Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шуйттансем (тĕпĕ: шуйттан) more information about the word form can be found here.
— У-у, чӗлхесӗр шуйттансем!

— У-у, черти немые!

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кур-ха, шуйттансем, алхасса кайрӗҫ ав, ывӑнман пулас, — илтӗнчӗ каллех арба хыҫӗнчен карчӑкӑн ыйхӑллӑ сасси.

— Вишь, черти, разыгрались, не умаялись, — послышался опять из-за арбы сонный голос старухи.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗн питӗрсе лартрӑр, шуйттансем!

— Что заперлись, черти?

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эх, аттеҫӗм, ватса пӗтерчӗҫ иккен ҫав шуйттансем сан шӑм-шакна…

— Эх, отец, переломали злодеи твои старые кости…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах эс ман пирки вӑл ҫавӑн пек кӑна тесе ан шутла — манӑн та ӑшра шуйттансем пур…

Ты не смотри, что я такой, — я тоже не лыком шит…

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем, шуйттансем, пурте ҫамрӑк, сывлӑхлӑ пулӗ-ха.

Они, видать, все молодые, черти, здоровые.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ларӑр, тивместӗп, анчах хӑвӑртрах ларӑр, вӑрӑм хӳреллӗ шуйттансем!

— Садитесь, не трону, только живее, сатаны длиннохвостые!

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗлетӗп эпӗ сире: эсир текех хӑвӑра майлӑ пурӑнма хӑтланатӑр, эсир шуйттансем, сирӗн яланах чиркӳ праҫникӗсем тӑвас та турӑшсем йӑтса хир тӑрӑх сӗтӗрӗнсе ҫӳрес, тырӑсене тап-таса пӗтерес шухӑш кӑна…

Я про вас знаю: вы все норовите по-своему жить, вы напряженные черти, вам бы все престольные праздники устраивать да с иконами по степе таскаться, хлеба вытаптывать…

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шуйттансем ертсе килнӗ пуль сире!

Черти вас принесли?

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Хайсене шуйттансем вӗрсе хӑпартасчӗ!» — тесе кӑшкӑрса ярать те Щукарь, нимӗн тума аптранипе чикансен тапӑрӗ еннелле ыткӑнать, анчах ҫӳллех мар тӗмеске ҫине чупса хӑпарсан, ҫакна курать: пӗчӗк юханшыв хӗрринче чатӑрсем те, кӳме урапасем те ҫук.

«Черти бы их дули!..» — в отчаянии вскричал Щукарь и кинулся к цыганскому табору, но, выскочив на пригорок, обнаружил, что ни шатров, ни кибиток возле речки уже нет.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Икӗ Акимӗ те йӑпӑр-япӑр калаҫса ҫаврӑнман ҫынсем, пӗтӗм Гремячий хуторӗпе те чи хытӑ пуҫлӑ шуйттансем вӗсем.

Обоих Акимов не скоро своротишь, самые напряженные черти во всем Гремячем.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шуйттансем! — Разметновӑн ҫамки ҫинчи суран ҫӗвекӗ хӗп-хӗрлех хӗрелсе кайрӗ.

— Черти! — Шрам на лбу Размётнова побагровел.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сывлӑх суннине хирӗҫ: «шуйттансем ертсе ҫӳреҫҫӗ сире кунта», тенӗ пекрех каласа хучӗ.

На приветствие буркнула что-то похожее на «черти тут носят».

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗн эсир, шуйттансем, сирӗншӗн нимӗнле йӗрке те ҫук тетӗр-им?

— Что на вас, черти, чуру нету?

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Килтипе ҫемьери пурнӑҫа хутшӑнма хӑтланакана эпӗ йытӑ-качкасем, шуйттансем патне ӑсатӑп.

— А кто будет вмешиваться в мои домашние и семейные дела, того я пошлю к чертям собачьим.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Сатана, ӑна курсан, ҫылӑхлисем хыҫҫӑн, кӑрттӑш пулӑ пек, шӑтӑка чӑмать, тем кӗреслетни илтӗнсе каять, хутран тунӑ чулсем пӗр-пӗрин ҫине тӳнеҫҫӗ, шуйттансем вара, ӗҫ пӗтнипе савӑнса, канма чупаҫҫӗ, — чаршав хупӑнать.

Сатана, увидав его, ныряет, подобно ершу, в яму вслед за грешниками, раздается треск, бумажные камни валятся друг на друга, черти радостно бегут отдохнуть от работы, — занавес опускается.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Шуйттансем ҫав ӗҫсӗр ҫине ҫилленсе куҫ хӳрипе пӑхаҫҫӗ те, ӑнсӑртран — ӗҫпе е курас килнипе — тамӑка пырса кӗрекенсене пурне те ҫулӑмлӑ шӑтӑка хаяррӑн вӑркӑнтараҫҫӗ…

Черти сердито косятся на бездельника и озлобленно швыряют в пасть огненной ямы всех, кто случайно — по делу или из любопытства — заходит в ад…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Пӗр хӗр хӑйпе калаҫса тӑракан ҫын кошелёкӗнчен темиҫе манит кӑларса илет, — шуйттансем ӑна ҫав самантрах ярса тытаҫҫӗ те, Сатана телейне, пӗтерсе те хураҫҫӗ; лешӗ — Сатани — савӑнса, урисене сулласа ларать, йӗрӗнчӗклӗн ихӗлтетет.

Девица вытащила несколько монет из кошелька своего собеседника — ив тот же миг черти расправляются с ней, к удовольствию Сатаны, который радостно болтает ногами и гнусаво хихикает.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тамӑкра пӑчӑ, шуйттансем вӗтӗ те имшеркке, вӗсене хӑйсен ӗҫӗ ҫав тери ывӑнтарса ҫитернӗ пулас, вӗҫӗмсӗр пыракан пӗр евӗр ӗҫ тата унӑн курӑнсах тӑракан усӑсӑрлӑхӗ тарӑхтарать вӗсене, ҫавӑнпа та вӗсем ҫылӑха кӗнисемпе ытлашши чӑрманмаҫҫӗ — тытаҫҫӗ те, пуленке ывӑтнӑ пек, валака пӑрахаҫҫӗ.

В аду душно, черти мелки и слабосильны, они, видимо, страшно утомлены своей работой, их раздражает ее однообразие и очевидная бесполезность, поэтому они не церемонятся с грешниками, бросая их в желоб, точно поленья.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫамрӑк каччӑ пӗр стакан эрех ӗҫет, — шуйттансем ӑна та ҫавӑнтах, ҫав шӑтӑках, тӗпсакайне антарса яраҫҫӗ.

Молодой парень выпил стакан водки — черти немедленно спускают и его туда же, под пол сцены.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed