Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Катьӑна (тĕпĕ: Катя) more information about the word form can be found here.
Мӗншӗн тесен хамӑн иртен кун-ҫулӑм та манан ҫавӑн пекех иртсе кайрӗ, ун вырӑнне халь урӑх пурнӑҫ тухса тӑчӗ, вӑл мана та, Катьӑна та хӑйне май ертсе кайрӗ, пирӗн шухӑшсене те, сисӗм-туйӑмсене те хӑйне май ҫавӑрчӗ…

Потому что такою ушла от меня прежняя жизнь, а на смену ей мгновенно возникла и по-своему распорядилась и мною, и Катей, и всеми нашими мыслями, чувствами и впечатлениями совсем другая…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунсӑр пуҫне, эпӗ тата ҫакна та ӑнлантӑм: Катьӑна ачасемпе пулма питӗ кичем иккен, шавласса та вӑл ҫав кичемлӗхе пусарасшӑн кӑна шавлать, темелле.

И еще я поняла, что Кате просто скучно с ребятами и она шумит для того, чтобы заглушить в себе эту скуку.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗскер эс, каллех Катьӑна илме Энска каясшӑн мар-и?

– А что – ты опять собираешься в Энск за Катей?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир ирсӗр ӗмӗтӗре пула Катьӑна калаҫтарнӑ, мӗншӗн тесен эсир ҫак ҫынран хӑраса ӳкнӗ.

Вы уговаривали ее – из подлости, конечно, – потому что вы его испугались.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ Катьӑна юрататӑп, — терӗ вӑл, куштанланса.

– Я люблю ее, – сказал он почти надменно.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Катьӑна чӗнтернӗ.

Он звал Катю.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Пӗтӗм пурнӑҫӑма Катьӑна ӳстересшӗн патӑм та, вӑл ав мӗнле тав турӗ», тет.

Говорит: «Я ей отдал всю жизнь, и вот благодарность».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Эсӗ Катьӑна пӗлместӗн-ха», тесе Иван Павлыч тӗрӗс калать иккен.

Иван Павлыч был прав — я не знал ее.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑхӑтлӑха ҫеҫ, — терӗ карчӑк хӗпӗртенӗ сасӑпа, Катьӑна куҫҫуль витӗр чуптунӑ май.

— Ненадолго, — торжественно сказала старушка, заплакала и поцеловала Катю.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан эп Катьӑна та куртӑм — анчах пачах хам кӗтсе тӑнӑ енчен мар: вӑл Оружейнӑй теекен урамран тухрӗ те, машинӑсем иртессе кӗтсе, тротуар ҫинче чарӑнса тӑчӗ.

Потом я увидел её — и вовсе не там: она вышла из Оружейного переулка и стояла на тротуаре, дожидаясь, пока проедут машины.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е вӑл Катьӑна ҫавӑрнӑ пулсан, эпӗ сана хӑвӑртрах кил тесе ҫырса янӑ пулӑттӑм-и?

Если бы он её уговорил, разве стал бы я тебе писать, чтобы ты приехал!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иван Павлыч, вӑл ҫапах та Катьӑна калаҫтарса ҫавӑрайман вӗт, тӗрӗс мар-и?

— Иван Павлыч, но ведь он же всё-таки её не уговорил, верно?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катьӑна пӗлместӗп тени ҫӗнӗ хыпарччӗ-ха.

Это была новость. Я не знаю Катю!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калӑпӑр, Николай Антоныч ӑна Катьӑна качча илме пулӑшсан вӑл шӑпах тӑнӑ пулӗччӗ.

мог сказать, что он будет молчать, если Николай Антоныч поможет ему жениться на Кате?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хальхинче акӑ вӗсене — ӑна та Катьӑна — юнашар курсан, мана кулӑшла пек те туйӑнчӗ: Катьӑпа ӑна танлаштарсан, Ромашка ытла мӗскӗнӗн те чӑкӑлтӑшла ҫын пек курӑнчӗ.

Теперь, когда я увидел их рядом — его и Катю, — мне стало даже смешно: так он был ничтожен в сравнении с ней, так некрасив и мелок.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир столовӑялла иртнӗ чух вӑл Катьӑна хулпуҫҫинчен тытса ыталарӗ те, Катя кӑшт ҫеҫ палӑрмалла пӑрӑнса тӑчӗ.

Когда мы проходили в столовую, он обнял Катю за плечи, и она чуть заметно отстранилась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ халӗ хам туяннӑ чечеке Катьӑна парас тесеттӗм…

Теперь, когда я пришёл, нужно было отдать эти цветы Кате…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗмӗшӗ, эсӗ Катьӑна: «Ӗҫ мӗнле пынине сана пӗлтерсех тӑрӑп», тенӗ!

А во-вторых, сказал Кате: «Я буду держать тебя в курсе»!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле каларӑм эпӗ Катьӑна, эх, мӗнле кана каларӑм!

 — Как я говорил с ней! Ох, как я говорил с ней!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑмӑкӗ ҫырать: «Мана пур ҫырӑвӗнче те: Катя ӑҫта, тесе аптратать, ӑна мӗн пулнӑ, тет, Катьӑна пӗрре курасшӑн та темӗн панӑ пулӑттӑм, тет. Вӑл сансӑр пурӑнаймасть, эсир пӗр сӑлтавсӑрах ятлаҫнине ниепле те ӑнланма пултараймастӑп», — тесе ҫырать.

И она пишет: «В каждом письме одолевает просьбами: где Катя, что с ней, я бы всё отдал, лишь бы увидеть её. Он не может без тебя жить, и я не понимаю вашей беспричинной ссоры».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed