Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӗсемпе пӗрле унта тата тепӗр хӗрарӑм пурччӗ — ҫӳлӗ те тӳп-тӳрӗ, хӑма евӗр лаптак кӗлеткеллӗскер; янах шӑммисем унӑн лашанни пекчӗ, хӑрӑм тӗслӗ хура, чалӑш куҫӗсем — тӗксӗмччӗ.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
— Айтӑр унта!
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Халӑх хӑй ӗҫӗсем пирки патшапа калаҫасшӑн пулнипе мӗн лайӑх марри пур-ха унта?— Что в том худого, что народ захотел поговорить с царём о своих делах?
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Тарӑн унта!.. — тенӗ ӑна хирӗҫ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Анчах унта та кунта йынӑшнисем илтӗннӗ; халӑх ури айӗнче темиҫе ҫын выртнӑ.Но тут и там раздавались стоны, у ног толпы легло несколько тел.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Пӗр ҫулланнӑ ҫын, кӑвакара пуҫланӑ сухаллӑскер, ҫапла калаҫнӑ: — Мӗн унта пӑшалпа пемелли? Мӗне кирлӗ вӑл? — тенӗ.— Какая там стрельба? К чему? — солидно говорил пожилой человек с проседью в бороде.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Малта, юханшыв леш енче, ҫынсем пӗр тӗттӗм ҫурт курнӑ — унта вӗсене «вӑл», хуҫи, кӗтнӗ.Впереди, за рекой, люди видели тёмный дом — там ждал их «он», царь, хозяин этого дома.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Эпир пурӑнакан ҫуртӑн иккӗмӗш хутӗнче ылтӑн ҫевӗҫӗсен мастерскойӗччӗ; унта, ытти ҫӗвӗ-тӗрӗ ӑстисем хушшинче, ытти хӗрсемпе пӗрле, вунултӑ ҫулхи горничная Таня пурӑнатчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Пурнӑҫ унта ҫӗрӗк.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир чул айне пуласшӑн пулмарӑмӑр та ҫапла турӑмӑр: урасемпе тӑлпӑва шӑтӑка чикрӗмӗр (унта питӗ сивӗччӗ), пуҫсене хӗвел ҫине, «алӑка» хӑвартӑмӑр, капла ҫав пысӑк чул йӑтӑнса ӳксен те, пирӗн пуҫчашкисене ҫеҫ тӗпретме пултарать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ун тарӑнӑшӗ пӗр виҫӗ аршӑн, анчах унта пуҫпа кӗме кирлех те мар, ку хӑрушӑ та, мӗншӗн тесен шӑтӑк умӗнче ҫакӑнса тӑракан пысӑк чул йӑтӑнса анса ҫынна ӗмӗрлӗхе пытарса хумах пултарнӑ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Анчах «маччи» унӑн лутра, унта кӗнӗ ҫӗрте аслӑк пек пулса тӑнӑ пысӑк чул ҫакӑнса тӑрать, ҫавӑнпа та, ҫав шӑтӑка кӗрес тесен, малтан ун умне ҫӗр ҫине выртмалла та, унтан шӑвӑнса кӗрсе каймалла.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир баракра мар, кунтан ҫывӑхрах, ту чакӑлта… пӗр шӑтӑк пур унта, этеме пурӑнма питӗ вырӑнлӑ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унта тата темле тискерри пурӑннӑ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпӗ юлташсемпе, виҫҫӗн, Румыни чикки урлӑ каҫса кайма шут тытрӑм; унта, Румынире, мӗнле пурӑннине курасшӑн пултӑмӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӗсем каш-ни ушкӑнрах пур: вятчисем хушшинче те, хохолсем хушшинче те, пур ҫӗрте те хӑйсене хӑйсен вырӑнӗнче туяҫҫӗ, анчах пуринчен ытла вӗсем копёр патӗнче — тачкӑпа тата киркӑпа ӗҫленӗ ҫӗртинчен унта ҫӑмӑлтарах-мӗн.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унта ҫав вӑхӑтра мол тума тытӑнатчӗҫ, ҫул ҫине кӑштах укҫа тупас тесе, эпӗ ҫавӑнта кайрӑм.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хуласенчи тӗттӗм кӗтессем вӗсенчен лайӑхрах, унта пӗтӗмпех вараланчӑк пулин те, тӳрӗлӗх пур, хӑвна ху ирӗккӗн тытатӑн е тӑван ҫӗршывӑн хирӗсемпе ҫулӗсем тӑрӑх ҫӳре, ку питӗ интереслӗ, чуна уҫӑлтарса ярать, ҫапла ҫӳреме сана, чӑтӑмлӑ, лайӑх урусемсӗр пуҫне, ытла нимех те кирлӗ мар.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унта ҫӗр шӑрши, махорка тата ытлашши ҫунтарнӑ эрех шӑрши ҫапатчӗ, яланах темле паллӑ мар ҫынсем кӗрсе тулатчӗҫ.В ней пахло землей, махоркой и перегорелой водкой, ее наполняли завсегдатаи — темные люди.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унта мӗнле ҫынсем уншӑн?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.