Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ахӑрса кайнӑ тинӗсрен эпӗ халӗ те хӑтӑлаймарӑм-ха; унӑн хумӗсем мана каллех хӑвалама тытӑнчӗҫ.Но и теперь я не ушел от разъяренного моря: оно снова пустилось за мной вдогонку.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Ҫыран хӗрринче темӗн чухлӗ тискер кайӑк кӗшӗлтетсе ҫӳрет, вӗсенчен хӑшӗ урнӑ пек ӳлет, тепри йынӑшса ҫухӑрать, ахӑрса мӗкӗрет, сиксе вӗрет.Берег кишел зверями, которые бешено выли, рычали, ревели и лаяли.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
— Эх, уссӑрах ҫӳренӗ иккен эс ман пата ҫӗр хут ытла, — ахӑрса ячӗ вӑл, ухӑ йӗппине сурса пӑрахса.— А зря ты ко мне столько ходил, — рассмеялся он, выплюнув стрелу.
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.
Шӑмӑ ахӑрса кулса янӑ евӗр, «ну, ку хутӗнче пӗтрӗнех ӗнтӗ», тенӗнех туйӑнчӗ.В конце концов он явственно расслышал, как она произнесла: — Ну вот! И на этот раз все кончено!
Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.
Вӗсем иккӗш те ахӑрса ячӗҫ те, кайран пӗри ҫапла калать: «Кунта сана, мучи, куҫа сиктерсе кӑлармалли куҫлӑх лартса яраҫҫӗ, кунта венерически больница, кунтан хӑвӑртрах вӗҫтер эсӗ, унсӑрӑн сана вӑйпах сиплеме пуҫлаҫҫӗ».
XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Эпӗ хам чечексене ҫав труба тӗлӗнче тӑваратӑп та, малтан кӑмӑлласах колхозсем ҫинчен, рабочи класс ҫинчен, ытти япаласем ҫинчен каланине итлетӗп, кайран вара пуҫа хуть сӗлӗ миххине чик: Мускавран такам ӑйӑр пек: «Налей еще немного, давай выпьем, ей-богу», — тесе ахӑрса ярать, вара, каласан ӗненмӗр, ырӑ ҫынсем, манӑн ҫав тери ӗҫес килсе каять те ним тума аптраса ҫитетӗп!
XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вал ҫумӑра сиснӗ лаша пек ахӑрса ячӗ, вара, кулнипе чӗтрене-чӗтрене, хӗрелсе кайнӑ питне кофтӑ ҫаннипе хупларӗ.
XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Тӗксӗм сӑн-питлӗ ҫынсем шӑл хӑйраса хыттӑн ахӑрса кулса ячӗҫ.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ҫав тӑвӑн эпир касса ҫурнӑ пысӑк ҫӑварне, ирхине, хӗвел тухнӑ вӑхӑтра, пӗчӗк ҫынсем кӗре-кӗре кайнине, ҫӗр айне кӗрекенсем хыҫӗнчен хӗвел салхуллӑн пӑхса юлнине курас пулать, — унта машинӑсем, тӑвӑн тӗксӗм сӑнарӗ, ҫав тарӑн шӑтӑкра шӑв-шав кӗрлесе янӑраса тӑрать, ҫӗре кисрентернӗ сасӑ, ӑссӑр ҫын ахӑлтатнӑ евӗр, ахӑрса каять.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Йывӑҫ тӑррисене вӑйлӑ ҫил ҫапса авкаланӑ вӑхӑтра, пӗтӗм вӑрман ахӑрса шавланӑ та, ҫав сасӑ унти ҫынсен виллисене пытарас чух янӑрас юрӑ пек туйӑнса кӗрлени тата хӑрушӑрах пулнӑ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хӑй питӗ салхуччӗ, хӑш чухне ачашчӗ те, тепӗр чух вара тискер кайӑк пек туллашса, ахӑрса каятчӗ, Пӗринче вӑл мана питрен ҫапрӗ…
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Эх, каҫалапа ку пит те лайӑх ахӑрса каять! — терӗ Челкаш, пуҫӗпе тинӗс ҫинелле сӗлтсе.— Эх, разыграется к вечеру-то добре! — кивнул Челкаш головой на море.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ҫакна вӑл, леш курса тӑнӑ хӗрарӑмах пӗлтернӗ тӑрӑх, ҫав тери хаяр курайманлӑхпа, пит татӑклӑ, ӗнентерӳллӗ шанӑҫлӑхпа каланӑ-мӗн те, пӗтӗм эшкер самантлӑха темле анӑраса кайнӑ пек пулнӑ, анчах самантлӑха ҫеҫ, мӗншӗн тесен ятлаҫу ҫавӑнтах ҫӗнӗрен, ҫӗнӗ вӑйпала ахӑрса ҫӗкленнӗ.
XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Вара ҫавӑнтах, асаилӳ кӗтмен ҫӗртенех хӗтӗртнипе, тытса чармалла мар хастарлӑхпа ахӑрса ячӗ вӑл сасартӑк.И вдруг, подхваченный внезапным воспоминанием, он разразился неудержимым хохотом.
XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Ҫапларах туйӑнма пуҫларӗ вара мана: ҫулсем, вуншар ҫул хушши тӑсӑлӗ ҫак пӑсӑк каҫ, ман вилӗм ҫитичченех тӑсӑлӗ, ҫакнашкалах чӳрече тепӗр енче ҫил ӗхӗрӗ, симӗс тӗслӗ начаркка абажур айӗнче ҫав-ҫавах лампа тӗксӗммӗн ҫунӗ, эпӗ хам пӳлӗм тӑрӑх ҫакӑн евӗрлех пӑлхавӑррӑн каллӗ-маллӗ утӑп, кӑмака патӗнче ҫаплах чӗмсӗр те тӗмсӗлсе тӗсенӗ Ярмола ларӗ — ӑнланса пӗтерме ҫукла, маншӑн ютшӑнчӑк чӗрчун, тӗнчери пур япала тӗлӗшпе те сӳрӗкскер: килӗнче ҫемйи выҫӑ ларни те, ҫил ахӑрса алхасни те, мана чун-чӗре таранах хырса ҫиекен тунсӑх пусса илни те ним мар уншӑн.
II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
— А, шуйттан! — ахӑрса ячӗ француз.
9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
— Мӗншӗн тесен, хам пурӑнса курнӑ тӑрӑх, хам сӑнанипе пӗлетӗп эпӗ унӑн кӑмӑлӗпе йӑлисене, — терӗ вӑл, тамӑк кулли пек куллипе йӗкӗлтесе ахӑрса.— А потому, — отвечал он с адской усмешкою,— что знаю по опыту ее нрав и обычай.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Кӗсмен пӑтисем пӗрмай кӗмсӗртетсе пычӗҫ, — таҫта карӑш авӑтрӗ, таҫтан инҫетрен каҫхи тӑмана ахӑрса кӑшкӑрни илтӗнчӗ.
5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Кирила Петрович, хӑй чурийӗн харсӑр сӑмахне илтсен, ахӑрса кулса ярать, ун хыҫҫӑн хӑнисем те, — йытӑ пӑхаканӑн шӳчӗ вӗсене хӑйсене те тивнине туйрӗҫ пулин те, — ахӑлтатса илеҫҫӗ.
I сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Мӗншӗн ахӑрса кулма пуҫлӗҫ?
Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.