Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дуняшка (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Дуняшка пӗрре хӑмач пек хӗрелсе, тепре сӑмса сыппин ҫинҫешке мӑкӑлӗ ҫине тӑрӑхла шурӑ йӗр тапса тухмаллах кӑвакарса кайрӗ.

На лице Дуняшки то вспыхивал густой румянец, то бледность покрывала щеки так, что на тонкой горбинке носа выступали продольные белые полоски.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка курницӑна пуҫтарса тирпейлетчӗ.

Дуняшка прибирала в горнице.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл каҫхи апата лармарӗ, Дуняшка: чирлесе ӳкмен-и вӑл? тесе ыйтсан, сӳрӗккӗн хуравларӗ:

Вечером она отказалась от ужина и, когда Дуняшка спросила ее, — не захворала ли она? — неохотно ответила:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка чӗнмесӗр ирттерсе ячӗ.

Дуняшка промолчала.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Кусене, Дуняшка, арчаран кӑлартӑм-ха.

«Это я, Дуняшка, достала из сундука.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче, пахчаран килсен, Дуняшка кухньӑри пӑтара Григорин кивӗ йӗленӗпе тӗсӗ кайнӑ кӑшӑллӑ карттусӗ ҫакӑнса тӑнине курчӗ.

Однажды, придя с бахчи, Дуняшка увидела висевшую на гвозде в кухне старую поддевку Григория и фуражку с выцветшим околышем.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка вӑл мӗншӗн ун пек туни ҫинчен ыйтсан, Ильинична тӗлӗнсе хуравларӗ: «Унсӑр мӗнле-ха тата?

На вопрос Дуняшки — зачем она это делает, Ильинична удивленно ответила: «А как же иначе?

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка Григорий халех таврӑнасса кӗтме юраманни ҫинчен амӑшне темле те ӑнлантарса пӑхрӗ, анчах Ильиничнӑна ӗнентерме ҫӑмӑл пулмарӗ.

Дуняшка всячески старалась доказать матери, что надеяться на приход Григория сейчас нельзя, но убедить в чем-либо Ильиничну было делом нелегким.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫамрӑк казаксене ямаҫҫӗ, мӗнле-ха ӑнланмастӑр, анне! — эрленсе хуравларӗ ӑна Дуняшка.

— Молодых казаков не спускают, как вы не понимаете, маманя! — с досадой отвечала ей Дуняшка.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ҫенӗкре сӗт сӗрсе аппаланатчӗ.

В сенях Дуняшка цедила молоко.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллинчи хуллине тимсӗррӗн выляткаласа, вӑл вӑкӑрсем кӳлсе тӑракан Дуняшка патне пычӗ.

Она подошла к запрягавшей быков Дуняшке, беспечно помахивая хворостиной.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья ал-хапӑлах килӗшрӗ, кӑмӑлӗ тулнӑ Дуняшка хире пуҫтарӑнма кайрӗ.

Аксинья охотно согласилась, и довольная Дуняшка пошла собираться.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, Аксинья лайӑхмарланнине курмӑш пулса, аяккалла пӑхса каларӗ:

Делая вид, как будто она не заметила Аксиньиного замешательства, Дуняшка глянула в сторону, сказала:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка куҫне тутӑр вӗҫӗне шӑлса илчӗ, йӑлӑннӑ пек сасӑпа каларӗ:

Дуняшка вытерла кончиком платка глаза, попросила:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, Аксинья ҫине хӑяккӑн сӑнаса пӑхса, пушшех те тарӑннӑн хашлатса илчӗ.

Дуняшка сбоку испытующе поглядела на Аксинью, вздохнула еще глубже.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ассӑн сывласа илчӗ.

Дуняшка вздохнула.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, Аксинья ҫине пӑхса, чӗререн шанса каларӗ:

Дуняшка, доверчиво глядя на Аксинью, сказала:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫӗркаҫ анне сан патӑнта пулчӗ-и? — темшӗн пӑшӑлтатса ыйтрӗ Дуняшка.

— Была у тебя мать вчера? — почему-то шепотом спросила Дуняшка.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр ирхине Дуняшка Аксиньйӑна картишӗнче курсан, кӑшкӑрса чӗнсе илчӗ, ҫатан вӗрлӗк патне пычӗ те, Аксиньйӑна ырхан хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса, ун ҫине тараватлӑн та ӑшшӑн кулкаласа пӑхрӗ.

На следующее утро Дуняшка, увидев Аксинью во дворе, окликнула ее, подошла к плетню и, обнимая худые Аксиньины плечи, улыбнулась ей ласково и просто:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка пӗччен юлчӗ, каяс пулать.

— Там Дуняшка одна, надо идтить.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed