Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗмленнӗ (тĕпĕ: тӗксӗмлен) more information about the word form can be found here.
Куҫҫуль ӑна лӑплантарчӗ, анчах макӑрса илнӗ хыҫҫӑн йӗри-таврари ирхи кӑвак тӗнче темле тӗксӗмленнӗ майлӑраххӑн курӑнчӗ.

Слезы облегчили ее, но после этого голубой утренний мир вокруг нее словно бы поблек.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Игнат Савельевич тӗксӗмленнӗ, хӗрачин куҫҫульпе йӗпеннӗ питне тытса ҫӗкленӗ ывӑҫ тупанӗпе шӑлма пуҫланӑ.

Игнат Савельевич помрачнел, поднял мокрое от слез лицо дочери, стал вытирать ладонями.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашкинчен вӑл хӗрӗ мӗн ыйтнине ӑнланса илнӗ пулмалла, — малтан тӗксӗмленнӗ, унтан виҫӗ пайӑрка ҫӳҫне силлентерсе илнӗ те ура ҫине тӑнӑ, тачка хулпуҫҫийӗсене тӳрлетнӗ.

Наконец он, видимо, понял, о чем она просила, — вначале нахмурился, потом тряхнул ветхим начесом чуба и встал над столом, распрямил полные плечи.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн вӑрттӑн шухӑшӗсене уҫса панӑшӑн ӳкӗннӗ пек, Мажаров сасартӑк тӗксӗмленнӗ, ура ҫине тӑнӑ.

Словно недовольный тем, что разоткровенничался, Мажаров внезапно помрачнел и поднялся.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, ҫитет, юлташсем! — пӳлчӗ вӗсене тӗксӗмленнӗ Пробатов, Ксени вара унӑн пит-куҫӗнче аран тытса чарнӑ ҫилӗпе пӑшӑрхануллӑ канӑҫсӑрлӑх темӗнле тӗлӗнмелле хутӑшса кайнине, Пробатов ҫакна ҫынсем умӗнче палӑртасшӑн мар пулнине курчӗ.

— Ну довольно, товарищи! — хмурясь, прервал их Пробатов, и в лице его Ксения увидела странное смешение еле сдерживаемого раздражения и тревожной озабоченности, которое он словно не хотел обнаружить перед всеми.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья, ӑшшӑн кулкаласа, ӑна тӗрленӗ сӑмса тутрипе сӗлтрӗ, унтан тутӑрне ҫавӑнтах алла пуҫтарса тытрӗ те тути ҫумне, ҫӗр ҫывӑрманнипе тӗксӗмленнӗ куҫ лупашкисем ҫумне пӑчӑртарӗ…

Аксинья, улыбаясь, махнула ему расшитой утиркой и сейчас же скомкала ее, прижала ко рту, к потемневшим от бессонной ночи глазницам…

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмси шӗвӗрӗлсе тухнӑ, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ мӑйӑхӗ тӗксӗмленнӗ, пичӗ-куҫӗ туртӑнса кӗнӗ, чиперленсе кайнӑ.

У него заострился нос, пшеничные усы потемнели, а все лицо строго вытянулось, похорошело.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл шал енчен тарласа вӑкӑр хӑмпи пек тӗксӗмленнӗ чӳречесем ҫине те ҫиелтен пӑхса илчӗ.

Мельком взглянул он и на окна, запотевшие изнутри, мутные, как бычачий пузырь.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий карнӑ ҫӑварӗпе антӑхса кайсах сывлӑш ҫӑтрӗ, кӗре питҫӑмартийӗсенчи хура хӗрлӗ тӗс сирӗлсе пычӗ, тӗксӗмленнӗ куҫӗ сӳрӗккӗн йӑлтӑртатса ҫунчӗ.

Григорий раскрытым ртом жадно хлебал воздух, от смуглых щек его отходил черный румянец, и потускневшие глаза обретали слабый блеск.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулпуҫҫийӗнчен хуллен чӑмӑртаса тытса, Бунчук хӗре хӑштах ҫӗклерӗ те пӗр хушӑ унӑн чӗкеҫ шатрисемпе хуралса тӗксӗмленнӗ, шӳрлеке вӗҫлӗ сӑмси ҫине пӑхса тӑчӗ, авмака хура куҫ харшисен хытса ларнӑ йӑплака ҫутине курчӗ.

Медленно сжимая ее плечи, он приподнял ее, минуту смотрел на заострившийся нос с потемневшими крохотными веснушками у переносья, ловил под разлатыми черными бровями стынувший блеск зрачков.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кисловодскра пӗр уйӑх сывалнӑ хыҫҫӑн вӑл тӳрленнӗ, анчах хӑй тӗксӗмленнӗ, сылтӑм ури ыратнӑ, туясӑр ҫӳреймен.

После месячного лечения старик поздоровел, но был мрачен, жаловался на боль в правой ноге и без палки ходить не мог.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑна ватӑ сӑн ҫапнӑ, ырханланнӑ вӑл, сухаллӑ пичӗ пӗркеленнӗ, тӗксӗмленнӗ.

Он постарел, осунулся, давно небритое лицо его обрюзгло и потемнело.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Савӑнӑҫлӑ сарлака пичӗ хӗвелпе те вӗри ҫилсемпе ҫав тери ҫунса хуралса кайнӑ, ӳт-тирӗ тӗксӗмленнӗ, бронза пек туйӑнать.

Широкое лицо его было так опалено и солнцем и горячими ветрами, что цветом напоминало потемневшую бронзу.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку тӗлте унӑн сасси кӗтмен ҫӗртенех ҫирӗпленет, тӗксӗмленнӗ куҫ шӑрҫийӗсем йӑлтӑртатса, ватлӑх сӳнтернӗ шурӑ ҫутӑпа ҫунма пуҫлаҫҫӗ.

Тут голос его внезапно крепчает, мерклые зрачки блестят и загораются былым, загашенным старостью огнем.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак тӗксӗмрех хӑмӑр сӑхман, эхер те ун ҫумне перӗнес-тӑвас пулсан, вӑл тусан пулса вӗҫессӗн туйӑнать; хулпуҫҫийӗсем ҫине усӑна-усӑна аннӑ вӑрӑм та хура ҫӳҫӗсем, хӗвелпе пиҫсе тӗксӗмленнӗ ҫара урисем ҫине тӑхӑнса янӑ пушмакӗсем, — ҫаксем пурте унпа нихҫан уйрӑлми пӗтӗҫсе кайнӑн туйӑнаҫҫӗ, ҫаплипех ҫуралнӑ тейӗн ӑна.

Этот темно-коричневый кафтан, прикосновение к которому, казалось, превратило бы его в пыль; длинные, валившиеся по плечам охлопьями черные волосы; башмаки, надетые на босые загорелые ноги, — все это, казалось, приросло к нему и составляло его природу.

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Мӗн пирки хуйӑха ӳкрӗн, Грицько? — кӑшкӑрса илчӗ хӗвелпе пиҫсе тӗксӗмленнӗ сӑн-питлӗ вӑрӑм цыган, пирӗн йӗкӗте хулпуҫҫийӗнчен хаплаттарса.

— О чем загорюнился, Грицько? — вскричал высокий загоревший цыган, ударив по плечу нашего парубка.

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чипер хӗр, паллах ӗнтӗ, унӑн хӗвелпе пиҫсе тӗксӗмленнӗ сӑн-питне асӑрхамасӑр иртме пултарайман.

Красавица не могла не заметить его загоревшего, но исполненного приятности лица

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл хӑйӗн хӗвелпе пиҫсе тӗксӗмленнӗ пичӗ тӑрӑх юхакан тарне ӳркевлӗн шӑлкаласа илнӗ.

Ленивою рукой обтирал он катившийся градом пот со смуглого лица.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тӳпе тӗксӗмленнӗ, вӑрман кӑвак тӗтӗмпе хупланнӑ пек курӑнать, сывлӑшри юр пӗрчисем хӑвӑрттӑн пӑлханса ҫаврӑнма тытӑннӑ, хиртен сивӗ сывлӑш вӗрет…

Небо нахмурилось, лес накрылся синей тьмой, и снежинки в воздухе стали быстро кружиться, с поля дул холодный воздух…

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсен пичӗсем ҫурхи хӗвелпе пиҫсе хуралма ӗлкӗрнӗ; ҫӑра тусанпа витӗннӗ ҫутӑ машинӑсем тӗксӗмленнӗ; ҫак кун вӗсем ҫеҫенхирти нумай ҫулсем тӑрӑх ҫӳрени пуринчен те курӑнать.

Лица у них уже успели загореть на весеннем солнце; потемнели покрытые густой пылью светлые машины; было видно сразу, что они в этот день проехались по многим степным дорогам.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed