҫҫӗ: «чӑв-вӑшт, чӑв-вӑшт!»
Шесть косарей стоят радом и взмахивают косами, а косы весело сверкают и в такт, все вместе издают звук: «Вжжи, вжжи!»

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Дениска ҫӑварне карса пӑрахнӑ, тур лашасем пуҫӗсене кӗлте енне тӑсаҫҫӗ, кӳме, чӗриклетсе, тулли лавпа сӗртӗнсе иртет, чикекен пучахсем Христофор аттен шӗлепкине шӑпӑрпа шӑлнӑ пек шӑлса илеҫҫӗ.
Дениска зазевался на нее, гнедые протягивают морды к снопам, бричка, взвизгнув, целуется с возом, и колючие колосья, как веником, проезжают по цилиндру о. Христофора.

Туссем пӗр-пӗрне аран уйӑрса илеҫҫӗ.
Скитальцы едва различали друг друга.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӗрлекенсем ӑна халь бук катинче шыраҫҫӗ, унта вӗсем тупаймаҫҫӗ ӗнтӗ, вара ҫак айлӑма та аса илеҫҫӗ.
Огнянов догадался, что каратели сейчас ищут его в буковой роще; но там они его не найдут и, естественно, вспомнят о лощине.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗтре те пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн сирӗлсе пӗтрӗ; тавралӑх таҫта ҫити ҫуталса кайрӗ; шупка сенкер пӗлӗт айӗнче ешерсе ларакан сӑртсем, вӑрмансем, тӗм вырӑнӗсем ҫурхи ире савӑнӑҫлӑн кӗтсе илеҫҫӗ.
Но мало-помалу туман рассеялся; все светлее и ярче становились дали; под лазурным небом зеленые горы, леса и холмы радостно улыбались весеннему утру.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсене кирек ӑҫта та хапӑл туса кӗтсе илеҫҫӗ.
И всюду их встречали с распростертыми объятиями, с открытыми сердцами.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑюллӑрах хӗрсем каччӑсене чеен тӑрӑхласа кулаҫҫӗ, каччӑсем те ахӑлтатса кулаҫҫӗ, вӗсем те шапӑлти хӗрсене ҫивӗччӗн йӗпле-йӗпле илеҫҫӗ.
Девушки посмелее лукаво подшучивали над парнями, заливаясь веселым смехом, на мужской половине тоже раздавался громкий смех, и отсюда летели стрелы, пущенные в представительниц болтливого пола.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑнасене ҫавӑн пек йышӑнчӗ хӗрсе кайнӑ Ставри пуп, эрехне сыпмашкӑн ҫӗклентерсе те хӗтӗртсе тӑчӗ вӑл, черккисем вара чӑнкӑртатаҫҫӗ те, чӑнклатаҫҫӗ те, ҫӳлте ҫиҫсе-йӑлкӑшса та илеҫҫӗ, кадриль ташлаҫҫӗ тейӗн ҫав.
Так потчевал развеселившийся поп Ставри своих гостей, то утоляя, то возбуждая их жажду, а стаканы звенели, скрещивались, мелькали в воздухе, и казалось, будто они танцуют кадриль.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics