Шырав

Шырав ĕçĕ:

утаҫҫӗ (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.

Кусем каллех мӑн ҫулпалах утаҫҫӗ.
Пошли по дороге.

Уяв парнисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Лашисем пурин те турӑ, вӗсем те салтаксем пек пыраҫҫӗ, ретӗн-ретӗн утаҫҫӗ.
Лошадки у всех коричневые, и они шли, как красноармейцы. Они рядками шли.

Пирӗн ҫумран акӑ мӗн иртсе кайрӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем те салтаксем пек утаҫҫӗ.
Они тоже шли, как красноармейцы.

Эпӗ пионерсене куртӑм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем салтаксем пек чипер утаҫҫӗ.
Они шли, как красноармейцы.

Питӗ ерипен утаҫҫӗ.
Идут очень медленно.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Акӑ хӗрачасем ҫӳлӗ йывӑҫсем хушшипе ҫулпала утаҫҫӗ.
Вот девочки уже шагают по дорожке среди высоких деревьев.

Акӑ вӗсем парк тӑрӑх кӗпӗрленсе утаҫҫӗ, Анна Ивановнӑна сырса илеҫҫӗ.
Вот идут они толпой по парку, окружают Анну Ивановну.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Пӗрремӗш класра вӗренекенсем мӑшӑрӑн-мӑшӑрӑн утаҫҫӗ, пӗтӗм вӑйне пухса йӗркеллӗ пыма тӑрӑшаҫҫӗ.
Первоклассницы шагают парами, стараются изо всех сил идти в полном порядке.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Марусьӑпа амӑшӗ урампа утаҫҫӗ.
Маруся и мама идут по улице.

Аслӑрах ачасем шкулта пӗр-пӗринпе туслашма ӗлкӗрнӗ те иккен — икшерӗн, виҫшерӗн калаҫса утаҫҫӗ.
Старшие идут по двое, по трое — успели уже подружиться в школе.

Ҫӗтӗлнӗ атӑсем, саплӑклӑ пальтосем тӑхӑннӑ грузчиксем, прокатчиксем, доменщиксем ҫирӗппӗн те хаяррӑн утаҫҫӗ.
Грозными рядами, в стоптанных сапогах, в заплатанных пальто, шли грузчики, прокатчики, поменщики.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун хыҫҫӑн хӗҫӗсене ҫӗкленӗ тата икӗ салтак утаҫҫӗ.
Позади шли еще двое солдат с саблями.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Лашасем пуҫӗсене усса, ҫак вилӗ шахтерсене хунӑ ещӗксене туртма питӗ йывӑр пулнӑ пек утаҫҫӗ.
Лошади шли понуро, точно им тяжело было везти этот страшный груз.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чи лайӑх ҫынсем е тӗрмесенче лараҫҫӗ, е вӗсене сӑнчӑрланӑ та Ҫӗпӗрелле утаҫҫӗ.
На лучшие люди либо сидят в тюрьме, либо в цепях идут в Сибирь.

Куккӑшӗ пӗр тӗркем хулӑн пӑяв — пӑявӗн вӗҫӗнче йӑлмак пур — тата ҫинҫерех кантра илет, Костя хунарӗсене ҫӗклет; вара вӗсем питрен ҫапса ҫӑвакан вӑйлӑ ҫумӑр витерех юханшыв хӗрнелле утаҫҫӗ.
Дядя берет моток толстой веревки с петлей на конце и веревку потоньше, Костя подхватывает фонари, и они идут сквозь секущий порывистый ливень к реке.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хуллен утаҫҫӗ, мӗншӗн тесен Егорка пӗрмай чарӑнать: е турат тӑрӑх хӑпаракан ҫӑмлӑ хурта, е ҫунаттисене парӑс пек ҫӗклене лӗпӗше, е элле епле тата таҫтан утрав ҫине лекме пултарнӑ ҫӗтӗк пушмака тӗлӗнсе кайсах сӑнаса пӑхать вӑл.
Идут медленно, потому что Егорка поминутно останавливается и сосредоточенно разглядывает то гусеницу, ползущую по ветке, то крапивницу, сложившую крылья, как парус, то неведомо откуда и как попавший на остров рваный опорок.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви, Нюра тата Миша, ӗҫлӗ ҫынсем пек, йӑмра тӗмӗсем хушшипе утаҫҫӗ.
Тимофей, Нюра и Миша деловито пробираются через заросли тальника.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Чи хыҫалтан вунӑ мӑшӑр андабатсем утаҫҫӗ, хӑйсен ҫине вӗсем кӗске шурӑ туника тӑхӑннӑ, ҫӗҫӗ евӗрлӗ кинжалсемпе ҫеҫ хӗҫпӑшалланнӑ; кашнийӗнех пуҫӗнче шлем.
Шествие завершали десять пар андабатов в белых туниках; вооружены они были только короткими клинками, скорее похожими на ножи, чем на мечи; на головах их были шлемы.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пурнӑҫпа е вилӗмпе пӗтмелли хӗрхенӳсӗр кӗрешӳн саманчӗ ҫывӑх пулин те, вӗсем пӗр-пӗринпе туссем пек лӑпкӑн калаҫса утаҫҫӗ.
И хотя недалека была та минута, когда одному из них было суждено убить другого, они шли, спокойно беседуя.

Публий Сервилий Ватий Изаурикпе Аппий Клавдий консульстви вӑхӑтӗнче, Рим эрин 675 ҫулӗнче, ноябрь идисен умӗнхи тӑваттӑмӗш кун (ноябрӗн 10-мӗшӗ) тул ҫутӑлнӑ чухне Рим урамӗсем тӑрӑх пур ҫӗртен те Пысӑк цирк патнелле ҫынсем васкаса утаҫҫӗ.
За четыре дня до ноябрьских ид (10 ноября) в 675 году римской эры, в период консульства Публия Сервилия Ватия Исаврийского и Аппия Клавдия Пульхра, едва только стало светать, на улицах Рима начал собираться народ, прибывавший из всех частей города, все шли к Большому цирку.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics